آیا می توان داعش را به خاطر تکفیر دیگر مسلمانان تقبیح و محکوم کرد ولی خود از بام تا شام دیگران را - آن هم دیگرانی که هم دین و هم مسلک و همکار ما هستند- تکفیر کنیم؟!

عصر ایران - روزنامه وزین کیهان با ابراز ناخرسندی از حکم صادره درباره پرونده روزنامه «مردم امروز» - تبرئه سردبیر و محکومیت مدیر مسوول آن به پرداخت دو میلیون تومان جریمه - این تفسیر را ارایه کرده است: «صدور حکم جریمه دو میلیون تومانی به این معنی است که می توان با پرداخت این جریمه ناچیز به ساحت پیامبر اعظم (ص) جسارت کرد!»

روزنامه «مردم امروز» با مدیریت احمد ستاری و سردبیری محمد قوچانی در دی ماه 1393 منتشر می شد اما پس از انتشار تنها 19 شماره به خاطر تیتر صفحه اول که نقل قولی از جرج کلونی بازیگر سینمای هالیوود در اعلام همبستگی با کشته شدگان نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» بود توقیف شد.

این روزنامه در یادداشت شماره آخر خود توضیح داد که آن اعلام همبستگی در تقبیح ترور و قرائت داعشی از اسلام بوده و اهانت مجدد نشریه به پیامبر گرامی اسلام پس از انتشار آن شماره اتفاق افتاده است. با این حال توقیف و پرونده آن برای رسیدگی به مراجع قضایی ارسال شد.

انتقاد و طعنه صریح کیهان اما در حالی است که شعبه 76 دادگاه کیفری استان تهران پس از 5 ماه که از توقیف می گذرد قاعدتا اتهام روزنامه را توهین به پیامبر تشخیص نداده یا نقل قول را به قصد اهانت به مقدسات ندانسته هر چند که اگر کلا مجرم ندانسته بود حکم به جریمه صادر نمی کرد. اما با این حکم در مقام تخفیف و طعنه برخورد شده و چه بسا همین اعتراض را بتوان اهانت به دستگاه قضایی تلقی کرد زیرا اتهامی را متوجه دادگاه ساخته و مدعی شده که طبق نظر دادگاه جمهوری اسلامی، می توان با پرداخت پول، به ساحت قدسی پیامبر(ص) توهین کرد!

به این بهانه چند نکته دیگر را نیز می توان یادآور شد:

1- آیا این روزنامه شاکی آن روزنامه توقیف شده بوده که حالا ناراضی است و در اصطلاح حقوقی «طرفیت» دارد؟ روشن است که طرف این پرونده این روزنامه نبوده و «مردم امروز» با حکم بازپرس شعبه 2 دادسرای فرهنگ و رسانه توقیف شده بود.

این روزنامه نماینده مدعی العموم هم نیست. اما خود را مجاز می داند نه تنها از جانب انقلاب و نظام و مردم مسلمان ایران که به نمایندگی از طرف یک میلیارد مسلمان نیز مدعی شود. حال آن که بعید است هیچ مسلمانی چنین وکالتی داده باشد.

2- آیا تنها این روزنامه، مسلمان و علاقه مند به وجود مبارک پیامبر گرامی اسلام است و مدیر مسوول و سردبیر روزنامه توقیف شده و قاضی و دیگران خدای ناخواسته چنین علاقه ای ندارند که کیهان خود را یگانه مدافع پیامبر تصور کرده و دیگران را متهم به جسارت و قصور می کند؟ یا این که اصرار دارند هر حریف و رقیبی را با انگ اهانت به مقدسات از میدان به در کنند؟ آیا بازی های سیاسی، آنقدر می ارزد که از مقدسات هم برایش خرج شود؟!

3- شعبه 76 دادگاه کیفری استان تهران موضوع را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده که قصد اهانت در کار نبوده و قطعاً از توضیحات سردبیر درباره قصد تقبیح تروریسم به نام اسلام و قرائت داعشی قانع شده که حکم تبرئه صادر کرده خصوصا این که اهانت شارلی ابدو، به پیامبر پس از انتشار مجدد و انعکاس سخنان بازیگر آمریکایی در اعلام همبستگی با قربانیان بوده است. در این مورد تحقیق دادگاه و تشخیص قاضی ملاک است یا نظر کسانی که اصل را بر متهم بودن غیر خودشان می گذارند؟

4- در نگاه کیهان، سردبیر روزنامه مردم امروز نه یک روزنامه نگار حرفه ای و شاخص در این عرصه که «یک مجرم حرفه ای و سابقه دار» است و از این رو خواستار برخورد قاطع با «شخص او» است. به عبارت دیگر از دستگاه قضایی انتظار داشته اختلاف سیاسی خودشان با او را در حکم خود بازتاب می دادند نه این که به یک موضوع خاص رسیدگی کنند! اتهام «مجرم حرفه ای و سابقه دار» به خاطر برخوردهای قضایی با رسانه های متبوع در گذشته است. حال آن که با این تعبیر توهین آمیز بسیاری به صرف محکوم شدن رسانه هاشان در این تعریف قرار می گیرند حال آن که می دانیم چنین نیست.

5- استقلال قاضی و تاثیر نپذیرفتن از شائبه سیاسی در این حکم شایان تقدیر است. اما با توجه به این که ماشین تهمت زنی این روزنامه برای غالب شخصیت های مستقل و منتقد و اصلاح طلب برچسب و انگی آماده دارد هر حکم غیر سنگین برای چهره های دیگر نیز از نظر اینان نامقبول است و گویا تا همه را محکوم نکنند آسوده خاطر نمی شوند.

بدیهی است که دستگاه قضایی نمی تواند آرای خود را با تولیدات این یا آن ماشین تهمت زنی منطبق کند و به عکس باید دوری کند که خوشبختانه چنین کرده است.

6- کاش تنها یک نمونه چه از تاریخ گذشته و چه در حال حاضر در دیگر کشورهای متمدن جهان معرفی شود که رسانه ای در حق رسانه های دیگر چنین کند و کاش یکی بگوید این رفتار و این تهمت زنی به هر که غیر ما می اندیشد چه نسبتی با دین و اخلاق دارد؟

از زاویه ای دیگر می توان گفت مهم ترین توصیف ما برای گروه داعش واژه «تکفیری» است. یعنی گروه یا دار و دسته ای که اسلام را در انحصار خود می داند و هر که را که با آنان نباشد «تکفیر» می کند و کافر می پندارد.

پس این تناقض هم جای تامل دارد که آیا می توان داعش را به خاطر تکفیر دیگر مسلمانان تقبیح و محکوم کرد ولی خود از بام تا شام دیگران را - آن هم دیگرانی که هم دین و هم مسلک و همکار ما هستند - تکفیر کنیم؟!