بیانیه استانبول و لزوم تجدید نظر جدی در روابط با کشورهای اسلامی

عصر ایران؛ جعفر محمدی^* - سازمان همکاری های اسلامی (سازمان کنفرانس اسلامی سابق)  اجلاس استانبول را با بیانیه ای ضد ایرانی به پایان رساند.
این بیانیه در نشست کارشناسان کشورهای اسلامی در جده عربستان تهیه و تنظیم شد، نشستی که کارشناسان ایرانی به دلیل عدم صدور روادید توسط عربستان موفق به حضور در آن نشده بودند.(+)

این که سازمان همکاری های اسلامی، ایران را به اتهاماتی مانند حمایت از تروریسم محکوم کند، از زوایای مختلفی قابل بحث است ولی در این مقال، بر آنیم که نگاهی عمیق تر و البته مختصر به موضوع داشته باشیم.


این که اکثریت کشورهای اسلامی، ایران را محکوم می کنند، باید هشداری برای سیاست خارجی ایران در قبال این کشورها باشد.
جمهوری اسلامی ایران، سال هاست که برای کشورهای اسلامی و همگرایی آنها، تلاش می کند و در این مسیر، چنانچه افتد و دانی، هزینه های مادی و معنوی زیادی داده و همچنان هم در جهان اسلام، متحمل هزینه است.

کشورهای اسلامی، دارای یکی از دو ماهیت هستند:

1 - یا رویکردهای دینی و مذهبی دارند که در رأس آنها، عربستان سعودی است و نیز برخی کشورهای آفریقایی مانند موریتانی و گامبیا.
حاکمان این کشورها، عمدتاً رویکردهای ضدشیعی دارند و از این رو، در تقابل با ایران، انگیزه های مذهبی افراط گرایانه دارند. دربار سعودی، هدایت کننده این جریان در جهان اسلام است.

 مصر نیز، هنگامی که اخوانی های افراط گرا روی کار آمدند و محمد مرسی رئیس جمهور شد، رویکرد ضدایرانی خود را تقویت کرد.
 
2 - گروه دوم که اکثر کشورهای اسلامی را شامل می شود، حکومت های سکولار و غیر دینی در کشورهای مسلمان نشین هستند. مانند جمهوری آذربایجان، مالزی، تونس، سنگال و ... که چون اساساً دین را در سیاست وارد نمی دانند، با آنها نمی توان از منظر دین، وارد همگرایی شد.
تازه اغلب همین دولت ها نیز وقتی بخواهند در گوشه ای از ساختار خود، کار دینی کنند، رویکرد ضدشیعی دارند، مانند مالزی که چند سال پیش، مرکزی برای مبارزه با گسترش تشیع در نخست وزیری این کشور تشکیل داد.

بنابر این، با کشورهای اسلامگرای جهان اسلام به دلیل رویکردهای ضدشیعی شان به رهبری عربستان و با کشورهای سکولار جهان اسلام به علت عدم محوریت اسلام در آنها ، نمی توان بر مبنای دین، رابطه داشت.

واقعیت این است که قریب به اتفاق کشورهای اسلامی، زیر بلیت کشورهای غربی یا عربستان یا هر دو هستند و در بزنگاه ها، غرب و عربستان را بر ما ترجیح می دهند. به عنوان مثال، مگر همین اتحادیه عرب همواره ایران را به اشغال جزایر سه گانه اماراتی(!) متهم نمی کند و بدین ترتیب، تمامیت ارضی ایران را زیر سؤال نمی برد؟ (+)

مگر همین کشورهای مسلمان نبودند که از جنوب خلیج فارس گرفته تا عربستان و سودان و مصر برای ارتش صدام، پول و تسلیحات و سرباز می فرستادند تا مردم ایران را بکشند و جمهوری اسلامی را سرنگون کنند؟(+)

و باز مگر همین کشورهای اسلامی نبودند که در همین اجلاس استانبول، علیه ایران بیانیه صادر کردند؟(+)

لذا در عین این که جمهوری اسلامی به عنوان کشوری با اکثریت مسلمان، می بایست ارزش های خود را حراست کند، می بایست سیاست خارجی خود در قبال کشورهای اسلامی را مورد تجدید نظر جدی قرار دهد.

*سردبیر عصرایران