این مکان‌های پرجمعیت همیشه از توانایی کشاورزی برای حمایت از جمعیت نسبتاً بزرگ برخوردار بوده‌اند، اما پیشرفت‌های قرن بیستم در علوم غذایی، بهداشت و پزشکی این رشد را به شدت افزایش داد.

جمعیت جهان از دهه ۱۹۷۰ بیش از دو برابر شده است و در سال ۲۰۲۴ به ۸ میلیارد نفر رسید. اما این افزایش از کجا شروع شد؟ نمودار زیر، افراد متولد شده در هر قاره را از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۲۳ نشان می دهد. همه ارقام از چشم انداز جمعیت جهانی سازمان ملل در سال ۲۰۲۴ تهیه شده است.

به گزارش روزیاتو، نکته مهم منطقه آمریکای شمالی شامل ایالات متحده، برمودا، کانادا، گرینلند و سنت پیر و میکلون است. مکزیک، در آمریکای لاتین و کارائیب قرار دارد.

توقف رشد جمعیت آسیا و افزایش آن در آفریقا

در شش دهه گذشته، آسیا هر سال بیش از ۶۰ میلیون تولد را ثبت کرده است. در واقع، تولد سالانه آسیا در سال ۱۹۹۰ به ۹۰ میلیون نفر رسید، اما از سال ۲۰۱۲ کاهش شدیدی داشته است.

بیشتر این نوزادان در هند، چین و اندونزی، اولین، دومین و چهارمین کشور پرجمعیت جهان به دنیا آمدند.

علاوه بر این، برای اقتصادهای عمدتاً کشاورزی مانند هند، کودکان به عنوان دارایی برای کار در مزارع در نظر گرفته می شوند که تامین مواد غذایی را تضمین می کند.

به طور قابل توجهی، با صنعتی شدن و شهری شدن هر سه کشور، تعداد افراد متولد شده کاهش یافت و از جمعیت کوچکتر شد.

در همین حال، تعداد افرادی که هر ساله در آفریقا متولد می شوند به سرعت در حال افزایش است. در سال ۲۰۲۳، آفریقا ۴۳ میلیون تولد را ثبت کرد. پیش‌بینی‌های فعلی سازمان ملل هر سال افزایش می‌یابد تا زمانی که در سال ۲۰۶۷ به ۵۶ میلیون نفر برسد.

کاهش تعداد و پیری جمعیت

در نهایت، با توجه به روند نزولی جزئی در اروپا و اخیراً آمریکای لاتین، زاد و ولد در قاره های دیگر نسبتاً ثابت بوده است.

به ویژه کشورهای اروپایی به دلیل کاهش زاد و ولد در حال پیر شدن هستند که باعث ایجاد تردید در مورد پایداری سیستم های رفاه اجتماعی می شود. پیری جمعیت می تواند اقتصاد را هم از طریق نیروی کار و هم از طریق تغییر تقاضا مختل کند. به عنوان مثال، هزینه های مراقبت های بهداشتی افزایش می یابد و نیاز به پزشکان، پرستاران و کارکنان بهداشتی مرتبط را افزایش می دهد.

در نتیجه، افزایش مهاجرت به راه حلی تبدیل شده است که اغلب به آن اشاره می شود.