موافقان می گویند که کلانتری نه یک چهره نوپا و مطیع در کابینه که وزنه ای همسنگ رئیس جمهور است. او از نسل مدیران مورد اعتماد هاشمی رفسنجانی است و سابقه سالها وزارتش به کمک سازمان حفاظت محیط زیست خواهد آمد تا با صدای بلندتری در خصوص حقوق این سازمان مطالبه گری کند.

عصرایران؛ احسان محمدی- آنها که دکتر عیسی کلانتری را از نزدیک می شناسند می دانند که صریح، بی تعارف و رُک است. حرفش را حتی اگر تلخ باشد می زند. او از نسل مدیران آیت الله هاشمی است. مدیرانی دانش آموخته، جدی و کم لبخند که در افکار عمومی با اتیکت «تکنوکرات» شناخته می شدند.

این دانش آموخته مقطع دکتری فیزیولوژی و بیوشیمی محصولات زراعی از دانشگاه ایالتی آیوا آمریکا که در گفتگوهایش عادت دارد به جای کُلی گویی، عدد و رقم و آمارهای جزئی را بیان می کند، از جدی ترین منتقدان محمود احمدی نژاد در حوزه آب بود. سال 94 در گفتگو با روزنامه قانون او را به واسطه تصمیم های اشتباه و صدور مجوز حفر چاه غیرمجاز، بی پروا به «نسل کُشی» متهم کرد.

با چنین ادبیاتی شاید برخی او را اصلاح طلب بدانند اما کلانتری خود را عضو دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا نمی داند. با این همه شیفتگی اش نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی را پنهان نمی کند و هنگام گمانه زنی ها در خصوص نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال 92 گفت: « اگر آقای هاشمی در انتخاباتی کاندیدا شوند و فقط یک رای بیاورند مطمئن باشند که آن یک رای را من به ایشان داده ام».

او به خاطر چهره فتوژنیک یکی از چهره های مورد علاقه «احمد عربانی» کارتونیست مجله «گل آقا» بود که در کنار حسن حبیبی، علی اکبر ولایتی، محمد غرضی و ... روی جلد می آمد. مدیر 65 ساله ای که گفته بود وزیر کشاوری نمی شود چون «دولت و مدیران آن باید جوان باشند» از سوی برخی منتقدان متهم است که با طرح های کشاورزی بومی مانند نکاشت و تراریخت مخالف است.

کسی که خود سالها سکاندار وزارت کشاورزی در ایران بود سالهاست با مقوله آب به عنوان یک موضوع کلیدی برخورد می کند. او معتقد است که «راه توسعه ایران از کشاورزی نمی گذرد. ایران به خاطر بحران آب، سرزمین کشاورزی نیست و ادامه این روند به نابودی کشور منتج می شود».

سایت اصولگرای تسنیم خرداد امسال در پرونده مفصلی با عنوان «مزرعه پدری» به واکاوی اختلاف نظرهای عمیق کلانتری با محمود حجتی وزیر جهادکشاورزی پرداخت و برای نشان دادن عمق نگاه کلانتری نسبت به برخی برنامه های حوزه کشاورزی بخشی از سخنرانی او در بنیاد امور ایرانیان(94/2/7) را به عنوان سند منتشر کرد که در آنجا گفته بود:«برای نوشتن برنامه ششم دوباره موضوع خودکفایی را به میان کشیدند که من برگشتم به آقای نوبخت گفتم تو را به دین و ایمانت بگو این «مزخرفات» را کنار بریزند». رستگاری «کلانتری» در پردیسان رویاست؟

چنین موضعگیری از سوی مدیری که همواره با عنوان «وزیر اسبق کشاورزی» شناخته می شد بسیاری را حیرت زده کرد. اما کلانتری نشان داده است که در بیان نظراتش چندان نگران هجمه های رسانه ای نیست. امری که معصومه ابتکار با آن مواجه بود و انگار تیمی در چند خبرگزاری برای او و سازمان حفاظت محیط زیست «جیره حمله و هجمه هر روزه» کنار گذاشته بودند.

ظهر 22 مردادماه 96 در حالیکه برخی از چهره های فعال رسانه ای حوزه محیط زیست از مدت ها پیش تمام تلاش خود را برای به صحنه آوردن «محمد فاضلی» صرف کرده بودند حکم رئیس جمهور روحانی برای انتصاب دکتر کلانتری نقطه پایانی بر گمانه زنی هایی گذاشت که برخی چهره های کم نام و نشان اما مشتاق دیده شدن را هم برای ریاست در پردیسان در لیست قرار داده بودند.

