یک عکس و هفت مکث/ به بهانه قاب دیدار وزیر جدید علوم با شفیعی کدکنی

   عصر ایران- دیدار وزیر جدید علوم با استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در نخستین روزهای وزارت خبری فرخنده است. خنده های دکتر شفیعی کدکنی هم نشان می‌دهد از سر رودربایستی نبوده و از پیش آشنایی برقرار بوده است.

   اهمیت این دیدار از چند منظر است:

۱. یادآور جمله مشهور وزیر ارشاد دولت اصلاحات است که سیاست مداران میهمان‌اند و اهل فرهنگ میزبان. سیاست مداران می‌آیند و می‌روند و اهل فرهنگ و ادب و هنر می‌مانند. شفیعی کدکنی طی این هشتاد و چند سال وزیران زیادی دیده که آمده‌اند و رفته‌اند ولی او هست و بادا که بماند و بپاید و بزیوَد.

۲. درست است که شفیعی کدکنی تخصیلات حوزوی داشته اما مطلقا نگاه ایدیولوژیک ندارد و اصل برای او علم است و زیبایی. طی سه سال گذشته و وزیر دولت مرحوم رییسی مثل آن یکی در ارشاد و شکل نازل‌تر در آموزش و پرورش سعی بی فایده کردند تا نگاه ایدیولوژیک را بر فرهنگ مسلط کنند. شاید کمتر کسی به اندازه دکتر شفیعی کدکنی در وصف زیبایی گفته باشد کما این که از نگاه او حافظ را هم باید از منظر زیبایی دید و بررسید و اسیر گمانه‌زنی‌های دیگر نشد. دیدار با شفیعی یعنی انتخاب امر زیبایی و آفرین بر این حسن انتخاب. خسته و دل‌زده شدیم از بس شعار و ادعا شنیدیم خاصه در این سه‌سال خالص‌سازی و یک‌جانبه نگری.

۳. دیدار با استاد نام‌دار دانشگاه یعنی اصل در وزارت علوم  استاد است. دانشگاه بی‌استاد با‌کیفیت و مقبول هویت و ماهیت ندارد. البته امیدواریم در عمل شاهد بازگشت استادان اخراجی به دانشگاه و مشخصا دکتر شریفی زاجی به شریف هم باشیم چرا که بی‌شک زشت‌ترین کار دولت سه ساله و تمام شده اخراج استادانی بود که کار به دستان آن نمی‌پسندیدند. چون صابون حذف دولت قبل به تن خود رییس جمهور هم خورده (وقتی خود او را به عنوان نماینده ۴ دوره تبریز هم هیات های اجرایی فاقد صلاحیت شناختند)  پزشکیان بهتر می‌تواند قبح این رفتار را درک کند.

۴.  در دولت آقای رییسی گویا همسرشان عملا در عزل و نصب‌های وزارت علوم دخالت می کرد و وزیر علوم او اختیارچندانی نداشت.  وزارت سیمایی صراف اعلام پایان این روند است.

۵. حسب آنچه مدیر و سردبیر فصل‌نامه سیاست‌نامه نوشته  آقای سیمایی‌صراف وزیر جدید علوم و تحقیقات و فناوری  اولین دانش‌آموخته علوم انسانی است که به وزارت علوم رسیده و شاید به خاطر همین نخست به دیدار نماد دانش‌آموختگان علوم انسانی رفته است.

 ۶. سیمایی‌صراف در دولت روحانی معاونت پارلمانی وزارت علوم را تجربه کرده و طبعا مجلس را به عنوان قانون‌گذار می شناسد و می کوشد و در واقع باید بکوشد وزیرعلوم به عنوان معاونت اجرایی شورای عالی انقلاب فرهنگی شناخته نشود و به جایگاه خود بازگردد چندان که وزارت کشور معاونت اجرایی شورای نگهبان شده. او مدتی دبیر هیات دولت روحانی هم بوده و جالب این که پیشنهاد ابقا در دولت مرحوم رییسی را نپذیرفت و همین نشان می‌دهد با  نگاه آنان مشکل داشته است.
 
۷. ممکن است گفته شود این دیدارها تشریفاتی و صوری و نمایشی است اما اولا میزبانان آدم‌هایی نیستند که به هر ملاقاتی تن دهند. ثانیا دیگران هم تقاضا می‌کرده‌اند ولی نمی‌پذیرفته‌اند. ثالثا هنوز بعد از سال‌ها خاطره دیدار آقای مسجد جامعی با مرحوم رضا سید حسینی در خانه او در خاطرم هست. چرا وزیر علوم دولت آقای رییسی از این عکس‌ها ندارد؟ چون یا خودشان قبول نداشتند یا قبول‌شان نمی‌کردند یا بیم داشتند در دولت اسباب دردسر شود و موقعیت شان به مخاطره افتد.

 
  بر اساس این ۷ نکته که فراتر از مکث بر عکس شد دیدار و عکس یادگاری وزیر جدید علوم با دکتر شفیعی کدکنی در شکل دانشجو و استاد مهم است.

  سروده های تازه استاد خصوصا مجموعه جدید «نامه‌ای به آسمان» نشان می دهد چگونه می اندیشد و به زلال زیبایی دست یافته و اگر نقل نمی‌کنم به خاطر آن است که با درنگ باید خواند و چشید و  اینجا منظوری دیگر در میان بود./م.خ

بیشتر بخوانید:

حافظ؛ زیبایی و دیگر هیچ...

پزشکیان : کاری نکنیم که نخبه ها را فراری بدهیم/ دست به دست هم دهیم و رضایت مردم را جلب کنیم

تماشاخانه

قهوه ترک یا اسپرسو کدام برنده واقعی هستند؟ دو سبک، دو تجربه (فیلم)

آنچه از بم برجای ماند / ۲۱ سال بعد، هنوز برخی زخم‌ها باز هستند (فیلم)

فیلم های دیگر