خانم رییسی! از دختر سردار سلیمانی بیاموزید

وقتی مقام رهبری به خاطر افزایش مشارکت در مرحله دوم انتخابات پیشانی بر خاک می سایند چگونه غیر مستقیم و با نقل حدیثی که ربطی به زمان ما ندارد مردم را سرزنش می‌کنید؟ در وداع با پدر حاضر باشند ستودنی‌اند و به رقیب شما رأی دهند یا پای صندوق نیایند نکوهیدنی می‌شوند؟!

عصر ایران - دختر مرحوم رییسی در اختتامیه نشست‌هایی با عنوان «ملت ابراهیم» نوع مدیریت پدرشان را مدیریت فقیهانه توصیف کرده و گفته‌است: "جریان انقلاب به «ملا» وابسته است و نهاد دین باید فقه حکومت اسلامی را منظم کند". البته ایشان مشخص نکرده منظورشان مدیریت مرحوم در دوران ریاست دستگاه قضاست یا‌ در آستان قدس رضوی یا در دولت و ریاست جمهوری. چون هر یک اقتضای خاص خود را دارد. در قضا مردان ناتوان از پرداخت مهریه را به زندان می اندازند و بدهکاران بانکی ناتوان از بهره های مرکب را و این دو هیچ پیشینه ای در فقه ندارد در حالی که اگر مدیریت صرفا فقیهانه بود حل می شد. یا در آستان قدس بیشتر شاهد تبلیغات خود ایشان بودیم نه دیگر فقیهان و در دولت نیز غالب امور را به نظامیان و هم فکران سیاسی سپرده بودند تا اهل فقه و فقاهت و آنها در جاهای دیگر مشغول‌اند.

مشارالیها همچنین گفته: "جریان انقلاب به ملا وابسته است و نهاد دین باید فقه حکومت اسلامی را منظم کند و علاوه بر آن تربیت سیاسی داشته باشد. برخی بیان می کنند که حضرت آقا پس از شهید رئیسی تنها شده است اما باید گفت نهاد دین باید برای رهبری تعداد زیادی نیرو تربیت می‌کرد؛ باید این ضعف جبران شود زیرا جریان انقلاب وابسته به نهاد دین است. در این راستا باید یک بازبینی صورت گیرد."

سرکار خانم در پایان این حدیث منسوب به امام حسین علیه‌السلام را در شکایت از مردم خوانده‌اند: «مردم بندۀ دنیایند و دین بر زبان‌شان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌هاشان بر محور دین بگردد، در پی آن‌اند، امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دین‌داران اندک می‌شوند.» - (البته متن عربی را و نه مثل ما برگردان به فارسی را).

ضمن هم‌دردی با ایشان به سبب رنجی که در فقدان پدر متحمل می‌شوند چند نکته را باید با ایشان در میان گذاشت:

1. ‌درست است که برای آقای سعید جلیلی بسیار فعالیت کردند (در حالی که والد فقید آقای جلیلی را به منصبی نگماشته و او همچنان در سایه نشسته بود) و در نهایت ایشان به عنوان نامزد نامزد مورد حمایت خانواده‌ آقای رییسی و همه منصوبان در دولت رأی نیاوردند ولی زیبنده نیست مردم را شماتت کنند. این مردم با مردم زمان امام حسین مطلقا قابل قیاس نیستند. وقتی مقام رهبری به خاطر افزایش مشارکت در مرحله دوم انتخابات پیشانی بر خاک می‌سایند ایشان چگونه غیر مستقیم مردم را متهم می‌کنند؟

با هر متر و معیار دکتر پزشکیان نه تنها از سعید جلیلی کم ندارد که در تدین و انقلابی‌گری و صداقت سرتر است. چرا می گویید مردم بنده دنیا هستند؟ بله! مردم زمان امام حسین بنده دنیا بودند ولی مردم ایران نه. اگر بودند وعده‌های دنیایی آن سه نفر را باور می‌کردند و بعد که هر سه از کاندیدای مورد حمایت شما (‌سعید جلیلی) حمایت کردند او را برمی‌گزیدند.

2. چه کسی گفته رهبری تنهاست و بعد از مرحوم رییسی احساس تنهایی می‌کند؟ به لحاظ عاطفی طبعا اندوه‌گین‌اند ولی از حیث سیاسی اتفاقا خیلی هم شاداب به نظر می‌رسند و اصرار دارند روند امور در اصلاح شتاب گیرد.

3. اگر قرار بر تعیین تکلیف برای نهاد دین باشد این کار را باید مراجع و علما انجام دهند.در تاریخ تشیع سابقه نداشته خانم‌هایی جلودار فعالیت دینی شوند. از یک طرف خانم‌ها را به نام دین از امور سیاسی و اجتماعی عملا منع می‌کنند و نمی‌گذارند وزیر و مدیر زن انتخاب شود و به انجام وظایف همسر‌داری و مادری فرامی‌خوانند و از طرف دیگر برای نهاد دین تعیین تکلیف می‌کنند. این پدیده قطعا در تاریخ تشیع سابقه نداشته است. ( از منظر فقهی عرض می‌کنیم. وگرنه ما که به برابری جنسیتی معتقدیم. ایشان بر برابر نبودن اصرار دارد).

