بخش عمده‌ای از جمعیت جهان همچنان زیر خط فقر که کمتر از ۱.۲۵ دلار درآمد در روز است زندگی می‌کنند و همچنان دهه‌های متعددی تا ریشه‌کنی فقر از روی زمین فاصله وجود دارد.

به گزارش ایسنا، این گزارش به بررسی فقیرترین کشورهای جهان از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی پرداخته است. این فهرستی است که هیچ کشوری مایل نیست در صدر آن باشد و همان‌طور که انتظار می‌رود بسیاری از فقیرترین کشورهای جهان از قاره آفریقا هستند.

بسیاری از این کشورها تنها چند دهه قبل استقلال یافتند و به مدت دهه‌ها یا قرن‌ها زیر سلطه استعمار اروپایی بودند و از فساد، آشفتگی سیاسی، حکومت‌های مستبد، جنگ داخلی، بلایای طبیعی و موسسات مالی ناکارآمد رنج می‌برند. این عوامل بر سرمایه‌گذاری خارجی در این کشورها که از نظر اقتصادی عقب‌ مانده‌اند تاثیر بسزایی گذاشته است. به دلیل عدم نوآوری منابع و ثبات، اکثر ۱۰ کشور فقیر جهان به شدت به کشاورزی وابسته هستند و خوشبختانه این کشورها منابع طبیعی وسیع و جمعیت جوان و رو به رشدی دارند که می‌تواند رشد اقتصادی آنها را در آینده هدایت کند. این رتبه‌بندی براساس آمار فوکوس اکونومیکس است. این کشورها عبارتند از:

۱_ جمهوری دموکراتیک کنگو

سرانه تولید ناخالص داخلی پیش‌بینی شده جمهوری دموکراتیک کنگو تنها ۴۶۸ دلار است که نمی‌تواند بدتر از این باشد و نمی‌توان تصور کرد مردم چگونه می‌توانند به مدت یک سال با این میزان پول که در کشوری مانند آمریکا برای خرید یک محصول فناوری مانند اپل واچ هزینه می‌شود، زندگی خود را بگذرانند. جمهوری دموکراتیک کنگو منابع طبیعی وسیعی دارد، اما حضور شبه‌نظامیان، دهه‌ها درگیری داخلی و ناآرامی سیاسی وضعیت در این کشور را وخیم کرده است. جنگ داخلی در این فاصله در سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۳ جان حدود شش میلیون نفر را گرفت.

۲_ موزامبیک

کشور آفریقای دیگری که در صدر این فهرست قرار دارد موزامبیک با سرانه تولید ناخالص داخلی پیش‌بینی شده ۴۸۶ دلار در سال ۲۰۱۸ است. نام این کشور با فساد مترادف شده است. زیرساخت ضعیف، عدم وجود خدمات ابتدایی و عدم دسترسی به تجهیزات کشاورزی، به رشد این کشور آسیب زده است با این حال این کشور امیدوار است اقتصاد خود را با بهره‌گرفتن از ذخایر گاز طبیعی عظیمی که در سال ۲۰۱۱ کشف شد، تغییر دهد.

۳_ اوگاندا

اوگاندا در فاصله سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ توسعه اقتصادی سریعی را تجربه کرد، اما رشد این کشور از آن زمان آهسته شده است. سرانه تولید ناخالص داخلی پیش‌بینی شده در سال ۲۰۱۸ تنها ۷۳۸ دلار است. ناآرامی در کشور همسایه سودان جنوبی، اوگاندا را با سیل زیادی از پناهندگان روبه‌رو کرده است. خوشبختانه سرمایه‌گذاری خارجی در حال افزایش است که ممکن است به اشتغالزایی و ریشه‌کنی فقر در آینده نزدیک کمک کند. فوکوس اکونومیکس انتظار دارد اقتصاد این کشور در سال میلادی آینده ۵.۸ درصد رشد کند.

۴_ تاجیکستان

تاجیکستان با سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی تنها ۸۳۸ دلار، چهارمین کشور در میان فقیرترین کشورهای جهان است. این کشور پس از فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی سابق در سال۱۹۹۱ استقلال یافت، اما پس از آن درگیر یک جنگ داخلی شد که تا سال ۱۹۹۷ ادامه یافت. از آن زمان شرایط اقتصادی این کشور بهبود قابل توجهی پیدا کرده است. نرخ فقر از ۸۳ درصد جمعیت در سال ۲۰۰۰ به تنها ۳۰ درصد در سال ۲۰۱۶ کاهش پیدا کرد.

