رییس مرکز تحقیقات سرطان ایران: سن سرطان‌ در ایران ۱۰ سال پائین تر از دیگر کشورهای جهان است

اکبری با اشاره به پیشرفت های کشورمان در درمان انواع سرطان ها به ویژه سرطان پستان نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر خاطرنشان کرد: پیشگیری از سرطان موضوع بسیار مهمی است که می‌تواند حداقل تا ۲۰ سال در افزایش طول عمر بیماران مفید باشد.

رییس مرکز تحقیقات سرطان ایران سن سرطان‌ در ایران ۱۰ سال پائین‌تر از دیگر کشورهای جهان دانست و گفت: برای دوری از این بیماری باید به عوامل محیطی آن که بین ۹۴ تا ۹۵ درصد در ایجاد بیماری نقش دارند توجه کنیم.

به گزارش ایسنا دکتر محمداسماعیل اکبری در حاشیه سومین کنگره بین‌المللی جراحی سرطان ایران در مشهد، در جمع خبرنگاران با بیان اینکه همه جراحی‌ها موفق هستند اما به دلیل نوع بیماری، جنسیت بیمار و مراجعه به پزشک متفاوت است، افزود: زمان مراجعه به پزشک در هر یک از بیماری‌ ها از جمله سرطان بسیار حائز اهمیت است و اگر این کار دیرهنگام باشد، آن تاثیرپذیری که مدنظر است محقق نمی‌شود و یا اینکه احتمال تحقق آن کمتر است.

وی پیشگیری از بیماری‌ها را امری حاکمیتی و فردی دانست و تاکید کرد: باید مواد مضر از برنامه غذایی حذف و مصرف نمک، شیرینی و روغن مدیریت شود. حدود پنج تا شش درصد سرطان‌ها ژنتیک هستند و ۹۴ تا ۹۵ درصد دیگر محیطی است بنابراین اگر موارد محیطی به‌خوبی کنترل شود، تاثیرپذیری در دوری از انواع سرطان‌ها مشاهده خواهد شد و در موارد ژنتیک هم توصیه به انجام غربالگری داریم.

معاون پیشین وزارت بهداشت یادآور شد: باید دوری از انواع دخانیات از جمله سیگار و قلیان هم که تاثیر ۲۰ درصدی در ابتلا به سرطان دارد مورد توجه قرار بگیرد و هشدارهای داده شده در خصوص آسیب‌های ناشی از دخانیات در موضوعات مختلف از جمله سرطان را جدی بگیریم.

اکبری در ادامه گفت: در ایران میزان مصرف دخانیات از ۱۴ به ۱۷ درصد و در خانم‌ها نیز از ۴ به ۶ درصد رسیده که بسیار نگران‌کننده است و باید با همکاری رسانه‌ها برای افزایش آگاهی جامعه در خصوص مضرات انواع دخانیات از جمله سیگار و قلیان و نقش آن در ابتلای به بیماری سرطان کار کرد.

به گزارش وبدا، رییس مرکز تحقیقات سرطان ایران در پایان گفت: در حوزه پیشگیری از سرطان و کمک به درمان بهتر و موثرتر بیماران سرطانی نیازمند مشارکت بیشتر سمن ها و خیرین نیک‌اندیش حوزه سلامت با متخصصان و جراحان فعال در این حوزه تخصصی هستیم و اگر این مهم محقق شود می‌توانیم در آینده از دستاوردهای بهتر و بیشتر این حوزه تخصصی با افتخار سخن بگوییم.