آیا ابرهای ناپدیدشده‌ مسئول گرمایش جهانی هستند؟

دانشمندان توضیح شگفت‌انگیزی برای افزایش غیرعادی ناگهانی دمای کره زمین پیدا کرده‌اند: ابرهای ناپدیدشده.

بحران آب‌وهوا به طور مداوم رکوردهای جدید وحشتناکی را ثبت می‌کند؛ سال ۲۰۲۴ گرم‌ترین سال تاکنون اعلام شده است. میانگین دمای ۲۰۲۴ بیش از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن است.

به گزارش ایمنا، سطح دریاها، ذوب یخچال‌ها و امواج گرما، همگی به‌تازگی به بالاترین سطح خود رسیده است که ناشی از افزایش ناگهانی دمای جهانی است. دانشمندان همواره در تلاش برای توضیح چرایی افزایش دما با چنین سرعتی بوده‌اند زیرا محاسبه اثرات گازهای گلخانه‌ای، پدیده‌های آب‌وهوایی و رویدادهای طبیعی مانند فوران‌های آتشفشانی هنوز یک شکاف غیرقابل‌توضیح در حدود ۰.۲ درجه سانتی‌گرادی باقی می‌گذارد.

تیمی از محققان بزرگترین سازمان تحقیقاتی کشور آلمان (انجمن هلمهولتز) معتقدند که علت دیگری برای افزایش ناگهانی دمای جهانی شناسایی کرده‌اند: زمین کمتر قادر به انعکاس پرتوهای خورشید شده است زیرا انواع خاصی از ابرها در حال ناپدید شدن هستند.

رکورد جدیدی برای پدیده «آلبدوی سیاره‌ای پایین» در ۲۰۲۳ ثبت شد

«آلبدوی سیاره‌ای» علمی است که درصدی از پرتوهای خورشید را که به فضا بازتاب می‌شوند، بیان می‌کند. آلبدوی پایین سیاره گرمایش جهانی را بدتر می‌کند و می‌تواند گرمایش ۰.۲ درجه سانتی‌گرادی را توضیح دهد. اما چه چیزی پشت کاهش آلبدوی سیاره‌ای است؟

آلبدوی زمین از دهه ۱۹۷۰ در مسیر نزولی قرار گرفته است و این امر تا حدی به‌دلیل کاهش برف قطب شمال و یخ‌های دریایی است، به این معنی که مناطق سفید کمتری از سیاره برای انعکاس نور خورشید به فضا وجود دارد.

از سال ۲۰۱۶، کاهش آلبدو نیز با کاهش یخ دریا در قطب جنوب تشدید شده است، البته کاهش آلبدوی سطحی در نواحی قطبی تنها حدود ۱۵ درصد از کاهش آلبدوی سیاره‌ای را تشکیل می‌دهد، علاوه بر این، آلبدو در خارج از مناطق قطبی نیز کاهش یافته است.

هنگامی که محققان اثرات کاهش آلبدو را با استفاده از مدل‌های آب‌وهوایی پیچیده محاسبه کردند، دریافتند که بدون کاهش آلبدو، میانگین دما در سال گذشته حدود ۰.۲۳ درجه سانتی‌گراد کمتر بود.

چه چیزی باعث این تأثیر قابل‌توجه در آلبدوی سیاره‌ای می‌شود؟ تیم تحقیقاتی مرکز تحقیقات قطبی و دریایی هلمهولتز مؤسسه آلفرد وگنر در آلمان یک علت را شناسایی کرده است: کاهش ابرهای کم‌ارتفاع در عرض‌های جغرافیایی میانی شمالی و مناطق استوایی.

کاهش قابل‌توجهی در ابرهای ارتفاع پایین بر فراز اقیانوس اطلس وجود دارد

اقیانوس اطلس به عنوان یکی از مناطقی که غیرمعمول‌ترین رکوردهای دمایی آن در سال ۲۰۲۳ ثبت شده است، مهم تلقی می‌شود؛ شرق اقیانوس اطلس شمالی که یکی از محرک‌های اصلی آخرین جهش دمای متوسط جهانی است، با کاهش قابل‌توجهی در ابرهای کم‌ارتفاع نه‌تنها در سال ۲۰۲۳، بلکه همچون تمام اقیانوس اطلس مشخص شد.

یک توضیح برای کاهش ابرهای کم‌ارتفاع این است که غلظت کمتری از ذرات معلق در هوا در جو وجود دارد که می‌تواند به‌دلیل قوانین سختگیرانه اخیر در مورد سوخت‌های دریایی باشد. ذرات معلق در هوا نقش اساسی در تشکیل ابر دارند و با انعکاس نور خورشید به آلبدو کمک می‌کنند.