دوران عقد زمان مناسبی برای آشنایی زوجین با ویژگی‌ها و خصوصیات شخصیتی همدیگر است، رفتارها، خواسته‌ها، اعتقادات و سبک زندگی افراد در این دوره تا حد زیادی مشخص می‌شود و می‌تواند راهنمای خوبی از آینده زندگی مشترک باشد.

به گزارش ایسنا، برای اینکه دو جوان با یکدیگر ازدواج کنند، باید راه‌های نرفته زیادی را طی کنند و یکی از مراحل گذراندان دوران عقد است.

دوران عقد دورانی بلندتر یا کوتاه‌تر از دوران نامزدی است. در دوران عقد زوجین با جاری شدن صیغه عقد به یکدیگر محرم می‌شوند و نسبت به یکدیگر متعهد شده و باید به تعهدات یکدیگر عمل کنند.

از دوران عقد به عنوان دوران برزخی نیز یاد شده است. دورانی که در آن زوجین به گونه‌ای نسبت فرزندی برای والدین خود و همسری برای همسر خود را دارند و اگر والدین در این دوران به فرزند خود برای گذراندن این دوران برزخی کمک نکنند، این دوران ممکن است به جهنمی سوزان تبدیل شود که برای آینده زوجین فقط حسرت را به یادگار می‌گذارد و ضربه‌ای جبران‌ناپذیر را به زوجین می‌زند.

در این دوران زوجین مهارت استقلال را برای زندگی آینده خود تمرین می‌کنند.

فاطمه احمدی یک جوان بیرجندی در گفت و گو با ایسنا گفت: در دوان عقد زوجین خود را برای زندگی مشترک در آینده آماده می‌کنند.

طولانی شدن دوران عقد عدم مسوولیت پذیری زوجین را به همراه دارد

احمدی گفت: عقد نباید طولانی شود و فقط فرصتی برای استقلال زوجین باشد.

وی تصریح کرد: طولانی شدن دوران عقد با دخالت‌های خانواده‌ها، وابستگی زوجین به خانواده‌های خود و عدم مسوولیت پذیری زوجین در برابر یکدیگر همراه است.

این جوان بیرجندی اظهار کرد: خانواده‌ها نباید خواسته‌های خود را بر خواسته‌های همسر فرزندان خود ترجیح دهند و باعث جدایی زوجین از یکدیگر شوند.

دوران عقد طولانی انگیزه شروع زندگی مشترک را کاهش می‌دهد

بهناز ذال یک کارشناس ارشد روانشناسی نیز به ایسنا گفت: دوران عقد بعد از دوران نامزدی است که با تعهدات قانونی و حقوقی همراه می‌شود.

ذال گفت: بر‌خلاف دوران نامزدی که قول ازدواج تعهدی برای زوجین به همراه ندارد، دوران ازدواج کاملا جنبه رسمی و شرعی دارد و زوجین آماده فراهم آوری شرایط شروع زندگی مستقلانه هستند.

‌وی نحوه تعامل با خانواده همسر را یکی از مشکلات دوران عقد عنوان‌ و تصریح کرد: زوجین در دوران عقد علاوه بر تجربه رابطه جدید و متفاوت با همسر خود در معرض نگاه خانواده همسر خود و مشکل تحقق انتظارات همسر خود نیز قرار می‌گیرند.

این کارشناس ارشد روانشناسی، مقدمه چینی برای استقلال مالی و اجتماعی، تهیه مسکن، مشکلات مالی، برگزاری مراسم عروسی، تامین لوازم زندگی را از جمله دغدغه‌های زوجین و خانواده‌هایشان در دوران عقد عنوان کرد.

ذال تصریح کرد: دوران عقد فرصت مناسبی برای استقلال مالی، رفاهی و طراحی نقشه زندگی زوجین است.

وی تنظیم روابط با خانواده همسر، تنظیم روابط بین خانواده‌ها و تنظیم جایگاه همسر در خانواده اصلی را از جمله مهم‌ترین وظایف زوجین در دوران عقد عنوان و تصریح کرد: ارتباط با پدر و مادر همسر مهم‌ترین ارتباط همسران است.

این کارشناس ارشد روانشناسی با بیان اینکه دوران عقد طولانی، انگیزه شروع زندگی مشترک را کاهش می‌دهد، تصریح کرد: عدم آمادگی زوجین برای شروع زندگی مستقل باعث طولانی شدن زمان عقد و احتمال وابستگی زوجین به خانواده‌هایشان و ایجاد مشکلات دیگر می‌شود.

ذال با اشاره به اینکه در دوره عقد زوجین مسوولیت کمتری در قبال هم دارند، اظهار کرد: طولانی شدن دوران عقد، مسوولیت‌پذیری آنها را کاهش می‌دهد.