برخی فعالان محیط زیست بعد از این انتصاب به سرعت خود را در جبهه منتقدان مثلث « حجتی- بی طرف-کلانتری» قرار دادند و کسانی گفتند که انتخاب این سه از سوی رئیس جمهور یک «نه بزرگ» به امیدواران محیط زیست بود اما نمی توان منکر شد که کسانی هم حضور کلانتری در پردیسان را به فال نیک گرفته اند.

مشکلات بودجه ای سازمان حفاظت محیط زیست نیز از مسائلی است که باعث شده امیدواران چشم معجزه از کلانتری داشته باشند. گفته می شود کمتر از 50درصد بودجه سال 95 سازمان تاکنون محقق شده و عیسی کلانتری به واسطه ارتباط دیرینه با چهره هایی چون نوبخت و نهاوندیان در دولت و حتی علی لاریجانی در مجلس که زمانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت هاشمی رفسنجانی بود، قادر است بودجه و اعتبارات سازمان محیط زیست را افزایش دهد.

عملکرد کلانتری به عنوان دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه گرچه از سوی برخی منتقدان به چالش کشیده شد اما تاکید چندباره رئیس جمهور روحانی بر موفقیت آمیز بودن آن در کارزار انتخابات 96 نشان داد که مطلوب او بوده است. روحانی گفت اگر اقدامات دولت یازدهم نبود، طوفان نمکی دریاچه ارومیه می توانست زندگی 14 میلیون نفر را به خطر بیندازد. این درحالیست که کلانتری در چند اظهارنظر بودجه ها و اعتبارات این طرح را کافی ندانست.

با چنین کارنامه و پشتوانه ای او به ساختمان مرمرین پردیسان پای می گذارد و به تجربه می داند که گام بعدی مورد انتظار از او حل بحران ریزگردهاست که زندگی را برای بسیاری از ایرانیان به چالش کشیده است. اما آیا این مدیر سرد و گرم چشیده در این خصوص قول بزرگی خواهد داد؟

بی تردید مشاوران دکتر کلانتری سیاهه ای از مشکلات و چالش های سازمان حفاظت محیط زیست را در اختیار او گذاشته اند. سیاهه ای که ضربان قلب برخی معاونان ستادی، مدیران کل استانی و حتی شهرستان ها را هم تندتر کرده است و آنها مدام در گعده های خود می پرسند که «کلانتری تیم خودش را می آورد یا از بدنه سازمان استفاده می کند؟»، « زمزمه های ادغام سازمان جدی تر می شود؟» و ... آیا او با کوله باری از تجربه در پردیسان موفق خواهد بود و این سازمان و کارکنان آن را به رستگاری که آرزومند آن هستند خواهند رساند؟

آیا تشکل های مردم نهاد مانند دوران ابتکار فرصت و مجال فعالیت خواهند داشت یا سازمان تحت مدیریت کلانتری ترجیح خواهد داد در دایره ای کنترل شده تر رفتار کند؟ آیا محیط بانان روزگار خوش تری را تحربه خواهند کرد؟ مدیران و منتقدان ابتکار دوباره به چرخه برمی گردند؟ تیم دکتر کلانتری قادر است مقابل فشارهای وزارتخانه های قدرتمند ایستادگی کند؟ و ...

به شخصه سالهاست از هیچ مدیری چشم معجزه ندارم و هیچکس را مالک عصای جادویی برای حل مشکلات نهادینه شده در حوزه محیط زیست نمی دانم. چهارسال پیش و در روز انتصاب معصومه ابتکار به عنوان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، در یادداشتی نوشتم:« خانم دکتر ابتکار بیش از ستایش و فشفشه هوا کردن اطرافیان، نیازمند یاری، همدلی و صداقت در گفتار و کردار است. اگر دوستدار حقیقی این کشور و محیط زیست آن هستیم در هر پُست و مسندی که قدم یا قلم می زنیم بکوشیم به وظیفه مان عمل کنیم و تنها به تماشای جدال یک تنه خانم ابتکار با انبوه مشکلات ننشینیم. عصای جادویی خانم دکتر ابتکار؛ حمایت و اهتمام به انجام وظیفه در بدنه مدیران، کارشناسان و محیط بانان سختکوش است وگرنه او روزی از زبان« شاملو» این شعر را خواهد خواند:

« چندان دخیل مبند

که بخشکانی ام از شرم ناتوانی خویش

درخت معجزه نیستم

تنها یکی درختم....»

حالا تنها به جای دکتر معصومه ابتکار می نویسم؛ دکتر عیسی کلانتری!.. حرف همان حرف است.

زیست بوم