تقصیر رئیسی یا همچنان تقصیر روحانی؟

گویا قرار نیست داستان «تقصیر روحانی است» به پایان برسد. حتی به نظر می‌رسد بعد از دوران رئیسی هم همچنان مقصر روحانی است اما آنچه مثل آفتاب صلات ظهر مشخص است، وضعیت اقتصادی این سال‌ها تاثیر بسزایی در تصمیم‌های انتخاباتی مردم داشته است.

عصرایران ؛ مصطفی داننده - بعد از انتخابات مجلس یازدهم و ریاست جمهوری سیزدهم که مشارکت مردم در حوالی 40 درصد بود، مخالفان دولت روحانی و اصلاح‌‌طلبان در مجلس، نوک پیکان را به سمت رئیس جمهور وقت و پارلمان دهم گرفتند.

آنها گفتند که مردم نیامدند چون از عملکرد دولت و مجلس راضی نبودند. حالا می‌شود از اصول‌گرایان و رسانه‌های حامی آنها پرسید که دلیل مشارکت 41 درصدی مردم در انتخابات مجلس دوازدهم چه بود؟

بر اساس منطق خودشان آیا دلیل این نیست که مردم از عملکرد مجلس اصول‌گرا و دولت رئیسی راضی نیستند؟ اگر آنها در این دوران بدون روحانی، بهبودی در زندگی خود مشاهده می‌کردند قطعا پای صندوق رای می‌آمدند و به حامیان رئیسی و اصول‌گرایان رای می‌دادند اما نیامدند و بخشی از آنهایی هم که آمدند رای باطله دادند.

البته کیهان با سینه ستبر نوشته است که:« مردم نسبت به مشکلات اقتصادی و معیشتی گلایه‌مند هستند. اما به همان اندازه شاهد تلاش‌های مستمر دولت سیزدهم نیز هستند. پس مشکل کجاست؟! مسئله اصلی، میراث نامطلوبی است که دولت مدعی تدبیر و امید- بخوانید دولتِ مدعیان اصلاحات- بر جای گذاشته است.»

گویا قرار نیست داستان «تقصیر روحانی است» به پایان برسد. حتی به نظر می‌رسد بعد از دوران رئیسی هم همچنان مقصر روحانی است.

آنچه مثل آفتاب صلات ظهر مشخص است، وضعیت اقتصادی این سال‌ها چه در عصر روحانی و چه حالا در زمان رئیسی و اصول‌گرایان تاثیر بسزایی در تصمیم‌های انتخاباتی مردم داشته است. هرچه وضع اقتصاد خراب‌ترشود، میزان مشارکت هم پایین می‌آید و باید این را پذیرفت.

در کنار آن وضعیت اجتماعی و فرهنگی کشور هم درام است. تصمیمات عجیب و غریب در مورد شبکه‌های اجتماعی و حجاب هم تاثیر دو چندانی در این مشارکت 41 درصدی داشت.

شرایط اقتصادی هم وقتی سامان پیدا می‌کند که ما بتوانیم سیاست خارجی‌مان را سروسامان بدهیم. ما از جمله کشورهایی هستیم که روابط بین‌الملل چنان تاثیر مستقیمی در اقتصاد بازارمان دارد که هر اتفاق بین‌المللی می‌تواند بازار را تحت تاثیر خود قرار دهد.

همین الان قیمت دلار به خوبی راوی این داستان است.

اگر دوست داریم مشارکت دوباره به روزهایی برگردد که مردم با ذوق و شوق به پای صندوق می‌رفتند ابتدا باید ثبات اقتصادی به وجود آورد و بعد از تصمیم‌های هیجانی در زمینه حجاب و شبکه‌های اجتماعی پرهیز کرد و اجاره نداد جامعه به سمت التهاب بیشتر حرکت کند. و البته در گام بعدی اجازه داد همه تفکرها در انتخابات نماینده داشته باشند.

مردم فراموش کرده‌اند که ثبات اقتصادی و ثابت ماندن قیمت‌ها چه شکلی است، چون هر روز شاهد افزایش قیمت‌ها هستند.

در روزهای بعد احتمالا شاهد خواهیم بود که همچون کیهان باقی رسانه‌ها و شخصیت‌های سیاسی جناح راست، تقصیر را گردن روحانی و دوستانش بیندازند که گویی از ازل تا ابد همه تقصیرها بر گردن شیخ دیپلمات است.