به نظر می‌رسد که کلاغ‌ها واقعاً اعداد را می‌شناسند. آزمایشی نشان داده است که این پرندگان متفکر می‌توانند صداهای خودشان را بشمارند و مهارت شمارشی را به نمایش می‌گذارند که پیش از این فقط در انسان‌ها دیده شده بود.

به گزارش زومیت، جورجیو والورتیگارا، عصب‌پژوه در دانشگاه ترنتو در روورتو، ایتالیا، به نیچر می‌گوید: «بررسی چگونگی درک حیوانات از اعداد، به دانشمندان کمک می‌کند تا منشأ زیست‌شناختی توانایی‌های شمارشی انسان را کشف کنند.» او خاطرنشان می‌کند که توانایی تولید تعداد آگاهانه‌ی صداها روی نشانه‌ها، همانطور که پرندگان آزمایش انجام دادند، در واقع دستاورد‌ بسیار مهمی است.

آندریاس نیدر، فیزیولوژیست حیوانات در دانشگاه توبینگن آلمان و یکی از نویسندگان مطالعه‌ی جدید که در مجله‌ی ساینس منتشر شد، می‌گوید مشاهده‌ی انعطاف‌پذیری شناختی کلاغان، بسیار شگفت‌انگیز بود. آن‌ها به هوش سرشار و زیرکی شهرت دارند و بار دیگر هم این هوشمندی را اثبات کردند.

کلاغ‌ها بین نشانه‌های دیداری و تعداد صداهای قارقار خودشان، هماهنگی ایجاد کردند

آزمایش محققان با سه کلاغ لاشه‌خوار (Corvus corone) آغاز شد. کلاغ‌ها قبلاً آموزش دیده بودند تا بر اساس دستورها، قارقار کنند. در طول چند ماه بعدی، پرندگان آموزش دیدند تا بین نشانه‌های دیداری و تعداد صداهای قارقار خودشان، هماهنگی ایجاد کنند.

نشانه‌های دیداری در صفحه‌ای به صورت ارقام یک، دو، سه یا چهار، به نمایش گذاشته می‌شد. کلاغ‌ها بعداً با چهار نشانه‌ی شنیداری که هر کدام با عدد مشخصی مرتبط بودند، آشنا شدند.

در طول آزمایش، پرندگان در مقابل صفحه می‌ایستادند و نشانه‌ای دیداری یا شنیداری دریافت می‌کردند. از آن‌ها انتظار می‌رفت که تعداد آواهای مرتبط با نشانه را تولید کنند و پس از اتمام کار، روی «کلید Enter» روی صفحه‌ی نمایش لمسی، نوک بزنند. اگر کلاغ‌ها کارشان را درست انجام می‌دادند، مقداری غذای پرنده و کرم‌های خوراکی را به عنوان پاداش از دستگاه تغذیه تحویل می‌گرفتند.

جواب‌های کلاغ‌ها بیشتر اوقات درست بود. نیدر می‌گوید عملکرد آن‌ها فراتر از شانس و بسیار حیرت‌انگیز بود. محققان همچنین متوجه شدند که می‌توانند تعداد صداهای بعدی کلاغ‌ها را بر اساس اولین صدا پیش‌بینی کنند، که نشان می‌دهد پرندگان تعداد صداها را از قبل برنامه‌ریزی کرده بودند. محققان می‌گوید: «این بدین معنی است که شمارش برای کلاغ‌ها واقعاً فرآیندی نظارت‌شده و شناختی است.»

البته واضح است که کلاغ‌ها به همان اندازه‌ای که باهوش هستند، اشتباه هم داشتند. نویسندگان بر اساس صداها، نتیجه گرفتند که پرندگان عموماً برای تولید تعداد صحیح قارقار تلاش می‌کردند، اما گاهی اوقات نیز در طول مسیر آزمایش، راه درست را گم می‌کردند. نیدر می‌گوید:

وقتی که هر صدا را در چنین ترتیبی به صورت مفرد تجزیه‌و‌تحلیل می‌کنیم، می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که آیا حیوان لکنت می‌زند، بیشتر از نشانه صدا تولید می‌کند، یا اینکه صدای خاصی را نادیده می‌گیرد و کمتر از نشانه‌ی دستوری، صدا تولید می‌کند.

والورتیگارا خاطرنشان می‌کند کاری که کلاغ‌ها انجام می‌دهند، چیزی نیست که ما انسان‌ها به‌عنوان شمارش «واقعی» درک کنیم. شمارش انسانی به درک نمادینی از اعداد نیاز دارد. اما توانایی کلاغ‌ها می‌تواند پیش‌درآمدی تکاملی برای توانایی شمارش واقعی باشد.

والورتیگارا می‌افزاید این نوع مطالعات، راه را برای درک ساخت‌وکارهای عصبی مرتبط با این قبیل توانایی‌ها و جنبه‌های منحصر‌به‌فرد چگونگی درک انسان از اعداد، باز می‌کند. مطالعه حتی پیامدهای مهمی برای مطالعه‌ی اختلالات شناختی مرتبط با اعداد، مانند اختلال ذهنی دیسکلکولیا به همراه دارد.