واکنش تند رییس انجمن منتقدان سینمای ایران به شایعه مرگ هنرمندان

شایعه خبر مرگ نه در شان یک رسانه است نه موجب شکوفایی و شوکت کسی می شود. به ویژه در این زمانه ای که جامعه به اندازه کافی سوگوار است.

جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

گاهی نه مرگ که حتی شایعه مرگ یک انسان، خاصه هنرمندی مردمی که او را به محبوبیت اش می شناسیم، می تواند راه نفس را ببندد…چنانکه شایعه درگذشت جمشید خان هاشم پورمثل پتک بر سرم فرود آمد و حالی مثل پنیک را برای من تداعی کرد.

تلفنم در حدود سی دقیقه آماج تماس های مکرر و پی در پی خبرگزاری ها، شبکه های رادیویی، رسانه ها و دوستان بود. همه نگران و بهت زده در پی صحت و سقم ماجرا بودند.

انگار در یک لحظه، سینمای ایران و اهالی اش دچار مرگ مغزی شده بودند. آرامش از زندگی و خانواده استاد هاشم پور گرفته شده بود و این جدا از تجاوز به آرامش خانواده یک هنرمند، یعنی زخمی کردن روح جمعی با خبری جعلی. آنچه در پس این خبرسازی شرورانه به ذهنم رسید، شرافت حرفه ای فعالیت رسانه ای و ضرورت اخلاقی آن است که رسالت رسانه ها، راست گویی و حقیقت جویی است نه شایعه پراکنی و دروغ افکنی.

حرمت رسانه و رسانا بودن را باید حفظ کرد تا هویت و حریت خبرنگاری تضمین شود. بانیان و راویان این شایعه سازی ها و دروغ پراکنی های کثیف که نان از زخمی کردن روان مردم می خورند، با به بازی گرفتن احساسات جمعی، هم به خود جفا می کنند هم به حریم و حرمت حرفه خود بی وفایی.

شایعه خبر مرگ نه در شان یک رسانه است نه موجب شکوفایی و شوکت کسی می شود. به ویژه در این زمانه ای که جامعه به اندازه کافی سوگوار است. ما به اندازه کافی سوگواران حرفه ای و مرثیه نویس خود و روزگارمان شده ایم، دیگر شایعه سوگ را به دردهایمان اضافه نکنید. عجیب آنکه رسانه ها و خبرگزاری های رسمی دیروز سردمدار این شایعه پراکنی بودند! شما دیگر چرا؟!…

با این همه اما در کنار شر این شایعه شوم اگر خیری نهفته باشد این است که یادی کنم از شان و شکوه و شوکت و منزلت استاد جمشید هاشم پور که بی شک یکی از میراث ارزشمند تاریخ سینمای ماست. نه فقط او را با شمایل جمشید آریا در دهه 60 که با شمایل یک بازیگر با استایل در حافظه سینمایی مان ثبت کرده ایم که حتی شکل راه رفتن و شیوه نگاه کردنش هم مایه لذت و حظ بصری است و در نوع خود بی نظیر.

بازیگری توانمند که حضور مقتدرش در دهه 60، پیوند مردم با سینما را تضمین کرد و نگذاشت تا رویاسازی سینما به تاراج برود. او از آریا بودن به هاشم پور شدن رسید تا نشان دهد نه فقط تیپ سازی که شخصیت آفرینی را هم خوب بلد است . بازیگری فرهمند و فروتن که همواره اسطوره ماند. مانا باد عمر و سلامتش.