عدم واکنش مناسب زوجین به سلایق و علایق یکدیگر دلیلی برای جدایی

وی اظهارکرد: عدم واکنش مناسب زوجین در برابر تعارضات و اختلاف سلیقه‌های یکدیگر در دوران عقد دلیلی بر جدایی و فاصله زوجین از یکدیگر است.

این کارشناس ارشد روانشناسی، ناپختگی و بی‌تجربگی زوجین را دلیلی بر عدم ارتباط موثر زوجین با یکدیگر و اطرافیانشان عنوان کرد و افزود: آموزش به زوجین برای برقراری ارتباط موثر، آشنایی آنها با مشکلات دوران عقد و نحوه واکنش به موقعیت‌ها تا حد زیادی باعث کاهش مشکلات زوجین و حل تعارضات دوران عقد و مانع از جدایی و طلاق عاطفی و رسمی می‌شود.

ذال یکی از مشکلات بعد از عقد را دخالت خانواده‌ها با عنوان حمایت و مشورت عنوان کرد و افزود: نظارت خانواده‌ها بر عضو تازه وراد باعث دلخوری و گاهی طلاق می‌شود.

وی از عدم اجرای تعهدات متقابل زوجین در دوره عقد به عنوان یکی از دلیلی طلاق در این دوران یاد کرد و گفت: عدم پایبندی زوجین به تعهدات مالی و ارتباطی باعث عدم تحقق انتظارات طرف مقابل و جدایی می‌شود.

این کارشناس ارشد روانشناسی خاطرنشان کرد: خانواده‌ها باید بدون دخالت و غرض ورزی به فرزندانشان برای شناخت بیشتر همسرشان و چگونگی ایجاد تفاهم و توافق کمک کنند.

دوران عقد، سنگ بنا و پایه زندگی مشترک زندگی زوجین

حسین امینی، کارشناس ارشد روانشناسی در خراسان جنوبی نیز به ایسنا گفت: دوران عقد مهم‌ترین دوران زندگی مشترک است که با تعهد طرفین برای شروع یک زندگی مشترک آغاز می‌شود.

امینی گفت: عملکرد دوران عقد به عنوان سنگ بنا و پایه زندگی همراه با خاطرات به یادماندنی برای همیشه در ذهن زوجین و ارتباطات آنها تاثیر‌گذار است.

وی ادامه داد: دوران عقد بنا به شرایط فردی و خانوادگی طرفین نباید بیش از یکسال طول بکشد.

این کارشناس ارشد روانشناسی اظهار کرد: زوجین باید با شناخت کامل از شرایط روحی، هیجانی، مادی و شرایط دیگر انتظارات خود را متناسب با توان یکدیگر تنظیم و با شناخت نیازها، رغبت‌ها، ظرفیت‌ها، ضعف‌ها و قوت‌های یکدیگر سعی در پذیرش و تقویت یکدیگر داشته باشند.

تقویت جایگاه زوجین در قلب یکدیگر با روابط صمیمی

امینی تصریح کرد: با ایجاد روابط صمیمی و عاطفی قوی بین زوجین در دوران عقد جایگاه آنان در قلب یکدیگر تقویت می‌شود.

وی ادامه داد: تقویت جایگاه زوجین در قلب یکدیگر باعث شکل‌گیری باورهای مثبت، نگاه مثبت زوجین نسبت ‌به یکدیگر، جبران ضعف‌ها و احترام زوجین به همدیگر می‌شود.

این کارشناس ارشد روانشناسی گفت: نگاه منفی زوجین نسبت به یکدیگر، درگیری با نقاط ضعف و تلاش برای تغییر یکدیگر ارتباط‌های زوجین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

امینی با اشاره به اینکه در دوران عقد باید با صداقت زمینه اعتماد کامل برای برقراری یک ارتباط صحیح و منطقی را فراهم کرد، گفت: این ارتباط موثر تفاهم و یکدلی را به دنبال خواهد داشت.

وی ادامه داد: تناسب انتظارات زوجین با شرایط، روحیات، سلایق و مسائل خانوادگی طرف مقابل سبب درک همدلانه زوجین نسبت به یکدیگر می‌شود.

این کارشناس ارشد روانشناسی، دوران عقد را دوران برزخی زندگی زوجین عنوان کرد و افزود: زوجین در این دوران در یک زندگی مشترک مستقل نیستند و انتظارات زوجین از یکدیگر با دخالت‌های خانواده‌ها محقق نمی‌شود.

امینی با اشاره به تنش‌های دوران عقد، اظهار کرد: زوجین باید با مدیریت این تنش‌ها از شکل گیری خاطرات تلخ جلوگیری کنند.

این کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به نقش خانواده‌ها در مدیریت شرایط سخت زندگی فرزندان، خاطر‌نشان کرد: خانواده‌ها باید به فرزندان خود در راستای درک نیازها و توقعات همسر خود‌ کمک کنند و مانع از بروز مشکلات در زندگی زوجین شوند.