سفره‌ها هر روز کوچک‌تر می‌شود؛ نمی‌خواهید تکلیف مذاکرات را معلوم کنید؟

اگر نمی‌خواهیم در برجام بمانیم به صورت صریح به جامعه بگوییم تا آنها تکلیف خود را بدانند و بیهوده به آینده امیدوار نباشند.

عصرایران؛مصطفی داننده- تیم دیپلماسی دولت سیزدهم و شخص رییس جمهور رییسی از زمان روی کارآمدن بارها تاکید کرده‌اند کشور را معطل مذاکرات با کشورهای 1+5 نمی‌کنند و اقتصاد را به فرجام برجام گره نمی‌زنند. واقعیت جامعه اما چیز دیگری است و اقتصاد کشور به شدت منتظر مذاکراتی است که معلوم نیست چه نتیجه‌ای خواهد داشت.

آنها در کلام می‌خواهند خود را بی‌تفاوت نشان بدهند اما واقعا باید هرچه زودتر تکلیف مذاکرات را مشخص کنند. چه دوست داشته باشیم، چه دوست نداشته باشیم قیمت دلار روی تمام ساحت زندگی مردم تاثیر می‌گذارد حتی سلام و علیک! پس بهتر است هرچه سریع‌تر مسیر مذاکرات را مشخص کنیم.

مذاکرات احتمالا بر عهده علی باقری کنی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه‌ گذاشته شده است و ما به یاد داریم زمانی که مذاکرات هسته‌ای در اختیار تیم سعید جلیلی با عضویت همین باقری کنی بود، نتایج بسیاری از مذاکرات، توافق بر سر انتخاب شهری دیگر برای ادامه مذاکرات بود!

الآن کشور معطل برجام است. اگر می‌خواهیم این توافق هسته‌ای را ادامه دهیم، بهتر است هرچه سریع‌تر رو در روی طرف مقابل بنشینیم و تکلیف برجام را معلوم کنیم.

اگر هم نمی‌خواهید در برجام بمانید، صریح و روشن به مردم بگویید تا آنها تکلیف خود را بدانند و بیهوده به آینده امیدوار نباشند. بعد از خروج از برجام هم، مسیر و چگونگی اداره کشور را با وجود تحریم‌ها برای مردم توضیح دهید.

تورم و گرانی، که تحریم‌ها تاثیر مستقیمی روی آن دارد، توان مردم را بریده است. مردم از بس در این سال‌ها منتظر اتفاقی مثبت برای کاهش قیمت‌ها بودند، خسته شده‌اند.

وقتی قیمت دلار بالا می‌رود و ارزش پول ملی پایین می‌آید، سفره مردم کوچک‌تر از همیشه می‌شود. اگر می‌خواهیم فکری به حال این سفره کوچک شده کنیم باید هرچه زودتر تکلیف مذاکرات را معلوم کنیم. یا زنگیِ زنگ، یا رومیِ روم.

حالت فعلی هیچ ضرری به حال مردم کشورهای 1+5 ندارد. آنها بی‎‌خبر از همه جا، زندگی خودشان را دارند و این مردم ایران اند که به دلیل تحریم‌های ضد انسانی آمریکا علیه ایران، روزگار را به سختی سپری می‌کنند.

شوخی نیست، خط فقر به 11 میلیون تومان رسیده است و این یعنی هرچه زودتر باید فکری به حال این جامعه خسته از فقر اقتصادی کرد.

آنها که معتقدند می‌شود بدون توافق هسته‌ای چرخ اقتصاد کشور را چرخاند و در برابر تحریم‌ها ایستاد، طرح‌های خود را ارائه و اجرا کنند و اگر نمی‌توانند، اجازه دهند مذاکرات در مسیر درست خود قرار بگیرد. مردم دیگر طاقت صبر و انتظار ندارند.