۵_ هاییتی

هاییتی سرانه تولید ناخالص داخلی ۸۷۴ دلار دارد. طبق اعلام بانک جهانی، حدود ۹۰ درصد از جمعیت این کشور در مناطق آسیب‌پذیر در برابر بلایای طبیعی و شرایط جوی نامساعد زندگی می‌کند. هاییتی بلایای طبیعی بسیاری را در یک دهه گذشته پشت سر گذاشته است از جمله زلزله سال ۲۰۱۰ که صدها هزار کشته برجای گذاشت و باعث شد خساراتی معادل یک سوم از تولید ناخالص داخلی این کشور به بار بیاید. هاییتی فقیرترین کشور در نیم کره غربی است.

۶_ اتیوپی

طبق اعلام بانک جهانی، بیش از ۵۵ درصد از جمعیت اتیوپی در سال ۲۰۱۰ پایین خط فقر زندگی می‌کردند، اما این نرخ به مدد رشد اقتصادی قابل ملاحظه این کشور در سال ۲۰۱۱ به ۳۳.۵ درصد کاهش پیدا کرد. اتیوپی همچنان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است که سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی پیش‌بینی شده آن در سال ۲۰۱۸ تنها ۹۹۸ دلار است. حکومت مستبد و ناآرامی داخلی بر رشد اقتصادی این کشور تاثیر قابل توجهی داشته است.

۷_ یمن

طبق اعلام فوکوس اکونومیکس، سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی پیش‌بینی شده کشور جنگ زده یمن تنها ۹۹۸ دلار است. یمن در جنگ به سر می‌برد و بیش از نیمی از جمعیت این کشور در مناطقی به سر می‌برند که در جنگ ویران شده است. حتی خدمات ابتدایی نیز تعریفی ندارد. بیش از یک میلیون مورد ابتلا به وبا در این کشور مشاهده شده است. فوکوس اکونومیکس پیش‌بینی کرده است تولید ناخالص داخلی یمن در سال میلادی جاری تنها ۲.۸ درصد رشد می‌کند.

۸_ ازبکستان

ازبکستان مانند تانزانیا موفق شده شمار زیادی ازمردم خود را در یک دهه گذشته از فقر خارج کند. سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی امسال این کشور ۱۰۲۶ دلار برآورد شده است. ازبکستان غنی از کالاهایی مانند طلا، مس و گاز طبیعی است. با این حال این کشور برای تجارت کاملا به چین و روسیه وابسته است. دولت ازبکستان مجموعه‌ای از ابتکارها را برای آزادسازی اقتصادی این کشور آغاز کرده است.

۹_ تانزانیا

اقتصاد تانزانیا در یک دهه گذشته با نرخ شش تا هفت درصد رشد کرده، اما سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی یکی از پایین‌ترین‌ها در جهان باقی مانده است. برآورد شده سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی امسال تانزانیا ۱۱۱۲ دلار است. اگرچه درصد جمعیتی که پایین خط فقر زندگی می‌کند در یک دهه گذشته کاهش پیدا کرده، اما شمار مطلق آنها به دلیل رشد انفجاری جمعیت کاهش، نیافته است. فعالیت کشاورزی، سرمایه‌ گذاری زیرساخت و فضای تجاری در تانزانیا بهبود یافته است.

۱۰_ قرقیزستان

طبق اعلام فوکوس اکونومیکس، برآورد شده سرانه تولید ناخالص داخلی اسمی قرقیزستان در سال ۲۰۱۸ تنها ۱۲۲۲ دلار است. این کشور محصور در خشکی در سال ۱۹۹۱ استقلال یافت و قربانی فساد گسترده، حکمرانی ضعیف و بی‌ثباتی اجتماعی است. اقتصاد قرقیزستان در برابر شوک‌های اقتصادی خارجی به دلیل اتکای بیش از حد طلا و پول ارسالی کارکنان مقیم خارج آسیب‌پذیر مانده است. انتظار می‌رود اقتصاد قرقیزستان ۴.۷ درصد در سال ۲۰۱۹ رشد کند.

وضعیت در همه این کشورها کاملا تیره است، اما انتظار می‌رود اوضاع در آینده که اقتصادهای نوظهور اهمیت بیشتری در رشد اقتصاد جهانی پیدا می‌کنند، بهبود پیدا کنند.