۰۸ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۸ دی ۱۴۰۳ - ۱۷:۴۴
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۸۴۵۶۳۸
تاریخ انتشار: ۱۴:۵۰ - ۰۱-۰۴-۱۴۰۱
کد ۸۴۵۶۳۸
انتشار: ۱۴:۵۰ - ۰۱-۰۴-۱۴۰۱

انتشار كتاب "سينمای بی چیز" / تولید فیلم کم هزینه

انتشار كتاب
باوی ساجد که از شاگردان کارگاه آموزش فیلمسازی "عباس کیارستمی" است، در کتاب "سينمای بی چیز" تلاش می کند با به اشتراک گذاشتن تجربه اش، راه چگونه تهیه و تولید فیلم های کم هزینه را به صورت عملی برای فیلمسازان هم نسل خود شرح بدهد.

منصور جهانی - انتشارات "افراز" کتاب "سینمای بی چیز" نوشته حبیب باوی ساجد را منتشر کرد.

حبیب باوی ساجد، کارگردان سینما و داستان نویس، کتاب "سينمای بی چیز" را بر اساس یادداشت های دوران فیلم برداری و ساخت "سامی" نخستین فیلم بلند داستانی سینمایی خود نوشته است.

این کتاب، شامل ۷ فصل، مقدمه و بازتاب سينمای بی چیز است که در ۲۰۰ صفحه توسط انتشارات "افراز" چاپ و منتشر شده است.

باوی ساجد که پیش از این، کتاب هایی درباره "احمد محمود"، "عدنان غریفی" و مجموعه داستان "عصابه" را نوشته و توسط انتشارات "فراز" چاپ و منتشر کرده است، فیلم سینمایی "سامی" را مستقل و با استناد به کتاب "سينمای بی چیز"، با هزینه بسیار کم، تهیه و تولید کرد و با این فیلم، موفق به دریافت جایزه بهترین فیلمنامه از شانزدهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم "کازان" در کشور روسیه شد، همچنین با این اثر سینمایی تاکنون منتخب فستیوال های رم در ایتالیا، نادو در مراکش و امید در سوئد بوده است.

انتشار كتاب


باوی ساجد که از شاگردان کارگاه آموزش فیلمسازی "عباس کیارستمی" است، در کتاب "سينمای بی چیز" تلاش می کند با به اشتراک گذاشتن تجربه اش، راه چگونه تهیه و تولید فیلم های کم هزینه را به صورت عملی برای فیلمسازان هم نسل خود شرح بدهد.

او در فیلم سینمایی "سامی" اغلب از نابازیگران استفاده کرده، همچنین با گروه فنی باتجربه، اما فاقد تجربه فیلم سینمایی داستانی بلند همکاری کرده است و با فیلمبرداری در فضای واقعی، از ساخت دکور و طراحی صحنه پرهیز کرده تا در کنار چهره های واقعی و فاقد گریم هم فیلم خود را با هزینه کم بسازد و هم راوی زندگی واقعی مردم عرب جنوب کشور باشد.

کتاب "سينمای بی چیز"، در برگیرنده یادداشت های فیلمساز از دوران نوشتن فیلمنامه، پیش تولید، تولید، مراحل فنی و آماده نمایش شدن و بازتاب فیلم در نزد منتقدان، رسانه های گروهی و سینماگران است.

باوی ساجد در مقدمه نسبتأ بلند، با ارجاع به تاریخ سینما کوشش می کند نظریه سينمای بی چیز را فراتر از یک تجربه شخصی بسط و گسترش بدهد تا از این رهگذر، فیلمسازان جوان، در چرخه سينمای سرمایه محور و بازیگر محور انتظار نکشند و بتوانند فیلم های مستقل و شخصی خودشان را بسازند.

ارسال به دوستان