عصر ایران؛ اشکان امیدوار _ آلودگی هوا در فرانسه نفس کشیدن را بر مردم پایتخت دشوار کرده است. ان ایدالگو، شهردار پاریس می گوید آلودگی هوا در پاریس سالانه باعث مرگ و میر حدود ۲۵۰۰ نفر از ساکنان پایتخت می شود.

در خیابان های پاریس و لیون بسیاری از مردم با ماسک تردد می کنند. طرح زوج و فرد به اجرا درآمده است و برج ایفل به زحمت در میان دودهای متراکم دیده می شود، درست مثل همان تصاویر آشنایی که از برج میلاد دیده ایم. مقامات از مردم خواسته اند که خودروهای شخصی شان را بیرون نیاورند، وسایط نقلیه عمومی رایگان شده تا شاید از حجم آلودگی کاشته شود.

این نهمین مرتبه در سال جاری است که فرانسه به نفس تنگی دچار می شود. این اتفاق در مورد ایتالیا هم افتاده است. دود خودروهای دیزلی و هوای راکد و آرام و نوزیدن باد در کنار آلاینده های دیگر، دو دلیل عمده آلودگی آسمان شهرهای بزرگ اروپا در این روزها است.

وقتی برج ایفل و برج میلاد شبیه هم شدند+تصاویر

این اتفاقات در کشورهایی رخ می دهد که هر وقت در بحث هایمان می خواهیم قیاس کنیم فوری می گوییم: آقا کی اروپا اینطوریه؟! دنیا این مسائل رو حل کرده ما هنوز نمی تونیم آلودگی هوامون رو درست کنیم! پس این ابتکار چکار می کند؟ پس دولت روحانی که می گفت دولت محیط زیستی است چرا هوا را صاف نمی کند؟

گرچه قیاس شرایط اقلیمی و نحوه مدیریت دو کشور به خاطر تفاوت های رفتاری شهروندان اصولاً کار درستی نیست اما در خصوص راه حل های فرار از این آلودگی های آزاردهنده می توان اشاره کرد که شهرداری پاریس سال گذشته برای مقابله با آلودگی هوا در طرحی پنج‌ساله مسیرهای ویژه دوچرخه و پارکینگ‌های مخصوص دوچرخه ساخت، اما اجرای این طرح نیز نتوانست مشکل آلودگی هوای پایتخت فرانسه را حل کند.

وقتی برج ایفل و برج میلاد شبیه هم شدند+تصاویر

بازتاب ناتوانی دولت فرانسه و چین و ایتالیا در مقابله با پدیده آلودگی هوا در ایران چه اندازه بود؟ رسانه هایی که با اشتیاق و البته هدفمند در روزهای هوای آلوده دست به تحقیر دولت و سازمان محیط زیست می زنند اخبار نقاط دیگر دنیا را رصد می کنند؟ می دانند در برخی از رسانه های انگلیسی و فرانسوی اتفاقاً دولت هایشان را سرزنش می کنند و ترسو لقب می دهند که مثل ایران جسارت ندارند تا در هنگام بالا رفتن میزان آلایندگی هوا دستور تعطیلی بدهند! خبر دارند که بسیاری از نهادهای تاثیرگذار در آلودگی هوا اصولاً از دولت فرمان نمی پذیرند؟

در اینکه دولت موظف است که برای بهبود شرایط آب و هوا با تمام وجود تلاش کند تردیدی نیست اما گاهی ما انگار از تحقیر خود لذت می بریم. وقتی با دستاوردها و موفقیت های غربی ها روبرو می شویم فوری به هم خبر می دهیم که ببینید آنها کجا هستند و ما کجا؟ اما وقتی آنها هم مثل ما گرفتار آفات دنیای صنعتی می شوند و در پیدا کردن راهکار همان دستورالعمل های ما را به کار می برند به رویمان نمی آوریم و ترجیح می دهیم صدایش را در نیاوریم. نه خانی آمده، نه خانی رفته!

آلودگی هوای تهران با ادغام و اضمحلال سازمان محیط زیست، تبدیل آن به وزارتخانه، ماندن یا رفتن معصومه ابتکار و توزیع ماسک رایگان میان شهروندان حل نمی شود. به عزمی بزرگ تر نیاز دارد. عزمی که حتی کشورهای پیشرفته دنیا را هم تحت تاثیر قرار دهد وگرنه تا اطلاع ثانوی برج میلاد و ایفل در دود گم می شوند.