آیا آب های آشامیدنی در تهران بی خطرند؟‌

«اگر کودکی از بدو تولد از این آب مصرف کند به دلیل جمع‌شدن کادمیم در سن ۴۰ سالگی عامل خطر ابتلا به سرطان ممکن است او را تهدید کند. آب مصرفی در شهر تهران به شکل تجمعی عامل خطر هستند»

آلودگی آب آشامیدنی هم می‌تواند یکی از ریسک‌فاکتور‌های ابتلا به سرطان باشد. مطالعه‌ای درباره آب‌های مصرفی در شهر تهران انجام شده و نتایج آن اعلام می‌کند که کودکان و زنان باید برخی پرهیز‌ها در مصرف آب شرب داشته باشند.

به گزارش همشهری آنلاین،دکتر محمداسماعیل اکبری، رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از انجام مطالعاتی درباره آب‌های مصرفی در شهر تهران خبر داد و گفت: عوامل پیشگیری از سرطان یک عامل حاکمیتی است و نمی‌توان به مردم گفت که در خانه مصرف چربی و قند را کاهش دهند و به سرطان مبتلا نشوند. عوامل محیطی سرجای خود قرار دارد و این سوال مطرح است که آب مصرفی ما چه میزان حاوی نیترات، سرب، کادیوم و... است؟ ما این مطالعه را انجام داده‌ایم و وضع ما بد نیست.

او با بیان این که آب‌های مصرفی را چک کرده‌ایم، توضیح داد: در این مطالعه مشخص شد که شیشه‌های آب ساده و آب‌های حاوی مواد معدنی با استاندارد‌های اروپایی مطابقت داشتند. البته در آنها خوب و بد وجود داشت، اما از حداقل استاندارد برخوردار بودند. آب شهری را در مصارف خانگی وابسته به به تامین کننده آب (سد لتیان، سد کرج یا چاه‌های آب) بررسی کردیم.

روی هم رفته وضع خوبی داشتیم به ویژه از نظر بیماری‌های واگیر. کلری که به آب زده می‌شود، مانع از انتقال هر گونه میکروب و قارچ است. از نظر فلزات سنگین (میزان کادمیم، سرب، نیتریت و نیترات) هم مطابق استاندارد جهانی هستیم. البته به شکل تک‌تک مشکلی درباره این فلزات نداریم، اما به شکل تجمعی مشکل‌ساز خواهند شد.

به گفته اکبری در این شرایط اگر کودکی از بدو تولد از این آب مصرف کند به دلیل جمع‌شدن کادمیم در سن ۴۰ سالگی عامل خطر ابتلا به سرطان ممکن است او را تهدید کند. آب مصرفی در شهر تهران به شکل تجمعی عامل خطر هستند و در آن واحد برای یک نفر این مساله‌ساز نیست. توصیه می‌کنیم که کودکان و زنان در این باره برخی پرهیز‌ها را داشته باشند.

او در پاسخ به این سوال که آیا چنین توصیه‌ای یعنی استفاده از آب معدنی‌ها به جای آب شرب خانگی، عنوان کرد: استفاده از آب‌های موجود در بازار مشکلی ندارد، اما به شرطی که حرارت ندیده باشند، یعنی در معرض نور خورشید قرار نگیرند. الان مد شده که افراد این بطری‌های پلاستیکی را چند باره استفاده می‌کنند که آلودگی ایجاد می‌کند و نباید انجام شود. به همین دلیل بطری‌های شیشه‌ای به جای بطری‌های پلاستیکی توصیه می‌شوند و لیوان‌های کاغذی (به شرطی که جنس خوب داشته باشد) هم باید به جای لیوان‌های پلاستیکی استفاده شوند. حتی خوردن آب و شربت در لیوان‌های پلاستیکی هم در دراز مدت برای افراد مشکلاتی ایجاد می‌کند.

رئیس مرکز تحقیقات سرطان به مطالعه یکی از پزشکان ایرانی روی آب هم اشاره کرد و گفت: برخی بیماران دچار درد شکمی حاد می‌شدند و با بررسی‌های انجام گرفته مشخص شد که وجود سرب در بدن آنها مثبت است. این مساله حتی برای کودکان هم وجود دارد که هیچ دلیلی برای آنها پیدا نمی‌شد. این مسمومیت سربی می‌تواند با آب شهری، لوله‌کشی‌های فرسودگی خانگی و ظروفی (کتری) که در منزل استفاده می‌کنیم ارتباط داشته باشد، چون منجر به آزاد شدن سرب در آب می‌شود.

او با تاکید بر این که ما در مطالعه اخیر این مساله را تفکیک نکردیم و آب در منازل را مورد بررسی قرار دادیم، عنوان کرد: در حال حاضر کاری که در حال انجام آن هستیم، نمونه آب را از سرمنشا می‌گیریم و مورد آزمایش قرار می‌دهیم که به نظر می‌رسد نتایج مشابه همان مطالعه اول باشد.