فرانسیس فورد کاپولا و شکست سخت در دنیای سینمای مدرن

فیلم «مگالوپولیس» که فرانسیس فورد کاپولا به صورت شخصی ۱۴۰ میلیون دلار برای آن هزینه کرده، در هفته نخست اکران عمومی در آمریکا تنها ۴ میلیون دلار در گیشه فروخت.

به گزارش ایسنا، کاپولای ۸۵ ساله، دهه‌ها بر روی ساخت فیلم «مگالوپولیس» کار کرده است و در نهایت بخشی از کسب‌وکار خود را برای تأمین بودجه مورد نیاز حدود ۱۲۰ میلیون دلاری برای هزینه‌های تولید و تقریباً ۲۰ میلیون دلار برای هزینه‌های بازاریابی و توزیع فروخت، اما تماشاگران چندان روی خوشی به فیلم نشان نداده‌اند.

«مگالوپولیس» بر اساس آمار فروش بلیت از شب پنجشنبه تا یکشنبه در آمریکای شمالی حدود ۴ میلیون دلار فروخته است. این فیلم در نزدیک به دو هزار سالن سینما در ایالات متحده و کانادا به نمایش درآمد و در جایگاه ششم جدول فروش آخر هفته قرار گرفت، حتی کم‌تر از فیلم «دِوارا قسمت ۱»، یک درام اکشن و سه ساعته به زبان تلوگو که با نقدهای ضعیفی روبرو شد و در حدود هزار سینما به نمایش درآمد.

«مگالوپلیس» در مورد یک معمار بااستعداد با بازی آدام درایور است که می‌خواهد جامعه‌ای را از زیرخط فقر بالا بکشد. خریداران بلیت به این فیلم نمره پائین D-plus در نظرسنجی‌های «CinemaScore» دادند. دریافت نمره‌ای کمتر از B-minus برای یک فیلم با بودجه بالا از یک کارگردان بزرگ بسیار نادر است.

آدام فوگلسون، مدیر اجرایی ارشد در کمپانی لاینزگیت که توزیع «مگالوپلیس» را بر عهده داشته، کاپولا را عضو گرانبهای خانواده خلاق این کمپانی توصیف کرد و گفت که این کمپانی افتخار می‌کند که با او همکاری کرده و اکران گسترده‌ شایسته فیلم را ترتیب دهد.

فوگلسون افزود: «مانند همه آثار هنری واقعی، این فیلم در طول زمان توسط تماشاگران مورد بررسی و قضاوت قرار خواهد گرفت».

در دهه ۱۹۸۰، زمانی که فرانسیس فورد کاپولا اولین بار شروع به توسعه این پروژه کرد، «مگالوپلیس» ممکن بود شانسی در سینماها داشته باشد. آن زمان در هالیوود، فیلم‌های بلندپروازانه برای افراد متفکر می‌توانستند به آرامی به چند سینما بروند و در طول ماه‌ها تماشاگر جمع کنند و هفته به هفته تعداد سالن‌ها را افزایش دهند و گاهی برای یک سال یا بیشتر به نمایش درآیند. هالیوود می‌توانست آرام پیش برود، بخشی از آن به این دلیل بود که تماشای فیلم بخش عمده‌ای از اوقات فراغت را تشکیل می‌داد و نه تنها هنوز اینترنت به شکل امروزی وجود نداشت، بلکه تلویزیون کابلی و بازی‌های ویدیویی نیز هنوز در مراحل ابتدایی خود بودند.

امروز، فیلم‌ها معمولا به سرعت هرچه بیشتر به تعداد زیادی سینما می‌روند، به‌خصوص اگر نقدهای فیلم ضعیف باشند. استودیوها از این تاکتیک توزیع برای بهره‌برداری از کمپین‌های بازاریابی پرهزینه استفاده می‌کنند که به منظور باز کردن یک فرصت محدود از علاقه مصرف‌کنندگان طراحی شده است. اگر توده‌های مخاطب فورا به سینماها نیایند، زنجیره‌های تئاتر سالن‌ها را به سمت فیلم‌های دیگر هدایت می‌کنند، همانطور که دنباله فیلم «جوکر» از چند روز دیگر در بیش از ۴ هزار سینما به نمایش درمی‌آید.

به گزارش نیویورک تایمز، «مگالوپلیس» تقریباً به سینما نرسید. در بهار، زمانی که کاپولا شروع به جستجوی یک توزیع‌کننده کرد، استودیوهای بزرگ دست رد به سینه او زدند. برخی از مدیران این استودیوها فیلم را به خاطر ریسک‌های هنری‌اش تحسین کردند. اما هیچ‌کدام امید زیادی برای موفقیت آن در سینما نمی‌دیدند. در نهایت، کمپانی لاینزگیت موافقت کرد که فیلم را توزیع کند.

یوید ای. گروس، مشاور سینما و تحلیلگر گیشه در این باره گفت: «دوست داشته باشید یا نه، سینماها دیگر جایی نیستند که تماشاگران این نوع سرگرمی را کسب کنند».

کاپولا دومین چهره‌ افسانه‌ای هالیوود در سه ماه گذشته است که این درس را یاد می‌گیرد. در تابستان نیز فیلم پرهزینه «افق: یک حماسه آمریکایی — فصل اول» ساخته کوین کاستنر در باکس آفیس به شکست رسید و برنامه‌ها برای اکران فصل دوم در سینماها لغو شد.

«مگالوپولیس» از همان ابتدا به نظر می‌رسید دچار بدشانسی شده است و مشکلات بیرونی‌ شامل اخراج کارمندان در وسط پروژه تولید، یک شکایت و یک تیزر تبلیغاتی ناموفق را تجربه کرد. بیشتر افراد در صنعت فیلم از نمایش نامطلوب این فیلم در گیشه متأثر شدند. بسیاری از افرادی که در موقعیت‌های مدیریتی در هالیوود مشغول به کار هستند به خاطر آثار بزرگ آقای کاپولا از جمله «پدرخوانده» و «اینک آخر الزمان» از دهه ۱۹۷۰ برای پیگیری سینما به عنوان شغل الهام گرفته‌اند. دیدن سقوط یکی از قهرمانانشان از آن دوره، یادآوری دردناکی از میزان بی‌رحمی صنعت فیلم است.

در فیلم سینمایی «مگالوپولیس» که در نخستین نمایش جهانی خود در جشنواره کن رونمایی شد، بازیگران دیگری چون فارست ویتاکر، ناتالی امانوئل، جان وویت، لارنس فیشبرن، اوبری پلازا، شیا لابوف، کلوئه فاینمن، کاترین هانتر، دی بی سوینی، تالیا شایر، جیسون شوارتزمن، جیمز رمار و جیانکارلو اسپوزیتو و داستین هافمن مقابل دوربین رفته‌اند.