به گزارش ایسنا، «مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری می‌کنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند داده‌اند. افزون بر این، مدت زمانی که در حالت نشسته سپری می‌کنید پیوند قوی با سندرم متابولیک، دیابت، چاقی، فشار خون بالا، تری‌گلیسیرید افزایش یافته و کاهش کلسترول خوب (HDL) و حتی سرطان دارد. خبر بدتر این است که نتایج یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۵ نشان داد حتی ورزش منظم نیز آثار منفی نشستن بیش از اندازه را خنثی نمی‌کند. برخی پژوهشگران این‌ گونه نتیجه‌گیری کرده‌اند خطر ابتلا به بیماری قلبی - عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.

در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمی‌کنید، انجام می‌دهید نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در ژوییه ۲۰۱۵، پژوهشگران استرالیایی مطالعه‌ای را با حضور ۷۰۰ شرکت‌کننده انجام دادند. شرکت‌کنندگان از ردیاب فعالیت استفاده می‌کردند که داده‌های وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمع‌آوری می‌کرد. (به عنوان نمونه مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هر چه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری می‌کنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر و سطوح تری‌گلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایین‌تر است.

در مقابل افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوب‌تری در زمینه شاخص‌هایی مشابه برخوردار بودند. پژوهشگران این گونه نتیجه‌گیری کردند بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیاده‌روی) می‌تواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی - عروقی را کاهش دهد.

از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کرده‌اند، سازمان‌های حرفه‌ای مختلف در سراسر جهان دستورالعمل‌های خود را تغییر داده‌اند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیاده‌روی سپری می‌کنید، تاکید دارند.

نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی - عروقی را کاهش می‌دهد و به قلب و رگ‌های خونی اجازه می‌دهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل ایستادن موجب می‌شود تا قلب و سیستم گردش خون سخت‌تر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی - عروقی می‌شود؛ در شرایطی که ایستادن یا پیاده‌روی به تقویت عملکرد قلبی - عروقی و آهنگ عضلانی منجر می‌شود.

از سوی دیگر داده‌های جمع‌آوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان داده‌اند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است. با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از داده‌های عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهم‌تر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی می‌توانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.

در شرایطی که همچنان ثابت نشده است نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر می‌شود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، داده‌های موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند اما نتایج از مطالعه‌ای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر می‌رسند.

این نتایج به اندازه کافی قانع‌کننده بوده‌اند تا کارشناسان پزشکی دستورالعمل‌های مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیاده‌روی چیزی را از دست نمی‌دهید و انجام آن ساده و بی‌خطر است. سوم با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری می‌سوزانید.

پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیاده‌روی منطقی به نظر می‌رسد.

اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن می‌توانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید یا خودروی خود را در جایی دورتر از محل کار پارک و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین می‌توانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.