درنگی در اهداف مدرسه کار و کسب عصر ایران

عصر ایران / مدرسه کار و کسب ؛ دکتر سعید منصورافشار* - با سوالی مطلب را آغاز می کنیم، چرا مدرسه کار و کسب؟ جهان در حال تجربه ی تحولات اقتصاد دیجیتال و ماشین های هوشمند در بسیاری از زمینه های کار و زندگی است. آموختن در چارچوب کلاس و درس مدرسه کفایت نمی کند، می باید راه هایی دیگر جست. به این دلایل ما در عصر ایران تلاش داریم با همکاری و همراهی مدیران موفق کسب و کار در ایران، گام هایی در راه کمک به آموزش و رشد خلاقیت و انگیزه جوانان  با هدف افزایش مهارت ها و کاهش بیکاری برداریم. گرچه می دانیم این گامی است ابتدایی در گذر پرپیچ و خم اجتماع ایران و جامعه متلاطم جهانی.

اما امید داریم که پایانی افتخارآمیز برای فرزندان ایران با بهبود نوع تفکر و عملکردشان ممکن سازیم. تلاش خواهیم کرد با توجه به مشکلات و محدودیت های حال حاضر کشورمان روزنه های امید و حرکت را کشف و نشان بگذاریم و نیازهای جامعه ای متحول در مسیر توسعه را پاسخگو باشیم. گرچه باور داریم خلاقیت و موفقیت در شرایط کنونی کشور درگیر تورم و بیکاری و ... شاید کمیاب باشد و یا باید زمان زیادی را برای یافتن راهی جهت رسیدن به رشد فردی و خلاقیت و موفقیت صرف کرد، اما این دیگر به هیچ وجه تلف کردن زندگی نیست.

گام اول در این راه آموختن و اندوختن تجارت مختلف است، از شاگردی شروع می شود و مسیری دایمی و پایان ناپذیر است.

تعداد زیادی از جوانان نسل کنونی برای رسیدن به موفقیت دنبال راه های میانبر می گردند، به نظر ما بهترین راه میانبر، طولانی ترین راه است که در چند جمله خلاصه می شود: تلاش فراوان، آموختن مداوم و صبوری. البته می شود عباراتی مانند سرسختی، تواضع و فروتنی را هم به آنها اضافه کرد و در طی این مسیر سخت و ناهموار انفعال و انتظار جایی در راه رسیدن به خلاقیت و موفقیت ندارد.

دنیای کنونی دچار تحولات زیاد، تاثیرگذار و سریع است، منتظر ما نخواهد ماند و دقیقا در همین راستاست که ما به عنوان مدسه کار و کسب عصر ایران باور داریم که تکرار روش های کلاسیک و سنتی باعث می شود که حتی شخصیت افراد، به ویژه جوانان و دانش آموزان و دانشجویان مستحیل شود و از بین برود.

از طرف دیگر آموزه های موسسات و مدارس کسب و کار و دوره های MBA و DBA بیشتر تحت تاثیر آموزه های مدارس بازرگانی کشورهایی با اقتصاد آزاد مانند آمریکاست، بدیهی است  که به دلیل ساختار سنتی بازار ایران و عدم ارتباطات بین المللی بدلایل مختلف نمی تواند در ایجاد انگیزه کافی و آموزش زیاد موثر باشد، گرچه منکر آن هم نمی توان شد و باید از دانش و تجربه آنان نیز نهایت بهره را برد.

باور ما این است که با توجه به ساختار جامعه و فرهنگ ایران و تنوع اقوام بهتر است روش های جدید به آن افزود تا دست و پای جویندگان آموزش و رشد بسته نشود. در ایران ما که بیشتر آحاد جامعه تحت تاثیر احساسات و روابط عاطفی هستند، باید فضای کافی در اختیار داشت تا ارتباطات اجتماعی ایجاد و گسترش یابد و تنگنایی در میان نباشد زیرا حصار آموزه های دیکته شده ممکن است قدرت ابتکار و مانور را از ما بگیرد.

با این مقدمه، این نوشتار ادامه خواهد داشت و تجارب کارآفرینان و مدیران موفق در سایت عصر ایران به شراکت گذاشته خواهد شد.
________________________________

 *رئیس هیئت مدیره شرکت صدا نور گستران هوراند

بیشتر بخوانید:

توسعه ایران در آینه اقتصاد دیجیتال

در این شرکت همه کتاب می خوانند

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر