آقای وزیر ارشاد! اشتباه می‌کردی یا زورت به ساترا نرسید؟

وزارت ارشاد به عنوان مسئول و پدر فرهنگ کشور باید به صحنه بیاید و این فضا را مدیریت کند و اجازه ندهد دیگرانی که خود رقیب شبکه نمایش خانگی هستند، میدان دار شوند.

عصرایران؛ مصطفی داننده- اسماعیلی وقتی به کرسی وزارت ارشاد تکیه زد با سینه ستبر خطاب به ساترا گفت: «سازمان سینمایی مسئولیت صدور مجوز VODها را برعهده دارد و برخی دیگر از دوستان، برخی از این مجوزها را در دست دارند که باید از این حال دربیاید.»

حرف وزیر اهالی سینما را هم سر ذوق آورد و آنها هم پشت وزیر را گرفتند و گفتند بله، باید مجوز دادن به تولیدات شبکه نمایش خانگی به ارشاد برگردد.

به طور مثال حسین فرح بخش گفت:« قانون، ارشاد را مسئول سریال های خانگی دانسته ولی متاسفانه مسامحه بیش از حد مدیران سینمایی اعتدال موجب شد که ساترا زعامت را بگیرد ولی درنهایت باید نمایش خانگی به ارشاد بازگردد تا هم کیفیت تولید بالاتر رود و هم پاسخگویی درباره چرایی ممیزی یا جرح و تعدیل‌ها بسامان برسد.»

این واکنش‌ها ادامه داشت و حتی جلساتی در مجلس با حضور طرف‌های درگیر برگزار شد تا بالاخره وضعیت مجوز دادن مشخص شود اما در این بین وزیر محترم ارشاد فقط در موقعیت حرف باقی ماند و در عمل کاری برای بازگشت مجوزها از ساترا به ارشاد انجام نداد و در تاریکی متعلق از مواضع خود عقب نشست و ساترا دوباره تبدیل به یکه تاز میدان مجوز به تولیدات شبکه نمایش خانگی شد.

سوالی که در این میان مطرح است این معناست که چرا وزیر ارشاد از اولین مواضع خود به همین سادگی عقب نشست؟ آیا حق با ساترا بود و وزیر از روند کار خبر نداشت؟ آیا حق با ارشاد بود و اسماعیلی قدرت مقابله با این نهاد نظارتی را نداشت؟

کاش وزیر محترم ارشاد، پاسخ این سوال‌ها را بدهد تا افکار عمومی و پلتفرم‌های پخش فیلم از علامت سوالی بزرگی که روی سرشان سبز شده است، رهایی پیدا کنند.

آنگونه که از شواهد پیداست، ساترا فشار خود بر شبکه نمایش خانگی را دوبرابر کرده است. همه آنهایی که در این حوزه در حال کار هستند، ادراک و ما ادراک ساترا به لب دارند و اگر پای صحبت آنها بنشینی، می‌بینی که ساترا را سدی می‌بینند که جلوی رویش آنها را گرفته است.

می‌دانید رفتار وزیر ارشاد مثل آنهایی بود که با دیدن مظلومیت عده‌ای پشت آنها را می‌گیرد و می‌گوید، خیالتان جمع که من هستم و حق شما را خواهم گرفت اما وقتی به مرحله عمل می‌رسد، هیچ خبری از او نمی‌شود و حتی نمی‌آید یک موز بردار و برود!

گویا قرار نیست کسی صدای تولید کنندگان شبکه نمایش خانگی را بشنود؟ هرچه آنها از سختی‌گیری‌های سلیقه‌ای ساترا می‌گویند، انگار نه انگار! هرچه می‌گویند ما در حال تولید فرهنگی هستیم و چرخه اقتصاد فرهنگی را می‌چرخانیم و ممکن است با این روش، این چرخه به پایان برسد و تولید فرهنگی جای خود را به واردات سریال‌های ترکی، کره‌ای و در آینده احتمالا عربی بسپارد، فایده ندارد و تیغ ممیزی ساترا کار خود را می‌کند.