حدود سه ما پیش برند سوئدی تولید پوشاک "اچ اند ام" (H&M) به رابطه خود با یک تولید کننده چینی پنبه پایان داد. این برند دلیل خود را استفاده تولیدکنندگان چینی از "نیروی کار اجباری" و سوء استفاده از مسلمانان "اویغور" استان "سین‌کیانگ" در غرب چین خواند.

تحقیقات جدید نیز نشان می‌دهد که مسلمانان اویغور چین مجبور به کار اجباریِ یدی و طاقت‌فرسا در مزارع پنبه استان "سین‌کیانگ" در غرب این کشور هستند. نام قدیم این استان "ترکستان شرقی" است.

به گزارش عصرایران اسناد و تصاویر به دست آمده از طریق بی‌بی‌سی مقیاس جدیدی از کار اجباری مسلمانان اویغور در مزارع پنبه را نشان می‌دهد. چین یک پنجم محصول مصرفی پنبه در صنعت مد جهان را تامین می‌کند.

اخیرا در کنار یکی از اردوگاه‌های کار اجباری در استان سین‌کیانگ که چین آنها را "مراکز کارآموزی یا بازآموزی" می‌نامد، یک مرکز بزرگ نساجی ساخته شده است. حضور بسیاری از اقلیت‌های ایغور بازداشت‌شده در مراکز کار اجباری در این مراکز نساجی از قبل ثابت شده است.

براساس گزارش‌ گروه‌های فعال حقوق بشر، سازمان ملل و رسانه‌های جهان بیش از یک میلیون مسلمان اویغور در این مراکز کار اجباری نگهداری می‌شوند. از طرفی در سین‌کیانگ سیستم امنیتی بسیار فعال است و همه چیز تحت نظر قرار دارد.

دولت چین اصرار دارد که این اردوگاه‌ها "مدارس آموزش حرفه‌ای" هستند و کارخانه‌ها بخشی از یک طرح گسترده و داوطلبانه برای "کاهش فقر" در این مناطق محسوب می‌شود.

محصول پنبه در مزارع استان "سبن‌کیانگ" چین

اما شواهد جدید نشان می‌دهد که سالانه بیش از نیم میلیون کارگر اقلیت برای چیدن محصول پنبه تحت شرایط زور و اجبار به مزارع منتقل می‌شوند. این موضوع تهدید آمیز است و خطر زورگویی را افزایش می‌دهد.

با این وجود دولت چین در بیانیه‌ای اعلام کرده است که کارگران در سین‌کیانگ آزادانه کار در مزارع را انتخاب کرده و با اختیار قرارداد کاری امضا کرده‌اند.

دکتر "آدریان زنز" یکی از اعضای ارشد بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم در واشنگتن که از این اسناد پرده برداشته است در این باره گفت: به نظر من این پیامدها ابعادی تاریخی دارند.

نمایی از کارخانه و کمپ بازآموزی که با شعارهای قرمزرنگ پوشانده شده است

وی افزد: برای اولین بار ما نه تنها شواهدی از کار اجباری اویغورها در صنعت نساجی و صنعت مد و لباس داریم بلکه اسنادی مستقیم از کار آنها در مزارع پنبه به دست آوردیم که می‌تواند بسیاری از معادلات در این صنعت را تغییر دهد.

با این وجود چین اصرار دارد این مراکز را برای ایجاد اشتغال ساخته است.

در سال 2017 منطقه مشخص شده با رنگ قرمز یک محوطه ساخت و ساز بود و چیزی در آن ساخته نشده بود

"زنز" به عنوان یکی از اعضای ارشد بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم در واشنگتن در این باره گفت: هر برند و کارخانه‌ای که به تامین اخلاقی محصولات اهمیت می‌دهد باید به سین‌کیانگ که 85 درصد پنبه چین و 20 در صد پنبه جهان را تامین می‌کند اعلام کند که ما دیگر تمایلی به خرید محصولات آنها ندارد.

در مناطق شهرهای "هوتان" و "اکسو" استان سین‌کیانگ ارتش پنبه‌چینان به ترتیب حدود 150 تا 60 هزار نفر برآورد شده‌اند. آنها با سازماندهی دولتی برای برداشت محصول به مزارع پنبه فرستاده شده‌اند.

براساس آمار سیاست‌های دولت و گزارش‌های دولتی در سال 2018 بیش از 210 هزار کارگر پنبه‌چین برای کمک به یک سازمان "تولید و ساخت سین‌کیانگ" به شهرهای آکسو و هوتان فرستاده شده‌اند.

برخی از ساکنان استان سین‌کیانگ در غرب چین در تماس با آشنایان خود اعلام کرده‌اند که از کار در مزارع راضی نیستند و مجبور به انجام این کار هستند.

روش‌های بسیج و سازماندهی

عده‌ای در مورد "بسیج و سازماندهی" جمع‌کنندگان پنبه و انتقال آنها به مزارع صدها کیلومتر دورتر صحبت می‌کنند.

در سال جاری شهرستان "آکسو" حدود 142 هزار و 700 نفر را برای مزارع خود شناسایی کرد که اکثر آنها از طریق این اردوگاه‌ها به مزارع منتقل شدند.

به گزارش بی‌بی‌سی، "مقابله آگاهانه کارگران در برابر فعالیت‌های مذهبی غیرقانونی" نشان می‌دهد که این سیاست‌ها عمدتا برای اویغورهای مسلمان و دیگر گروه‌های سنتی مسلمان در نظر گرفته شده است. در واقع ساکنان کمپ‌ها در این سال‌ها با آموزش فرهنگ و زبان چینی نیز مواجه شده‌اند.

در سال 2018 در سایت ساختمانی کمپ بازآموزی، ساختمان، دیوارهای امنیتی داخلی و برج‌های مراقبتی ساخته شد

در سال 2019 در کنار ساختمان کمپ بازآموزی یک کارخانه نساجی ساخته شد و رنگ قرمز روی نقشه مردمی هستند که چند روز پس از تکمیل کارخانه از اردوگاه‌های کار اجباری یا به گفته چین "کمپ بازآموزی" به کارخانه منتقل می‌شوند