هوس های غذایی گاه و بیگاه بین وعده های غذایی شرایطی عادی است. اما اگر هوس های غذایی پایدار هستند و وعده های غذایی در کاهش گرسنگی شما موفق عمل نمی کنند، ممکن است با کمبود پروتئین دریافتی از رژیم غذایی خود مواجه باشید.

دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل همواره هدفی ساده نیست. اگر توجهی به غذاهای مصرفی خود نداشته باشید، حصول اطمینان از مصرف پروتئین، کربوهیدرات ها و ویتامین ها به میزان کافی دشوار است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "د هلثی"، پروتئین بخشی ضروری از یک رژیم غذایی سالم محسوب می شود. هر فردی بر اساس عوامل مختلف، مانند وزن بدن، توده عضلانی، فعالیت بدنی، و سن به مصرف مقدار متفاوتی از پروتئین نیاز دارد. اگر به میزان کافی پروتئین مصرف نکنید، این شرایط می تواند موجب بروز برخی آسیب های جدی به بدن شود. در ادامه با برخی نشانه ها که می توانند به مصرف ناکافی پروتئین اشاره داشته باشند، بیشتر آشنا می شویم.

افزایش هوس های غذایی

هوس های غذایی گاه و بیگاه بین وعده های غذایی شرایطی عادی است. اما اگر هوس های غذایی پایدار هستند و وعده های غذایی در کاهش گرسنگی شما موفق عمل نمی کنند، ممکن است با کمبود پروتئین دریافتی از رژیم غذایی خود مواجه باشید. پروتئین به تنظیم قند خون کمک می کند. این ماده مغذی جذب کربوهیدرات ها را کند می سازد و بر همین اساس، از افزایش و افت ناگهانی قند خون پیشگیری می کند.

همچنین، مصرف پروتئین به میزان کافی با احساس سیری برای مدتی طولانی‌تر پیوند خورده است و از نوسانات خلقی پیشگیری می کند. مطالعه ای که در نشریه Nutrition Journal منتشر شد، نشان داد شرکت کنندگانی که صبحانه هایی سرشار از پروتئین مصرف کرده بودند با هوس های غذایی کمتر برای خوراکی های شیرین مواجه بودند.

کند شدن سوخت و ساز بدن

یک رژیم غذایی کم پروتئین به از دست دادن عضله و در نتیجه کند شدن سوخت و ساز بدن منجر می شود. در این شرایط، میزان انرژی مصرفی در زمان استراحت کاهش خواهد یافت زیرا ارتباط مستقیمی با میزان توده عضلانی بدن شما دارد. به گفته آکادمی ملی پزشکی آمریکا، بدون در نظر گرفتن میزان فعالیت بدنی یا کالری مصرفی، مقدار مصرف توصیه شده پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن انسان 0.8 تا 1.1 گرم است.

کاهش تمرکز

زمانی که به میزان کافی پروتئین مصرف نمی کنید، احتمال کاهش تمرکز و دقت شما افزایش می یابد. پروتئین ها به تولید هورمون ها و آنزیم هایی کمک می کنند که در ارائه عملکرد درست مغز نقش دارند. با مصرف پروتئین به میزان کافی از تولید اسید آمینه تیروزین و در نتیجه، انتقال دهنده های عصبی که سطوح انرژی و تمرکز ما را بالا نگه می دارند، اطمینان حاصل می شود.

بهبودی کند زخم ها و آسیب دیدگی ها

پروتئین همراه با ریزمغذی ها، آنتی اکسیدان ها و ویتامین های مختلف به رشد و ترمیم بافت ها کمک می کند. به طور خاص، پروتئین برای جریان اکسیژن و خون برای بهبود و ترمیم پوست نیاز است، از این رو، افرادی که به میزان کافی پروتئین مصرف نمی کنند، ممکن است روند کند بهبود رخم ها و آسیب دیدگی های خود را تجربه کنند. همچنین، کمبود پروتئین ممکن است به خطر بیشتر شکستگی های استخوان منجر شود. چندین مطالعه نشان داده اند که کاهش تراکم استخوانی و افزایش میزان از دست دادن استخوان در افرادی که رژیم های غذایی کم پروتئین را دنبال می کنند، بیشتر است.

ابتلا به کم خونی

کم خونی شرایطی است که در آن خون فاقد گلبول های قرمز کافی برای حمل اکسیژن در سراسر بدن است و انواع مختلفی دارد. مصرف ناکافی محصولات پروتئینی سرشار از آهن، ویتامین B12، یا فولات از دلایل شایع کم خونی است. افرادی که به میزان کافی پروتئین مصرف می کنند نیز در صورت عدم مصرف انواع درست پروتئین همچنان در معرض خطر ابتلا به کم خونی قرار دارند. به طور خاص، وگان ها و افرادی که از محصولات پروتئین حیوانی پرهیز می کنند در معرض خطر کمبود ویتامین B12 قرار دارند زیرا این ویتامین در محصولات حیوانی وجود دارد. در این شرایط، مصرف غذاهای غنی شده با ویتامین B12 و مکمل های این ویتامین توصیه شده است.

احتباس مایع در بدن

احتباس مایع یکی دیگر از علائم دریافت ناکافی پروتئین از رژیم غذایی است. آلبومین، پروتئینی در خون که به حفظ تعادل مایع کمک می کند، در این زمینه نقش دارد. زمانی که بدن شما با کمبود آلبومین مواجه است، مایع در اندام های انتهایی، معمولا دست ها، جمع می شود. با این وجود، احتباس مایع در موارد نادر و شدید، اغلب زمانی که کل کالری مصرفی کافی بوده، اما پروتئین به میزان کافی دریافت نمی شود، رخ می دهد.

شکنندگی و نرمی ناخن ها

بدن انسان به اندازه ای هوشمند است که برای آنچه فرآیندهای غیر ضروری خوانده می شود، انرژی مصرف نکند. زمانی که به میزان کافی پروتئین و به طور کلی کالری مصرف نمی کنید، بدن در وضعیت خاموشی قرار گرفته، اما همچنان به بقا ادامه می دهد. این به معنای آن است که سلامت مو و ناخن شما در اولویت قرار نمی گیرد. همچنین، شکنندگی و نرمی ناخن ها با میزان کراتین، پروتئینی ساختاری که در رشد مو، پوست و ناخن ها نقش دارد، مرتبط است. مصرف غذاهای سرشار از پروتئین به تولید کراتین در بدن کمک می کند.