به گزارش ایرنا؛ فرشاد مومنی روز چهارشنبه در همایش ملی توسعه پایدار با رویکرد بهبود محیط کسب و کار در مشهد افزود: به اعتبار شرایط خاصی که کشور با آن مواجه است باید تلاش کنیم مسئولان گستاخی بیشتر مواجه شدن با واقعیات را پیدا کنند و تا آنجایی که امکان دارد از تعارفات کم کنند و به بیان مسائل جدی تر و اساسی تر که گریبان کشور را گرفته است، بپردازند.

وی اظهار داشت: زمانی را که می توانیم اقدامات صحیح و بازدارنده از رویه های نادرست انجام دهیم، صرف تکذیب و انکار کردن و دادن داده های شگفت انگیز می کنیم لذا فقط بعد از مرگ سهراب واقعیت ها را می بینیم.

وی گفت: در چنین شرایطی باید افق نگرش را دور مدت در نظر بگیریم، این افق به ما کمک می کند روندهای سرنوشت ساز را زیر ذره بین قرار دهیم.

مومنی افزود: بر اساس گزارش بانک جهانی، در حالی که میانگین نسبت پس انداز به تولید ناخالص داخلی در دنیا 22 درصد بوده است این نسبت برای ایران معادل 40 درصد است و این امر نشان می دهد ایران دچار مشکل کمبود منابع نیست بلکه قهرمان هدر دادن منابع است زیرا نسبت پس انداز به تولید ناخالص داخلی در ایران دو برابر متوسط جهانی است.

وی با بیان اینکه فقط یک نوع تولید توسعه گرا وجود دارد که آن هم تولید صنعتی مدرن است، اظهار داشت: کسانی که خام فروشی می کنند در واقع از جیب خود می خورند.

وی گفت: در شرایط کنونی با یک پدیده بسیار شگفت انگیز در ایران مواجه شده ایم که بی سابقه ترین تجربه تاریخی در زمینه صنعت زدایی است و این نشان می دهد که خودمان به دست خودمان کاری می کنیم که بی سابقه ترین سطح فقر و پس افتادگی را در نظام بین المللی تجربه کنیم.

مومنی افزود: بر اساس داده های پردازش شده سرشماری نفوس و مسکن سالهای 1385 تا 1390 در حالی که بیش از 621 میلیارد دلار سرمایه به اقتصاد ایران تزریق شد، جمعیت شاغل کشور 71 هزار نفر افزایش یافت اما
کشور چین در سالهای 1978 تا 1996 با سرمایه گذاری 330 میلیارد دلار، 226 میلیون فرصت شغلی ایجاد کرد.

وی اظهار داشت: این مقایسه نشان می دهد هنوز فکر می کنیم که رد و بدل کردن کالا با تکیه بر واردات، تولید به شمار می رود در حالی که باید ذهن خود را از این بخش خارج کنیم و با خلق اشتغال مولد به سوی تولید صنعتی مدرن پیش برویم.

وی گفت: ما مسائل اصلی کشور از قبیل اشتغال، صنعتی شدن و مسائل مشابه را در حاشیه قرار می دهیم که با منافع ملی سازگار نیست.

مومنی افزود: کسانی هم که درباره ارزشها و فرهنگ دغدغه دارند باید زیر پرچم ارتقای صنعتی مدرن کشور قرار گیرند.

وی با بیان اینکه فساد بنیه صنعتی مدرن کشور را تخریب می کند اظهار داشت: روند صنعت زدایی هنوز هم وجود دارد و هرچند شیب تخریب در برخی زمینه ها نسبت به گذشته کمتر شده است ولی اصل روند مخرب وجود دارد.

وی گفت: گزارش های بانک مرکزی نشان می دهد که از سال 1393 تا 1396 سهم صنعت کشور از تولید ناخالص داخلی از مقدار بسیار ناچیز 14.9 درصد در آغاز دوره به 13 درصد در سال 1396 رسیده و تمام برآورده ها حکایت از این دارد که در سالهای 97 و 98 اوضاع از این هم بدتر می شود.

مومنی افزود: شرایط فضای کسب و کار در کشور این است که اعتماد سرمایه گذاران از سرمایه گذاری در فعالیت های صنعتی مدرن هر روز بدتر از دیروز شده است.

استاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: سرمایه گذاری دولت در ماشین آلات صنعتی نیز از 1.9 درصد در سال 1393 به 9 دهم درصد در سال 1396 رسیده است و این 15 درصد مقداری است که دولت در اسناد خود به عنوان حداقل در نظر گرفته است.

وی گفت: روندهای مشکوکی از اداره اقتصاد ایران مشاهده می شود که نمی توان تنها عدم دانش یا تجربه را در این نوع مدیریت در نظر گرفت بلکه ساختار قدرت حتی اگر منحصرا می خواست به بقای خودش هم اهمیت دهد، نباید اجازه می داد این روندها استمرار پیدا کند.

وی افزود: در این شرایط اینکه نفت خام بفروشیم و بی خیال باشیم، کافی نیست.

مومنی اظهار داشت: در روزنامه 10 آذر ماه امسال، یکی از وزرای کلیدی اقتصاد گفته بود که 'برنامه ما این است، روزی یک شرکت واگذار کنیم' و این به این معناست که از جیب بخوریم و به هیچ کدام از این تهدیدها توجه نکنیم.

وی با تاکید بر اینکه باید به کسب و کار به نحو دیگری نگاه کرد گفت: ما از انجام بسیاری مسئولیت های بایسته خود دور شده ایم.

وی افزود: در سال 2018 چند ریسک برای انجام کسب و کار در ایران را کلیدی تشخیص دادیم که شامل بیکاری، نزاع های بین منطقه ای، بحران مالی دولتی، بحران با نرخ تورم غیر قابل مدیریت و بحران آب است که باید در این زمینه تدابیری بیاندیشیم.

همایش ملی توسعه پایدار با رویکرد بهبود فضای کسب و کار به همت اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران تا 22 آذر در مشهد ادامه دارد