کشف فسیل‌های سه بعدی نادر، اشکال غیرعادی درختان اولیه را به نمایش می‌گذارد. این فسیل‌های درختی تازه کشف‌ شده در کانادا، داستان درختان باستانی را بازنویسی می‌کنند و ویژگی‌هایی را آشکار می‌کنند که قبلاً دیده نشده بودند.

فسیل‌های درختی تازه کشف ‌شده از منطقه نیوبرانزویک کانادا، داستان درختان باستانی را بازنویسی می‌کنند و ویژگی‌هایی را آشکار می‌کنند که تاکنون فاش نشده بود.

این فسیل‌ها که شامل ساختار تاج سه‌بعدی غیرمنتظره‌ای هستند، نگاهی بی‌نظیر به مورفولوژی درختان با قدمت ۳۵۰ میلیون سال ارائه می‌دهند.

به گزارش ایسنا، این گونه درخت فسیل شده با نام علمی Sanfordiacaulis densifolia نام‌گذاری شده است.

رابرت گاستالدو از کالج کولبی در واترویل(Colby College in Waterville) می‌گوید: روشی که این درخت در اطراف تنه دوکی شکل خود در طول کوتاهی از تنه، با تعداد زیادی برگ‌های بسیار بلند تولید می‌کند، شگفت ‌انگیز است.

این یافته فسیلی بسیار مهم است، به ویژه با توجه به اینکه بیشتر درختان فقط به عنوان تنه و بدون هیچ نشانه‌ای از برگ‌ها یا اشکال کلی حفظ می‌شوند.

بر اساس بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران این مطالعه، حفظ این فسیل به دلیل دفن شدن آن در یک شکاف در یک دریاچه باستانی ناشی از زلزله رخ داده است.

درخت کهنسال شبیه به درخت سرخس

این درخت باستانی تازه کشف شده شبیه به درخت سرخس یا نخل است که آن را به یک کشف شگفت‌انگیز تبدیل می‌کند، زیرا نخل‌ها خیلی دیرتر در اسناد و سوابق ثبت شده ظاهر شده‌اند.

با این حال، بر خلاف سرخس‌ها و درختان خرما که برگ‌های کمتری در بالای خود دارند، این درخت فسیل شده بیش از ۲۵۰ برگ در امتداد ساقه خود دارد.

گاستالدو می‌گوید: در مقابل، این درخت بیش از ۲۵۰ برگ را در اطراف تنه خود دارد که هر برگ تا ۱.۷۵ متر امتداد داشته است.

وی افزود: ما تخمین می‌زنیم که هر برگ حداقل یک متر دیگر قبل از نابودی رشد کرده است. این بدان معنی است که این درخت دارای یک سایبان متراکم از برگ بوده است که حداقل ۵.۵ متر در اطراف تنه آن که تنها ۱۶ سانتی‌متر قطر داشته کشیده شده بوده‌اند.

پژوهشگران بر این باورند که Sanfordiacaulis نشان دهنده اولین شواهد مستند از رشد درختان کوچک‌تر در زیر یک تاج جنگلی بلندتر است. علاوه بر این، شواهد قابل توجهی از زندگی گیاهی متنوع در دوره کربونیفر اولیه ارائه می‌دهد.

کَربُنیفِر(Carboniferous) یا زُغالین‌بَر یکی از دوره‌های زمین‌شناسی از دوران دیرینه‌زیستی است که از پایان دِوونین در ۳۵۸.۹ میلیون سال پیش تا آغاز پرمین در ۲۹۸.۹ میلیون سال پیش طول کشید.

گاستالدو می‌گوید: همه ما یک مفهوم ذهنی از شکل درخت، بسته به اینکه در کجای این سیاره زندگی می‌کنیم، داریم.

وی افزود: فسیلی که ما آن را گزارش می‌کنیم، منحصر به فرد و دارای شکل رشد عجیبی در تاریخ حیات روی زمین است. این یکی از آزمایش‌های تکاملی در دورانی است که گیاهان جنگلی تحت تنوع زیستی قرار گرفتند و به نظر می‌رسد که عمر کوتاهی دارد.

این یافته‌ها در مجله Current Biology منتشر شده است.