برخی خانم های جوان به دلیل نگرانی از کمبود آهن ، به طور خودسرانه اقدام به مصرف قرص آهن می کنند در حالی که باید توجه داشت آهن از جمله مواد مغذی است که اگر بیش از اندازه مصرف شود ، بدن مکانیسمی برای دفع آن ندارد و مصرف زیادتر از نیاز آن می تواند ضررهایی در پی داشته باشد.

پزشکان توصیه می کنند در صورتی که بدن نیاز به آهن اضافی ندارد ، به طور خودسرانه و بی دلیل قرص آهن مصرف نشود . مصرف قرص آهن در مواردی که فرد به هر علتی کمبود آهن داشته و دچار کم خونی فقر آهن باشد ، توصیه می شود . در برخی موارد نیز در شرایط و سن خاص بدون وجود کمبود آهن برای پیشگیری از کمبود آهن مصرف قرص آهن توصیه می شود ، مثلا توصیه میشود شیرخواران از شش ماهگی تا دو سالگی برای پیشگیری از فقر آهن از قطره آهن استفاده کنند . علت این موضوع این است که در این سن ، آهن مورد نیاز بدن شیرخوار از راه غذاهایی که مصرف می کند ، تامین نمی شود.

نکته : در دوران بارداری هم به دلیل اینکه نیاز آهن در این دوران افزایش پیدا می کند ، مصرف قرص آهن توصیه می شود ، در غیر اینصورت مصرف آن توصیه نمی شود . اگر خانمی با توجه به سنشان تغذیه ی درستی داشته باشند ، نیازی نیست آهن را به شکل قرص به رژیم غذایی شان اضافه کنند . توصیه مجله ی سلامتی راستینه این است که با مشورت متخصص تغذیه ، از دریافت آهن مورد نیاز بدن ، از راه رژیم غذایی سالم اطمینان پیدا کنید .

برای پیشگیری از کم خونی ، قرص آهن مصرف کنیم یا نه ؟

مصرف خودسرانه آهن به هیچ وجه توصیه نمی شود . آهن اضافی در بدن خاصیت سمی دارد و مکانیسم تنظیمی آهن در سطح جذب است ، نه دفع .

لزوم مصرف قرص آهن در خانم ها به منظور پیشگیری از کم خونی به علائم بالینی و علائم آزمایشگاهی بستگی دارد . اگر فرد مشکلاتی مانند تالاسمی مینور خفیف نداشته باشد ، به عنوان یک اقدام ایمن می تواند در روزهای عادت ماهانه شبی یک قرص آهن مصرف کند تا مقدار آهنی که به دلیل حجم بالای خونریزی از دست می دهد تا حد زیادی جبران شود . به طور کلی ، مصرف قرص آهن صرفا برای پیشگیری از کمبود آهن کار درستی نیست و در حالت سلامت بهترین کار این است که فرد برنامه غذایی سالم ، متنوع و متناسبی داشته باشد تا آهن مورد نیاز بدنش تامین شود . در مواقع لزوم اگر نیاز به مکمل یاری باشد ، پزشک یا متخصص تغذیه مصرف قرص را برای فرد تجویز خواهد کرد .

برای تامین آهن مورد نیاز بدن ، چه غذاهایی را باید خورد ؟

ما منابع حیوانی و گیاهی آهن را داریم که هر دو مزایا و محدودیت های خاص خودشان را دارند . منابع حیوانی ، انواع گوشت های سفید و قرمز هستند که هر دو آهن ، قابلیت جذب بالایی دارند . البته بنا به دلایلی که هنوز شناخته شده نیست ، بازده جذب آهن گوشت قرمز کمی بیشتر از گوشت سفید است .

در منابع گیاهی حبوبات ، به ویژه عدس و لوبیای سویا از نظر آهن نسبتا غنی هستند . البته در برخی حبوبات ، به ویژه لوبیای سویا عوامل مقاوم به جذب هم وجود دارند . ولی اگر عوامل مهار کننده را در یک کفه و عوامل نافع جذب آهن را در کفه دیگر ترازو بگذاریم ، نتیجه مجموعا به نفع جذب آهن است و به همین علت حبوبات منبع خوب آهن هستند .

آهن در برخی سبزی ها نیز به مقدار کم و با جذب پایین وجود دارد و شما میتوانید آهن مورد نیاز بدنتان را از این منابع تامین کنید .

منبع: راستینه