مدیریت بازار در ایام خاص همچون عید و بازگشایی مدارس از حدود 20 سال پیش مدیران شهری را بر آن داشت تا با برپایی نمایشگاههای فصلی از افزایش تقاضا که عامل جهش قیمتها است بکاهند.

این بازارها در اوایل با استقبال مردمی مواجه شده و در برخی از کالاها که عرضه و تقاضا در مورد آنها نامتوازن بود اثرگذاری داشت اما این روزها به دلیل فعالیت ده‌ها هراز واحد صنفی در شهر‌های بزرگ و وجود انواع نمایشگاه‌ها در تمامی فصول این نمایشگاهها از سکه افتاده اند و در برخی مواقع مخل کار اصناف هستند.

تا به آنجا که رییس اتاق اصناف در گفتگو با رسانه ها بارها مخالفت خود را با برگزاری نمایشگاه‌های بهاره اعلام کرده اما دولت همچنان بر تصمیم خود بر برگزاری نمایشگاه بهاره پافشاری می کند. این در حالی است که از 20 نمایشگاه بهاره‌ای که در تهران فعالیت می کند تنها 5 نمایشگاه دارای مجوز از اتاق اصناف هستند و بر روی آنها نظارت وجود دارد و باقی آنها فعالیت غیر قانونی دارند.

فعالان اصناف به روند پربایی نمایشگاههای فصلی و به خصوص نمایشگاههای بهاره در استانه نوروز اعتراض دارند و معتقدند؛ در شرایطی که رکود گریبانگیر بازار خرده‌فروشی است، تورم هزینه‌های واحدهای صنفی را افزایش داده‌است و همچنین اصناف هزینه‌هایی چون مالیات، حق بیمه‌ و حق و حقوق اتحادیه‌های صنفی را پرداخت می کنند، با نمایشگاههای مواجه هستند که عمدتا توسط فروشنده های متفرقه بر پاشده که تحت پوشش اصناف نیستند و عمدتا کالاهای بی کیفیت و در برخی مواقع قاچاق به فروش می رسانند.

مدیران ارشد اصناف معتقدند دولت در حالی اصرار به برگزاری این نمایشگاهها دارد که برگزاری آنها بر رکودی که واحدهای صنفی گرفتار آن هستند دامن‌ می‌زند و منافعی متوجه اتحادیه ها و اصناف نیست.

از سوی دیگر عدم استقبال مردم از این نمایشگاهها به علاوه تعداد بالای شکایاتی که از موضوعاتی همچون گرانی، کم فروشی، اصل نبودن کالا و.... نشات می گیرد نشان از آن دارد که عمر نمایشگاههای بهاره به سر آمده است.

در این میان اما کارشناسان اعتقاد دارند اینگونه نمایشگاهها در سراسر دنیا با هدف تحریک بازار و عرضه نیازهای مردم و فروش بدون واسطه اجناس برگزار می شود.

اما فروش کالاهای بی کیفیت و خارجی در نمایشگاه های فصلی، تاثیرگذاری این نمایشگاه ها را زیر سوال برده است این در حالی است که در شهرهای کوچک و روستاها نمایشگاههای هفته ای به بخشی از اقتصاد مردم تبدیل شده و مکانی است تا کالاهای مورد نیاز مردم ارائه شده و با قیمت پایین به دست مصرف کننده برسد اما در شهرهای بزرگ از این فرهنگ دور شده و برخی بدسلیقگی ها این فرصت را به تهدید تبدیل کرده است.

برخی تولید کنندگان از طریق این نمایشگاهها اجناس بی کیفیت خود را که نتوانسته اند در طول سال به فروش برسانند در این بازارها عرضه کرده و سبب ناکارآمدی این نمایشگاهها شده اند. همچنین این نمایشگاهها محلی برای عرضه کالاهای وارداتی و به خصوص چینی شده است.

در عین حال در برخی مواقع کالای خوب و باکیفیت به دلیل عدم تبلیغات و بازاریابی مناسب در این نمایشگاهها به درستی به خریداران معرفی نمی شود و تاثیر گذاری این نمایشگاهها را تا حد زیادی کم می کند.

دلالی و واسطه گری آفت دیگر این نمایشگاههاست که روند خرید مستقیم کالا از تولید کننده را مختل می کند. در ایام عید هم که با حجم بالای تقاضا مواجه می شویم این نمایشگاهها می تواند نیاز مردم را هدایت کرده و کالاهای تولید داخل را با قیمت مناسب به دست مشتری برساند وجود اجناس بی کیفیت و گرانتر از بازار مردم را به این نمایشگاهها بدبین کرده و به نظر می رسد برپایی آنها هزینه ای اضافی بر دوش دولت است.