کره شمالی نمونه بارز کشوری است که با جهان رابطه ندارد. مالزی، اندونزی و قطر هم کشورهای مسلمانی هستند که درهای خود را به روی جهان باز کرده‌اند. ما باید از بین این دو یکی را انتخاب کنیم. دوست داریم کره شمالی باشیم یا مالزی؟

عصرایران؛ مصطفی داننده- حجت الاسلام سعیدی در خطبه‌های نماز جمعه قم با بیان اینکه اگر تحریم ها رفع نشود و آمریکا به برجام برگردد ملت ایران متضرر می شود، فرموده‌اند:«قطع ارتباط با بیگانگان مانع فقر می شود.»

کاش حضرت امام جمعه می‌گفتند، منظورشان از بیگانگان کدام کشورها هستند. آیا فقط آمریکا و انگلستان در این دایره قرار می‌گیرند؟ همه کشورهای اروپایی را شامل می‌شود؟ چین و روسیه هم بیگانه به حساب می‌آیند؟ حالا ما فرضیه‌های مختلف را بررسی می‌کنیم.

اگر منظور جناب سعیدی همه کشورها هستند و شرق و غرب هم ندارد. احتمالا قرار است بشویم چیزی شبیه کره شمالی!

چه مثال خوبی؛ می‌شود گفت در حال حاضر، کره شمالی تنها‌ترین کشور جهان است. به جز چین، تقریبا با هیچ کشور دیگری معامله ندارد. به دلیل درهای بسته ، تقریبا کسی نمی‌داند در کره شمالی چه خبر است. انتشار چند کتاب و خاطرات آنهایی که به این پیونگ‌یانگ سفر کرده‌اند، تنها منابع اطلاعاتی ما از کره شمالی است.

یکی از آخرین نمونه‌های آن کتاب «نیم دانگِ پیونگ‌یانگ» رضا امیرخانی است. کتابی که حاصل سفر نویسنده کتاب «من او» به کره شمالی همراه با حزب موتلفه اسلامی بود.

به بحث خودمان برگردیم. طبق آماری که در سال 2018 اعلام شد، حدود ۴۳.۴ درصد از جمعیت کره شمالی دچار سوءتغذیه بوده‌اند. طی قحطی دهه ۱۹۹۰ این کشور حدود دو میلیون انسان جان خود را از دست دادند.

اگر گفته‌های امام جمعه درست بود الان باید مردم کره شمالی، هر روز کباب بره به دندان می‌کشیدند و در رفاه کامل زندگی می‌کردند.

در فرضیه بعدی احتمالا منظور ایشان فقط آمریکا و انگلستان است. ما الان هم با آمریکا رابطه نداریم و با انگلستان هم در حد یک سلام و علیک. پس امام جمعه حرف جدیدی نزده و تکرار مکررات کرده است. به نظر هم نمی‌رسد چه اصلاح طلب سرکار باشد چه اصول‌گرا، ما خارج از برجام با آمریکایی‌ها به توافق برسیم.

یادمان نرود در مقطع تحریم‌های فعلی، چین و روسیه به عنوان دو کشور بیگانه، نه به خاطر ایران بلکه به خاطر منافع‌ خودشان کمک بسیاری به اقتصاد تحت تحریم کشورمان کردند. و اگر این دو نبودند معلوم نبود وضعیت اقتصاد ایران به کدامین سمت می‌رفت.

تاریخ نشان داده است که هیچ کشوری بدون داشتن روابط خارجی، نتوانسته است وضعیت باثبات و به سامان داشته باشد. مقام معظم رهبری هم بارها بر داشتن رابطه با کشورهای جهان تاکید کرده‌اند.

همانطور که در بالا اشاره شد، کره شمالی نمونه بارز کشوری است که با جهان رابطه ندارد. مالزی، اندونزی و قطر هم کشورهای مسلمانی هستند که درهای خود را به روی جهان باز کرده‌اند. ما باید از بین این دو یکی را انتخاب کنیم. دوست داریم کره شمالی باشیم یا مالزی؟

مسیر مشخص است و نمی‌شود در جهانی که به اندازه یک تبلت کوچک شده است، دور خودمان دیوار بکشیم و بگوییم ما چقدر خوشبختیم.

کانال عصر ایران در تلگرام

بیشتر بخوانید:

آقای حداد! بعضی‌ها در خارج می‌خواهند یا برخی‌ها در داخل نمی‌خواهند؟!

شاید بخواهند قبل از انتخابات 1400 قیمت سکه و دلار را پایین بیاورند

«دولت بایدن و ایران» از نگاه سریع‌القلم

تماشاخانه