4. ایشان گفته از دختر پزشکیان خواسته برای پدرش دعا کند تا او عاقبت به خیر شود چون این مسیر فقه و تفکر دینی می‌خواهد. اولا چرا تنها به او گفتید؟ مگر دکتر پزشکیان رییس جمهور شما هم نیست؟ خودتان چرا دعا نمی‌کنید؟ ثانیا پدرش که حالا رییس جمهور است چه کار کند؟ در 70 سالگی و بعد از تخصص قلب برود فقیه شود؟ پدر خود ایشان که روحانی بود وقت داشت دروس حوزوی را هم زمان با ریاست جمهوری پی گیری کند؟ ثالثا مرحوم رییسی بیشتر امور را به نظامیان و کمتر به روحانیون سپرده بود. تعداد استانداران نظامی را بشمارید. این مدیریت فقیهانه بود؟ رابعا هنر پزشکیان این بود که به جای توقف در فقه سنتی نهج‌البلاغه را مطرح کرد. هر چند توقف در آن و تکرار در موارد بی ربط هم قابل نقد است. پنجم این که چرا این قدر با انتخاب دکتر پزشکیان سرد برخورد می‌کنید تا جایی که در خبر دیدار با او یک جمله تبریک از زبان مادرتان یا دیگر اعضای خانواده رییس جمهور فقید نشنیدیم. راستی این قدر از پیروزی او ناخرسندید؟ تبریک نگفتن را به حساب تألمات روحی گذاشتیم اما اگر تألمات چیره بود چرا اینجا و آنجا مدام سخن‌رانی می کنید؟

۵. سرکار خانم گفته‌اند: «در تبلیغات انتخابات و سفرهایی که برای آن شهید داشتم بیان می کردم که می خواهیم تا ظهور حضرت حجت تلاش کنیم اما نشد این راه ادامه پیدا کند و از خدا می خواهیم توفیق خدمت در دولت صاحب الزمان را به ما عنایت کن.» این در حالی است که در مرحله اول گفته بودند خانواده از کسی حمایت نمی کند. از فحوای سخن ایشان برمی آید در مرحله دوم سخت برای جناب جلیلی کوشیده‌اند. دعای آخر هم قابل توجه است. یعنی خدمت یا در دولت مرحوم پدرشان میسر بود و یا در دولت کاندیدای مورد نظر. حالا که نشد باید منتظر بود. از یک طرف بر انتساب جمهوری اسلامی به امام غایب اصرار دارند و از جانب دیگر در غیاب پدر و آقای جلیلی به دیگران امیدی ندارند. کاش دقیقا بگویند کدام راه باید ادامه پیدا می‌کرد؟ راهی که به کاهش فاحش مشارکت انجامیده بود؟ دولتی که وزیر آن قرار است به اتهام فساد مالی روانه زندان شود؟ عواطف و احساسات قابل درک است. هر دختری در غیاب پدر مشهور بی‌تاب است. خاصه در ماه های نخست. چه دختر هاشمی رفسنجانی باشد و چه صبیه ابراهیم رییسی و چه هر شخص دیگر. اما چرا به موضوعات دینی و مذهبی ربط می‌دهید و برای خودتان رسالت ویژه قایل‌اید؟ اتفاقا آقای رییسی اصرار نداشت برای خود ویژگی‌های ممتاز برشمرد و نمی دانیم صبیه محترمه چرا چنین اصراری دارد؟

5. دست آخر می‌توان یادآور شد رفتار دختر سردار شهید سلیمانی را الگو قرار دهید که در شورای شهر تهران جانب مردم را گرفته و بر آن است که شهردار نامتناسب با فضای فکری و سیاسی اکثریت مردم تهران را در روندی قانونی وادار به کناره‌گیری کنند.

شگفتی مجدد این که امام حسین از عهد‌شکنی ناراضی بود و از رنجی که بر او و خانواده رفت. خانم رییسی اما باید از مردم شرکت کننده در مراسم تشییع پدرشان تشکر کند و اگر به اشتباه تصور کرده بود به خاطر حمایت ایشان و بقیه اعضای خانواده آقای سعید جلیلی پیروز می‌شود خطا از خودشان بود زیرا انتخاب آقای رییسی هم محصول انتخاباتی سرد و غیر رقابتی بود و ظاهرا امر بر مشارالیها مشتبه شده است.

ایشان به جای الگو قرار دادن سخنان رادیکال برخی زنان اصول‌گرا صدای مردم باشند نه این که تصور کنند به صرف تدریس پاره‌ای معارف دینی می توانند برای مردان اصول‌گرا وعظ و خطابه بخوانند. چون آنان خود را به وعظ و اندرز نسوان محتاج نمی دانند و معتقدند باید به امور منزل برسند و کار دین را به مردان دین بسپارند.