مرد جنایتکاری که ۸زن را در استان گیلان به شکل سریالی و با انگیزه سرقت طلا و جواهراتشان به قتل رسانده بود، در زندان لاکان رشت به دار مجازات آویخته شد تا پرونده زندگی‌اش برای همیشه بسته شود.

به‌ گزارش همشهری ‌آنلاین، این قاتل سریالی به نام فرزاد - ۴۳ساله - جنایت‌هایش را از سال۸۷ در گیلان آغاز کرد. او که در زندگی مشترک با همسر اولش دچار مشکل شده بود بعد از آن تصمیم به انتقام‌گیری از زنان گرفت.

او از همان سال قتل‌هایش را آغاز کرد و بین سال‌های‌۸۷ تا ۸۸، ۳زن را به قتل رساند و هیچ ردی از خود به جا نگذاشت تا اسرار جنایت‌های مخوفش سر به مهر باقی بماند.

او در اعترافاتش درخصوص نخستین جنایت گفت: «من گاهی مسافرکشی می‌کردم. زنی را به‌عنوان مسافر سوار کردم. او سر صحبت را باز کرد و شماره تلفنش را داد. با او تماس گرفتم و قرار گذاشتم. او را به خانه‌ام در زیباکنار بردم. وقتی وارد خانه شدیم، دستانش را بستم. بعد با روسری دهانش را بستم و از پشت سر طنابی دورگردنش انداختم و خفه‌اش کردم و برای این‌که راحت جسد او را حمل کنم مثله‌اش کردم و ۳ روز بعد جسد را داخل استخر ماهی انداختم.»

فرزاد پس از سومین قتل برای مدتی زندگی آرامی داشت اما از سال۹۵ بار دیگر جنایت‌هایش را از سرگرفت و ۵ زن دیگر را نیز به قتل رساند. انگیزه او این بار سرقت بود. او زنانی را که به‌ عنوان مسافر سوار خودرواش می‌شدند به‌ عنوان طعمه انتخاب می‌کرد و پس از قتل آنها، طلا و جواهراتشان را سرقت می‌کرد. جنایت‌های سریالی زنان در گیلان همچنان ادامه داشت تا این‌که پس از هشتمین قتل مأموران از طریق دوربین‌های مداربسته توانستند به شماره پلاک خودروی فرزاد دست پیدا کنند و او را روز ۲۰فروردین‌ماه سال۹۶ دستگیر کنند.

شواهد به‌دست آمده نشان می‌داد که همسر دوم او نیز در برخی از قتل‌ها و فروش تعدادی از اموال مسروقه دست داشته است. فرزاد وقتی تحت بازجویی قرار گرفت بدون هیچ مقاومتی به قتل‌هایی که مرتکب شده بود اعتراف کرد.

او در ادامه صحنه قتل‌ها را بازسازی کرد و درنهایت پرونده اتهامی‌اش با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان گیلان فرستاده شد.

در ابتدای محاکمه اتهام ٨فقره قتل عمد، سرقت طلای مقتولان، جنایت بر میت ۶مقتول از طریق مثله کردن اجساد به متهم ردیف اول و معاونت در قتل عمد تعدادی از مقتولان با همکاری متهم ردیف اول و همچنین فروش طلاهای مسروقه و خودداری از کمک به افرادی که در معرض خطر بودند به آنها تفهیم شد و قاضی از آنان خواست به دفاع از خود بپردازند.

وقتی فرزاد در جایگاه ایستاد برخی اعترافات قبلی‌اش را پس گرفت و مدعی شد فقط ۳زن را به قتل رسانده است. او گفت: تعدادی از قتل‌ها به ‌خاطر اعتراف‌های همسرم به گردنم افتاده است.

او همچنین در دفاع از خودش گفت: بیشتر مقتولان دچار فساد اخلاقی بودند و انگیزه قتل‌ها به‌هیچ‌وجه مالی نبود. او در ادامه گفت: من فقط قتل ٣زن را می‌پذیرم. جنایت بر میت یکی از مقتولان را قبول دارم و حتی طلاهای یکی از آنها را هم با او دفن کردم. برداشتن بقیه طلاهای مقتولان هم به این دلیل بود که آنها دیگر مرده بودند و در هنگام دفن طلاهای آنها را برمی‌داشتم و در خانه نگه می‌داشتم. شاید همسرم آنها را برداشته و فروخته است.

در این جلسه همسر فرزاد نیز از خود دفاع کرد و گفت: من از کارهای همسرم خبر نداشتم و همان‌طور که پیش‌تر گفتم یک شب در سال٩۵ زنی را دیدم که در دستشویی خانه غش کرده بود. اما وقتی از همسرم موضوع را پرسیدم او به من حمله‌ور شده و گلویم را گرفت وسپس مرا به اتاق انداخت و در را روی من و دخترم بست. فقط فروش ۲مورد از طلاها را قبول دارم که آن هم قبل از اطلاعم از اقدام‌های همسرم بود.

در پایان محاکمه هیأت قضایی وارد شور شدند و فرزاد را به ۷مرتبه قصاص و همسرش را به اتهام معاونت در قتل عمد به تحمل حبس محکوم کردند. این رأی در دیوان ‌عالی کشور نیز مهر تأیید خورد و صبح روز پنجشنبه او در زندان لاکان رشت با حضور تعدادی از اولیای دم مقتولان به‌دار مجازات آویخته شد.