به گزارش عصرایران، پایگاه خبری" اویل پرایس" با انتشار گزارشی از افزایش 129 درصدی واردات نفت چین از ایران در ماه مارس 2021 در مقایسه با ماه فوریه خبر داده است.

بر اساس این گزارش، به لطف پدیدار شدن چشم انداز بهبود روابط بین ایران و آمریکا در دوره بایدن، چین در حال تبدیل شدن به یک وارد کننده اصلی نفت ایران است.

در سال 2020 ، چین به طور متوسط روزانه 306 هزار بشکه نفت خام از ایران وارد کرده است که در مجموع 17.8 میلیون تن بوده است. بیشتر این واردات - 75 درصد آن- به طور غیرمستقیم از طریق مالزی، عمان یا امارات متحده عربی انجام شده است.

با افزایش تقاضا ، در ماه مارس 2021 انتظار می رود واردات نفت چین از ایران به 856 هزار بشکه در روز برسد که در مقایسه با ماه قبل (فوریه 2021) افزایش 129 درصدی خواهد داشت.بر اساس گزارش ها، طی روزها و هفته های گذشته هجوم ناگهانی نفتکش های حامل نفت ایران باعث ازدحام در بنادر چین شده است.

چین به لطف قیمت های پایین تر که اغلب بین 3 تا 5 دلار زیر معیار قیمت برنت است، به سمت واردات نفت ایران، جلب می شود.

صادرات نفت ایران از سال 2018 و پس از تحریم های نفتی و بانکی اعمال شده از سوی دولت ترامپ، به طور قابل توجهی در سراسر آسیا به ویژه به چین، هند، ژاپن و کره جنوبی کاهش یافته است. با این حال افزایش واردات نفت ایران از سوی چین طی چند ماه گذشته نشان می دهد که این روند قرار است در دولت جدید بایدن تغییر کند.

طی 2-3 سال گذشته واردات نفت ایران از سوی چین هرگز به طور کامل متوقف نشده است اما قطعا كاهش یافته است. با این حال به گفته "اما لی" تحلیلگر نفتی،"حجم واردات نفت چین از ایران از 3 ماهه آخر سال 2020 شروع به افزایش کرده و استان شاندونگ چین مرکز اصلی خریداری نفت خام ایران بوده است.

هند نیز طی هفته های گذشته با فرض از سرگیری تجارت با ایران، واردات نفت ایران را آغاز کرده است. این در حالی است که شرکت ملی نفت ایران (NIOC) تلاش می کند تا مشتریان اصلی و سابق آسیایی خود را بازیابد و ضمن افزایش تولید نفت بازارهای سابق صادراتی خود در آسیا را احیا کند.

یک مقام دولتی در هند معتقد است که در چشم انداز 3 تا 4 ماه آتی، جریان واردات نفت از ایران بار دیگر به هند سرازیر خواهد شد.

علاقه چین به نفت ایران همراه با انتشار خبرهایی از طرح مشارکت استراتژیک جامع بین دو کشور است. در قالب این ابتکار، انتظار می رود حجم تجارت بین دو کشور طی یک دهه آینده به 600 میلیارد دلار برسد. علاوه بر این در قالب ابتکار "یک کمربند و یک جاده" که به منظور احیای خطوط ترانزیت کالا بین چین و جهان و احیای جاده ابریشم مطرح شده، چین سعی دارد روابط سیاسی، اقتصادی و استراتژیک با ایران را با تمرکز بر صنعت انرژی تقویت کند.

در معاملات انرژی اخیر با چین ، به ایران اجازه داده شده است كه مبادله مالی با ارزهای خارجی مانند یورو را انجام دهد تا از گره خوردن با دلار آمریكا و تحریم های آمریكا جلوگیری كند.

در حال حاضرایران فقط 3 درصد از کل نفت مصرفی چین را تامین می کند. با این حال، همکاری بین 2 کشور در زمینه های مختلف می تواند زمینه ساز یک توافق انرژی قوی تر باشد ، زیرا به تدریج نیروی تحریم های ایالات متحده علیه ایران در حال فروکش است.

طی دهه آینده چین با تقاضای نفت در حدود 12 میلیون بشکه در روز، به عنوان مهمترین وارد کننده نفت جهان باقی خواهد ماند. این امر باعث می شود كه كشورهای نفت خیز به عنوان یك شریک اساسی در ایجاد پیوندهای تجاری طولانی مدت عمل كنند.

به نظر می رسد پس از سال ها روابط دشوار با ایران، چین و منطقه آسیا به زودی همکاری های انرژی خود را با این کشور نفت خیز از سر می گیرند زیرا تقاضای نفت طی ماه های آتی و همزمان با کاهش اثرات پاندمی کرونا در حال افزایش است.