روزنامه جمهوری اسلامی : اردوغان هوس تجدید حیات امپراطوری عثمانی دارد/ آمریکا و روسیه تبانی کردند و دست اردوغان را باز گذاشتند

رجب طیب اردوغان، خود را با سلطان عبدالحمید مقایسه می‌کند و هوس تجدید حیات امپراطوری عثمانی دارد در حالی که می‌داند عبدالحمید در برابر طمع صهیونیست‌ها به فلسطین ایستاد ولی او سوریه را دو دستی تقدیم اسرائیل کرد. البته نسبت به تعدادی از شهرهای سوریه (حلب، شام، حماه و حمص) طمع می‌ورزد ولی آیا نمی‌داند که نوبت او هم نزدیک است؟

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: ورق خوردن تاریخ سوریه که این روزها شاهدش هستیم، یکی از عجیب‌ترین و پرتناقض‌ترین وقایع منطقه است. این واقعه، که هنوز بسیاری از لایه‌های آن شکل نگرفته‌اند، قطعاً به سوریه محدود نمی‌شود و تمام منطقه خاورمیانه را دربرمی‌گیرد.

عجیب بودن آنچه در سوریه رخ داده است را از سرعت بیش از حد انتظار آن می‌توان فهمید و تناقضات آن نیز از لابلای حوادث ۱۱ روزه مختص تغییر و تحول و آنچه اکنون و هر روز شاهد هستیم سر برمی‌آورند. این مجموعه را می‌توان در چند محور مرور و با تأمل در آنها برای آینده سوریه و منطقه گمانه‌زنی کرد.

۱- فروپاشی حزب بعث سوریه و رژیم اسد که توانست در برابر سیل پرقدرت بهار عربی مقاومت کند، یک اتفاق ساده نبود. بده‌بستان‌های بین‌المللی در سطح بزرگ‌ترین دولت‌های غربی و شرقی، عامل اصلی این فروپاشی بود و برخلاف تحلیل‌های ساده‌انگارانه‌ای که بعضی‌ها ارائه می‌کنند، روسیه برای دستیابی به منفعت بالاتر وارد این معامله شد.

۲- دادن پناهندگی به بشار اسد و انتقال همراه با امنیت کامل او به مسکو، سرپوش فریبنده‌ای برای مغفول نمودن معامله‌ای بود که روسیه با آمریکا انجام داد. حالا هم تمام امکانات نظامی روس‌ها بدون آنکه مورد تعرض قرار بگیرند، در برابر چشمان افراد مسلح مسلط بر سوریه به روسیه منتقل می‌شوند درست مثل همان امنیتی که برای انتقال بشار اسد به روسیه با توافق طرفین تأمین شده بود.

۳- رئیس سازمان اطلاعات روسیه سخن مهمی درباره ماهیت افراد مسلحی که سوریه را به تسخیر خود درآورده‌اند گفته که می‌تواند کلید اصلی برای گشایش رمزهای این واقعه مرموز باشد. او گفت: «کسی نمی‌تواند تصور کند چه تعداد زیادی افسران اطلاعاتی اسرائیل در میان شورشیانی که رژیم بشار اسد را ساقط کردند حضور داشتند. الجولانی، دانه‌درشت آنها بود».

۴- اسرائیل اینهمه عامل نفوذی را در مدتی طولانی و با همراهی ترکیه توانست در استان اِدلب سوریه و در مناطق جدار مرزی خود با سوریه جاسازی کند. هماهنگی‌ها، آموزش‌ها و برنامه‌ریزی‌ها برای شورش و به تسخیر درآوردن کل سوریه در آن زمان طولانی، برعهده ترکیه و اسرائیل بود.

۵- در همین زمان طولانی، وزرای امور خارجه ایران در دولت‌های متوالی از دولت یازدهم تا چهاردهم، سرگرم مذاکرات سرکاری درباره ترتیبات مناطق جدار مرزی سوریه و ترکیه بودند غافل از اینکه ترکیه در آن مناطق در حال طراحی سوریه جدید است. طرف دیگر مذاکره آستانه یعنی روسیه هم بسیار بعید است که از این طراحی بی‌خبر بوده باشد به ویژه آنکه با اسرائیل پیوندی ناگسستنی دارد.

۶- آن دانه‌درشت که خود را ناجی سوریه جا می‌زند، همانست که برای سرش جایزه ۱۰ میلیون دلاری به عنوان «تروریست جهانی ویژه» به خاطر تأسیس شاخه القاعده سوریه تعیین شده و هنوز هم لغو نشده است. گروه باصطلاح آزادکننده سوریه هم ترکیبی از گروه‌های تروریستی تکفیری است که آمریکا و همدستان اروپائیش آنها را تأسیس کرده‌اند. با اینحال غربی‌ها دوست دارند بگویند اسلام‌گرایان، سوریه را آزاد کرده‌اند!

۷- ابومحمد جولانی که فرمانش در دست آمریکا و اسرائیل است، در دمشق پشت فرمان خودروی حامل «هاکان فیدان» وزیر خارجه ترکیه می‌نشیند تا او و رئیس «میت» (سازمان اطلاعات ترکیه) به نمایندگی از اسرائیل به او بگویند بقیه راه را چگونه، با کدام دنده و کدام چراغ راهنما باید برود. او در آغاز استقرار فرمان عفو عمومی صادر می‌کند و بعد از سفر هاکان فیدان، دستور قتل‌عام علوی‌های ۶ شهر سوریه را می‌دهد و در خیابان‌های دمشق به تروریست‌های داعش فرصت می‌دهد مشق قدرت‌نمائی کنند.

۸- گروه تروریستی تکفیری تحریرالشام، در مسجد اموی دمشق با معاویه بیعت می‌کند که به عنوان نسل جدید اموی راه او را ادامه بدهند و از همانجا به تماشای ورود تانک‌های اسرائیلی به حومه دمشق می‌پردازند و در برابر نابود کردن توان نظامی سوریه حتی یک گلوله هم به طرف اسرائیل شلیک نمی‌کنند.

۹- رجب طیب اردوغان، خود را با سلطان عبدالحمید مقایسه می‌کند و هوس تجدید حیات امپراطوری عثمانی دارد در حالی که می‌داند عبدالحمید در برابر طمع صهیونیست‌ها به فلسطین ایستاد ولی او سوریه را دو دستی تقدیم اسرائیل کرد. البته نسبت به تعدادی از شهرهای سوریه (حلب، شام، حماه و حمص) طمع می‌ورزد ولی آیا نمی‌داند که نوبت او هم نزدیک است؟

۱۰- اتحادیه عرب در برابر شورش عوامل خارجی علیه یک عضو خود ساکت ماند، شاه بحرین از جولانی اعلام حمایت کرد، دو شیخ‌نشین جنوب خلیج فارس به جولانی کمک مالی کردند و آل‌سعود همزمان با شادی بایدن و کف زدن دولتمردان آمریکائی برای جولانی، رقص شمشیر کردند. آنها آیا نمی‌دانند نوبتشان هم فرا خواهد رسید؟