۰۸ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۸ دی ۱۴۰۳ - ۰۶:۴۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۹۶۰۶۶۹
تاریخ انتشار: ۱۳:۳۳ - ۰۳-۰۲-۱۴۰۳
کد ۹۶۰۶۶۹
انتشار: ۱۳:۳۳ - ۰۳-۰۲-۱۴۰۳

امریکا / برنامه تبدیل سکوی نفتی به پایگاه‌‌ موشکی

امریکا / برنامه تبدیل سکوی نفتی به پایگاه‌‌ موشکی
این سکوها با ظرفیت نگهداری ۱۰۰ پرتاب کننده موشک بزرگ افزایش قابل توجهی در قابلیت‌های نیروی دفاعی آمریکا در مقایسه با شناورهای نیروی دریایی این کشور ارائه می‌دهند. 

 نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا پروژه بلندپروازانه‌ای را با هدف تبدیل سکوهای نفتی مازاد به پایگاه‌های دفاع موشکی متحرک در اقیانوس ارام و برای مواجه با تهدیدات چین در دستور کار قرار داده است.

به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، رسانه هندی تایمز آو ایندیا در گزارشی نوشته این ابتکار نوآورانه آمریکا در نمایشگاه دریایی-هوایی-فضایی ۲۰۲۴ در واشینگتن دی سی رونمایی شد و بخشی از یک تلاش گسترده‌تر برای تقویت قابلیت‌های نظامی ایالات متحده در منطقه است. 

این سکوها قرار است در پاسخ به تهدیدات موشکی فزاینده چین در منطقه اقیانوس آرام مستقر شوند. انتظار می‌رود سکوهای تبدیل شده به پایگاه دفاع موشکی نقش مهمی در افزایش قابلیت‌های دفاع هوایی ایالات متحده و کمک به ماموریت‌های ضربتی این کشور ایفا کنند. 

این سکوها با ظرفیت نگهداری ۱۰۰ پرتاب کننده موشک بزرگ افزایش قابل توجهی در قابلیت‌های نیروی دفاعی آمریکا در مقایسه با شناورهای نیروی دریایی این کشور ارائه می‌دهند. 

پلت‌فرم‌های دفاعی متحرک برای تبدیل سکوهای نفتی به پایگاه‌های جزیره‌ای شناور بزرگ طراحی شده که می‌توانند بیش از ۱۲ ماه به طور مستقل عمل کرده و در فاصله‌ای ایده‌آل از ساحل قرار گیرند. سکوهای تبدیل شده به طور بالقوه می‌توانند نقش دوگانه‌ای در تقویت قابلیت‌های دفاع هوایی ایالات متحده و یا کمک به ماموریت‌های ضربتی داشته باشند.

 از دیگر قابلیت‌های این پلت‌فرم‌ها می‌توان به توانایی پشتیبانی از جنگنده‌هایی که در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند و همچنین زیردریایی‌های هسته‌ای نیروی دریایی ایالات متحده اشاره کرد. همچنین این قابلیت جدید از نظر هزینه نیز مقرون به صرفه‌تر است و می‌تواند با تنها ۱۰ درصد از قیمت دفاع موشکی بالستیک فواید قابل توجهی داشته باشد. 

با این حال امکان‌سنجی اجرای چنین پایگاه‌های شناوری همواره موضوع بحث بوده است. برخی از کارشناسان آسیب‌پذیری این پلت‌فرم‌ها در برابر حملات موشکی و همچنین ناکارآمدی نسبی آنها در مقایسه با قابلیت‌های متعارف را مورد بحث قرار داده‌اند. 

این پروژه بلندپروازانه نشان‌دهنده تغییر استراتژی نظامی است چرا که ایالات متحده با واقعیت‌های جدید ژئوپلتیکی و پیشرفت فن‌آوری در جنگ خود را تطبیق می‌دهد و تلاش می‌کند شکاف‌هایی که بین قابلیت‌های دفاع زمینی و دریایی وجود دارد را از این طریق برطرف سازد.

ارسال به دوستان