مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی گزارش داده که نود درصد سرمایه ی موجود در بانک ها متعلق به چهار درصد افراد جامعه است و هفتاد درصد این ثروت فقط متعلق به یک درصد از مردم. پیشتر نیز یکی از معاونان وزارت صمت اعلام کرده بود که یازده هزار نفر در کشور ما ثروت های چند هزار میلیارد تومانی دارد.

اما این در حالی است که طی دو سال اخیر خط فقر از حدود دو و نیم میلیون تومان به بیش از ده میلیون تومان افزایش پیدا کرده و 40 درصد مردم جامعه ی ما زیر خط فقر قرار گرفته اند. یعنی حتی از بین کارگران موجود که اشتغال به کار دارند، هفتاد درصد زیر خط فقر قرار دارند. پس اینکه می گویند پول نیست دروغ است، پول هست اما برای همه نیست. پول هست اما فقط دست یک عده افراد خاص و آقازده هایشان است.

جالب است که بدانید در طول همین سال هایی که فقرای ما در حال فقیر تر شدن بوده اند، ثروتمندان روز به روز ثروتمند تر شده اند. پس آنها که عمده ی ثروت کشور دستشان هست از همین آب گل آلود نیز حسابی ماهی گرفته اند و جیب هایشان را پر کرده اند. اما در رسانه های خود جلوی مردم چنان می نالند که
انگار نیاز به صدقه هم دارند.
این نتیجه ی سه دهه اجرای سیاست های نئولیبرال توسط دولت های گذشته و فعلی است.

به مردم وعده داده بودند که عده ای ثروتمند می شوند و از کنار ثروتمند شدن آنان برای کل کشور توسعه ایجاد می کنند و زندگی همه ی مردم خوب می شود. اما دیدیم که این فقط یک رویای دروغ بود که به قیمت سنگینی به مردم فروختند. نتیجه ی این سیاست ها این شد که 4 درصد که احتمالا افراد خاص و آقازاده هایشان هستند، 90 درصد از ثروت جامعه را در اختیار داشته باشند.

ما امروز به واسطه ی عملکرد خیلی بد دولت ها و دروغ گویی شدید در برخی رسانه های وابسته به سرمایه داران و آقازاده ها، از عدالت فاصله ی زیادی گرفته ایم. بیمارستان و آموزش را هم خصوصی کردند و وضعیت مسکن را به بدترین شکل ممکن رسانده اند. امروز نه فقط خانه دار شدن که حق مردم طبق قانون اساسی است، نه فقط شغل داشتن که حق مردم در قانون اساسی است، بلکه زنده ماندن هم پولی شده است.

درس خواندن هم پولی شده است. در حالی که در کشورهای پیشرفته ی دنیا هم مدارس عمدتا رایگان است.

من می گویم باید برنامه های اقتصادی کشور بازنگری شده و دچار تحول اساسی شود. با حرف و شعار هم این ممکن نیست. من به کمک متخصصان و اساتید دانشگاه در حال طراحی مرکز مطالعات راهبردی فقر در کشور هستم. باید برای اولین بار یک مرکزی در کشور به صورت تخصصی و با حضور اساتید دانشگاه و نخبگان و جوانان مومن و انقلابی و بدون وابستگی به دولت، سیاست های اقتصادی سی سال گذشته را مرور کند و راه حل عدالت محور و اجرایی و عملیاتی ارائه دهد برای آینده. باید همه چیز شفاف به مردم گفته شود تا مردم فریب دو قطبی های کاذب برخی سیاستمداران غیر مردمی را نخورند.