نمی‌دانم چه باید گفت و چه می‌توان گفت به این آقا و چه داریم بگوئیم برای مردم. مردمی که در عین تلخ کامی، شیرین کلامند و در فضای مجازی، کلیپ وعده‌های انتخاباتی حضرات را می‌گذارند و زیرش می‌نویسند کاش این آقایان مسئولیت می‌داشتند! بعد هم کلی استیکر خنده.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

برای کسی که نمی‌تواند گوشت بخرد، قیمت هرکیلو ۵۸۵ هزارتومان با ۶۶۰ هزارتومان فرقی نمی‌کند فقط قیمت‌ها هرچه بالاتر برود، به جمع کسانی که بی‌تفاوت می‌شوند نسبت به قیمت گوشت - به خاطر نداشتن قدرت خرید - اضافه می‌شود.

با حقوق‌های حداقلی فعلی می‌شود چند کیلو گوشت خرید؟ بیش از ۹ کیلو نمی‌شود.

این برای ۱۴۰۲ است اما با نمودار قیمت‌ها که همچنان – متأسفانه - رو به بالاست - معلوم نیست در سال آتی که حقوق‌ها ۲۰ درصد افزایش می‌یابد قیمت گوشت چند باشد؟ البته دیگر مهم نیست. برای خیلی‌ها مهم نیست. خیل عظیمی که اندک، اندک، طعم گوشت یادشان می‌رود و آنانی که باید فکر کنند برای این اوضاع اما.... مهم نیست قیمت گوشت. فوقش - به قولِ آن آقای اقتصاددان با نمره پایان نامه ۱۹- بروند ماهی بخُورند. گوشت سفید خیلی هم بهتر است!

صاحبان وعده‌ها را حال باید پرسید که سختی زمین سنگلاخ مسئولیت را فهمیدند آیا؟ باز هم از آن وعده‌ها می‌دهند؟ هرچند برخی از همان بزرگواران، همین امروز هم چنان آمار می‌دهند که آدم در سلامت عقل خود شک می‌کند.

در صادق الوعد بودن آقایان که تردید روا نیست. حساب بازار هم که از همان قدیم جدا بوده است. با هیچ کس شوخی ندارد. کار خود را می‌کند و راه خود را می‌رود حالا شما که نه، مسئولان هم هزار بار دستور بدهند، ریالی کوتاه نمی‌آید. نه برای دستور تره خُرد می‌کند و نه برای سخنرانی و دستاوردسازی حاضر است جعفری ریز بکند.

خدا کند با برنامه و برنامه و برنامه به میدان بیایند مسئولان و همه تلاش خود را وقف کنند برای خدمت به مردم. جز این هم تکلیفی ندارند. شأنی هم بالاتر از خدمت به مردم نیست. مردمی که با گوشت و پوست و استخوان خود پای کارند نباید وضع بازار گوشت برایشان این باشد.