بلومبرگ افشا کرد؛ آینده غزه در 3 سناریو/ نقشه پسا جنگ واشنگتن و تل آویو

مقامات تل آویو بارها ادعا کرده‌اند که قصد اشغال غزه را ندارند، اما همچنین مدعیند که پس از حمله ۷ اکتبر، ادامه حکومت حماس بر این منطقه غیرقابل قبول است. همچنین شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد تشکیلات خودگردان فلسطین که بر کرانه باختری حکومت می‌کند، مایل یا قادر به تصرف و کنترل غزه باشد.

منابع آگاه خبر دادند که آمریکا و اسرائیل در حال بررسی گزینه‌هایی برای آینده نوار غزه هستند؛ از جمله احتمال تشکیل یک نیروی چند ملیتی که ممکن است نیروهای آمریکایی را نیز شامل شود.

به گزارش اقتصادنیوز، این منابع اعلام کردند که با آغاز حمله زمینی اسرائیل به غزه و احساس فوریت جهت ارائه طرحی برای این منطقه، این گفتگوها انجام شده است. گزینه دومی که توسط اسرائیل و آمریکا مطرح شده، یک نیروی حافظ صلح با الگوبرداری از معاهده صلح مصر و اسرائیل در سال ۱۹۷۹ است و در گزینه سوم نیز غزه تحت نظارت موقت سازمان ملل قرار می‌گیرد.

به نوشته بلومبرگ، این منابع تأکید کردند که گفتگوها هنوز در مراحل اولیه بوده و ممکن است خیلی چیزها تغییر کند. برخی از مقامات آمریکایی این گزینه‌ها را ناپخته یا بعید می‌دانند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا نیز در روز سه‌شنبه و در گفتگو با چند سناتور در مورد بررسی آینده غزه، به این چالش اشاره کرد. بلینکن که روز جمعه به اسرائیل سفر خواهد کرد، به کمیته تخصیص سنا گفت: «با مدیریت غزه توسط حماس نمی‌توانیم وضعیت موجود را تغییر دهیم. هماهنطور که اسرائیلی‌ها خودشان این بحث را مطرح کرده‌اند، اسرائیل نیز غزه را اداره یا کنترل کند».

آدرین واتسون، سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا در سه‌شنبه‌شب به بلومبرگ گفت: «فرستادن نیروهای آمریکایی به غزه به عنوان بخشی از نیروهای حافظ صلح، چیزی نیست که در دست بررسی یا مورد بحث باشد».

بر اساس گزارش اکوایران به نقل از بلومبرگ، مقامات اسرائیلی بارها ادعا کرده‌اند که قصد اشغال غزه را ندارند، اما همچنین مدعیند که پس از حمله ۷ اکتبر، ادامه حکومت حماس بر این منطقه غیرقابل قبول است. همچنین شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد تشکیلات خودگردان فلسطین که بر کرانه باختری حکومت می‌کند، مایل یا قادر به تصرف و کنترل غزه باشد.

نتانیاهو مرده است!

هر سه گزینه برای جو بایدن و سایر کشورها، از جمله کشورهای خلیج فارس خطراتی سیاسی دارند. به گفته فردی که با تفکر بایدن آشنایی دارد، بایدن معتقد است که ایجاد ریسک حتی برای تعداد کمی از نیروهای آمریکایی از نظر سیاسی خطرناک است. این منبع افزود که ایالات متحده هنوز به چنین تصمیمی نزدیک نیست. فرد دیگری گفت که هنوز مشخص نیست که کشورهای عربی هم به مشارکت در این طرح علاقه داشته باشند.

در نهایت، بایدن و دیگر مقامات آمریکایی می‌گویند که یک نقطه پایانی که شامل یک کشور مستقل فلسطینی باشد، ضروری است؛ اما نحوه رسیدن به آن، به ندرت در بحث‌ها، چه عمومی و چه خصوصی، مطرح شده است. اسرائیل می‌گوید که ممکن است عملیات نظامی آن ماه‌ها طول بکشد و منجر به ایجاد یک منطقه حائل در اطراف غزه شود. به گفته افرادی که با این موضوع آشنا هستند، طبق یکی از طرح‌های پیشنهادی، نظارت موقت بر غزه به کشورهای منطقه با حمایت نیروهای ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و فرانسه محول می‌شود. این منابع گفتند که در حالت ایدئال، این شامل نمایندگان کشورهای عربی مانند عربستان سعودی یا امارات متحده عربی نیز می‌شود.

گزینه دوم یک نیروی حافظ صلح با الگوبرداری از نیروهای چندملیتی و گروهی از ناظران است که در شبه‌جزیره سینا و اطراف آن فعالیت کرده و مفاد پیمان صلح بین مصر و اسرائیل را اجرا می‌کند. به گفته یک فرد آشنا، اسرائیل معتقد است که این ایده قابل بررسی است.

گزینه سوم، اداره موقت نوار زیر چتر سازمان ملل خواهد بود. این مزیت مشروعیت اعطاشده توسط سازمان ملل را خواهد داشت، اما اسرائیل آن را غیرعملی می‌داند؛ به گفته یک فرد آگاه، اسرائیل معتقد است که تاکنون فایده کمی از این نهاد جهانی به دست آمده است.

چندین مقام سابق و گروه‌های خارجی قبلاً بحث‌هایی را با آمریکا و اسرائیل آغاز کرده و طرح‌های احتمالی را مطرح کرده‌اند. یکی از آن‌ها از مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک بود که خواستار تشکیل دولت موقت تحت مدیریت فلسطین شد که کار ارائه غذا، بهداشت و آموزش نیز با آژانس امداد و کار سازمان ملل باشد.

محققان موسسه واشنگتن در یادداشتی در ۱۷ اکتبر نوشتند: «امنیت عمومی و اجرای قانون می‌تواند توسط کنسرسیومی از پنج کشور عربی که با اسرائیل به توافق صلح دست یافته‌اند هدایت شود. تنها این کشورهای عربی هستند که مورد اعتماد اسرائیل بود و این برای موفقیت این طرح ضروری است».

مقامات آمریکایی پیشنهاد کرده‌اند که تشکیلات خودگردان فلسطین باید بخشی از راه حل بلندمدت باشد. بلینکن گفت: «آنچه که بیشتر منطقی به نظر می‌رسد این است که یک تشکیلات خودگردان فلسطینی مؤثر و احیاشده، مدیریت و در نهایت، مسئولیت امنیتی را بر عهده داشته باشد».