اولین انسان ۱.۴ میلیون سال پیش به اروپا آمد

دیرین انسان‌شناسان با تجزیه و تحلیل ابزارهای سنگی کشف شده در استان زاکارپاتیا که در نزدیکی مرزهای اوکراین با رومانی و مجارستان واقع است، دریافتند که قاره اروپا برای اولین بار ۱.۴ میلیون سال پیش توسط انسان اولیه اشغال شد.

براساس مطالعات تازه‌ای که توسط موسسه فیزیک هسته‌ای آکادمی علوم چک (CAS) و موسسه باستان‌شناسی CAS صورت گرفته، مشخص شد، اولین انسان ۱.۴ میلیون سال پیش پایش را در قاره اروپا گذاشته است.

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از نشنئال جئوگرافی، دیرین انسان‌شناسان با تجزیه و تحلیل ابزارهای سنگی کشف شده در استان زاکارپاتیا که در نزدیکی مرزهای اوکراین با رومانی و مجارستان واقع است، دریافتند که قاره اروپا برای اولین بار ۱.۴ میلیون سال پیش توسط انسان اولیه اشغال شد.

اگرچه هیچ بقایای انسانی از این سایت به دست نیامده است اما مطالعه و شیوه ساخت ابزارهای سنگی نشان می‌دهد که آن‌ها توسط «هوموارکتوس» گونه‌ای منقرض شده از انسان باستانی مرتبط با صنعت ابزار سنگی آشول ساخته شده‌اند.

این مطالعه پیشرفت‌های اخیر را در مدل‌سازی ریاضی، همراه با روش‌های کاربردی تدفین-تاریخ با استفاده از هسته‌های کیهانی به کاربرد تا نشان دهد که قدمت این ابزارها به ۱.۴ میلیون سال قبل برمی‌گردد.

«رومن گاربا» دیرین انسان‌شناس می‌گوید: قدیمی‌ترین جد ما، H. erectus، اولین انسانی بود که حدود دو میلیون سال پیش آفریقا را ترک کرد و به سمت خاورمیانه، شرق آسیا و اروپا رفت.

تاریخ‌سنجی رادیومتری اولین حضور انسان در سایت Korolevo نه تنها شکاف فضایی بزرگی را بین سایت Dmanisi در گرجستان و Atapuerca در اسپانیا پر می‌کند، بلکه این فرضیه را تأیید می‌کند که اولین موج پراکندگی هومینین در اروپا از شرق یا اروپا آمده است.

بر اساس مدل‌های اقلیمی و داده‌های گرده، مهاجرت هومو ارکتوس به اروپا احتمالاً در طول سه دوره احتمالی گرم بین یخبندان پس از کریدور مهاجرت رودخانه دانوب رخ داده است و بینش جدیدی از مسیرهای پراکندگی «اولین اروپایی‌ها» ارائه می‌دهد.

جان یانسن می‌گوید: این مطالعه برای اولین بار است که به رویکرد جدیدی نسبت به قدمت انسان در باستان‌شناسی می‌پردازد. من انتظار دارم رویکرد جدید تاریخ‌گذاری ما تاثیر زیادی بر باستان‌شناسی داشته باشد، زیرا می‌تواند آن را برای ذخایر رسوبی که به شدت تکه تکه شده‌اند، به کار برد، به این معنی که شکاف‌های فرسایشی زیادی وجود دارد. در باستان‌شناسی ما تقریباً همیشه سوابق تکه تکه پیدا می‌کنیم، در حالی که روش سنتی قدمت طولانی بر اساس آثار مغناطیسی چینه و سوابق پیوسته‌تری متکی است.