به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، رمز و رازها در مورد یک خزنده باستانی و گردن بلند که میلیون ها سال پیش زندگی می کرده است، پس از تقریباً ۱۷۰ سال توسط یک تیم بین المللی به رهبری موزه تاریخ طبیعی شیکاگو حل و فصل شده است.

درک فسیل این حیوان موسوم به "Tanystropheus" وقتی اولین بار در سال ۱۸۵۲ کشف، آن چنان دشوار بود که دانشمندان در آن زمان حتی مطمئن نبودند که آیا این موجود در دریا شنا می کرده یا در آسمان پرواز می کرده است.

دیرینه شناسان در دنیای علم از بسیاری جهات شبیه به کارآگاهان هستند. دقیقاً مانند یک کارآگاه جنایی که می تواند به چیزهای زیادی درباره صحنه جرم مبتنی بر سرنخ های به ظاهر بی اهمیت پی ببرد، دیرینه شناسان به استخوان های حیوانات مرده و منقرض شده به عنوان راهی برای استنباط حقایق در مورد فیزیولوژی و عادات آنها می نگرند.

در بیشتر موارد، این کار یک ابزار بسیار ساده و کارآمد است که به دانشمندان این امکان را می دهد تا از بخش هایی از استخوان و دندان این حیوانات، کشف های زیادی انجام دهند. استخوان ها و دندان ها نه تنها می توانند چیزهای کلی مانند اینکه حیوان گوشتخوار یا گیاهخوار بوده است را بیان کنند، بلکه حتی می توانند از طریق بررسی یک بخش از دندان، گونه و رابطه آن گونه با دیگر گونه ها را مشخص کنند.

با این حال، چنین تجزیه و تحلیلی در مورد موجوداتی که میلیون ها سال پیش می زیسته اند و خصوصیات عجیب و غریبی داشته اند، خیلی خوب کار نمی کنند. در مورد "Tanystropheus" با گردن بسیار بلندش، دانشمندان از زمان کشف فسیل آن در سال ۱۸۵۲ در سوئیس مطمئن نبودند که یک موجود دریایی، زمینی یا یک خزنده پرنده است.

بخشی از این مشکل مربوط به یک سری از استخوان های کشیده بود که می توانست با استخوان های بال اشتباه گرفته شود، اما معلوم شد که مربوط به گردن این حیوان به طول ۱۰ پا (۳ متر) است که نیمی از طول ۶ متری این خزنده مانند تمساح را تشکیل می داده است.

طبق گفته محققان، نه تنها مشخص نبود که Tanystropheus یک حیوان زمینی یا دریایی است، بلکه حتی سردرگمی هایی در مورد خزندگان کوچکتر مرتبط با آن وجود داشت.

موفقیت محققان زمانی حاصل شد که آنها اسکن های توموگرافی کامپیوتری(CT) از جمجمه های فسیلی خرد شده گرفتند و از آنها برای بازسازی دیجیتالی جمجمه این حیوان به صورت سه بعدی استفاده کردند.

محققان دریافتند که سوراخ بینی این حیوان مانند تمساح روی پوزه آن بوده است و این موضوع نشان می دهد که این موجود در آب زندگی می کرده و کف دریا می خوابیده و در انتظار یک طعمه می نشسته است تا با گردن بلند و دندان های بلند و خمیده اش به شکار آن بپردازد. با این حال، مانند لاک پشت های دریایی و سایر خزندگان دریایی احتمالا برای تخم گذاری به ساحل می آمده است.

دانشمندان در نهایت به این نتیجه رسیدند که دو گونه مجزا از این حیوان وجود داشته است. گونه کوچکتر "Tanystropheus longobardicus" نام گرفت و گونه بزرگتر "Tanystropheus hydroides" نامیده شد. این دو گونه در شکار طعمه های مختلف در آب های ساحلی باستانی "تتیس" همزیستی داشته اند.

"استفان اسپیکمن" محقق دانشگاه زوریخ می گوید: این دو گونه که همبستگی نزدیکی با هم داشته اند، برای استفاده از منابع غذایی مختلف در یک محیط یکسان فرگشت یافته بودند. گونه کوچکتر برخلاف گونه بزرگتر که از ماهی و ماهی مرکب تغذیه می کرده، احتمالاً از حیوانات کوچک پوسته دار مانند میگو تغذیه می کرده است.

وی افزود: این بسیار قابل توجه است، زیرا ما انتظار داشتیم گردن عجیب و غریب این حیوان مانند گردن زرافه برای یک کار خاص تخصصی شده باشد. اما در حقیقت، این گردن، شیوه های زندگی چندگانه را امکان پذیر کرده است. این یافته کاملا نحوه نگاه ما به این حیوان را تغییر داد.

این یافته ها در مجله Current Biology منتشر شده است.