به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، کارشناسان درجدیدترین پژوهش به بررسی تفاوت‌های جسمی و روانی بین دو برادر فضانورد دوقلو، اسکات و مایک کلی پرداخته اند و اسکات کلی به مدت یک سال در ایستگاه فضایی بین المللی زندگی کرده است.

در تصویر زیر برادران دوقلوی کلی را می توانید مشاهده کنید( از سمت چپ یه ترتیب مایک و اسکات کلی) تفاوت درجوان ماندن اسکات کلی به نسبت برادر دوقلویش مشخص است.

به گفته محققان زندگی درفضا می‌تواند سبب دگرگونی‌های فراوان در بدن انسان از نظر جسمانی و روانی شود، البته این دگرگونی‌ها به شکل دائم روی نمی‌دهند و بسیاری از آنها پس از مدتی از بازگشت به زمین به وضعیت عادی باز می‌گردد، اما برخی نیز برای همیشه باقی می‌مانند.

اسکات کلی به مدت یک سال در بازه زمانی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ در فضا زندگی کرده و به نسبت برادر دوقلوی همسان خود دچار تغییرات جسمی و ژنتیکی شده است.

محققان ناسا با بررسی بر روی اسکات کلی دریافتند زندگی در فضا سبب کشیدگی اندازه تلومرها و کلاه‌های محافظ درانت‌های کروموزوم، در بدن اسکات کلی شده است.

به طور طبیعی، تلومر‌ها همزمان با افزایش سن انسان به تدریج کوتاه می‌شوند و دانشمندان در جست و جوی راهی برای جلوگیری از کوتاه شدن اندازه این عضو حیاتی از بدن انسان هستند، جلوگیری از کوتاه شدن تلومر‌ها می‌تواند راهی جدید برای مقابله با پیری و درمان سرطان پیش روی دانشمندان قراردهد.

محققان اعلام کرده اند که هنوز به پاسخ مشخصی درباره اینکه چرا ابعاد تلومر‌ها در بدن اسکات کلی طولانی شده دست نیافته‌اند و نکته شگفت آور، کوتاه شدن دوباره تلومر دربدن اسکات کلی پس از بازگشت به زمین بود به طوری که تلومرها در بدن او حتی به ابعاد کوچک‌تر از پیش از سفر به فضا رسید.

زندگی در فضا سبب درون گرایی اسکات کلی و افسردگی او شده است، همچنین شریان کاروتید و شبکیه چشم او به نسبت زندگی در زمین ضخیم‌تر شده است البته این مشکل در بیشتر فضانوردانی که حتی سفر‌های کوتاه مدت فضایی داشته اند نیز روی می‌دهد و درون گرایی وافسردگی اسات تا ۶ ماه پس از بازگشت به زمین ادامه داشته است و کارشناسان اعلام کرده اند آسیب به DNA اسکات کلی ثابت و تا آخرعمر او ادامه خواهد داشت.

تجمع مایع درپا‌ها و تورم آنها نیز یکی دیگر از مشکل‌های شایعی است که بیشتر فضانوردان ازجمله اسکات کلی با آن مواجه شده اند.

از جمله دیگر دگرگونی‌هایی که دربدن اسکات کلی به وجود آمده است می‌تواند به تغییرات درمیکروب‌های روده اشاره کرد البته برخی از تغییرات پس از بازگشت به زمین به حالت عادی باز می‌گردند.

کارشناسان اعلام کرده اند به پژوهش‌های بیشتری برای بررسی اثرزندگی در فضا بر بدن فضانوردان از نظر جسمی و روانی نیاز دارند و سفر‌های طولانی مدت فضایی می‌تواند اثر‌هایی پیش بینی نشده بر سلامت انسان بگذارد.
نتیجه‌های این پژوهش جدید درنشریه علم Science منتشر شده است.