اين محصول در شهر شونفلد برلين و به وسيله شركت شركت هواپيماسازي هنشل مراحل طراحي، توسعه و توليد خود را پشت سر گذاشت. بمب مذكور كه در واقع به منظور هدف گيري كشتي هاي نظامي پا به عرصه رقابت گذاشته بود، به صورت دستي پرتاب مي شد.

عصرایران؛ مجله تصويري سلاح- هنشل Hs 293 يك بمب سرشي هدايت راديويي مربوط به دوران جنگ جهاني دوم بود كه توسط دانشمندي به نام Herbert A. Wagner طراحي شد. بمب هاي سرشي به انواعي از بمب هاي پرتاب شونده به وسيله هواگردهاي نظامي گفته مي شود كه داراي بدنه آيروديناميك هستند و در مقايسه با بمب هاي معمولي با توجه به قابليت سر خوردن در هوا، مي توانند مستقيما روي هدف فرود بيايند و نيازي به نزديك شدن بيش از اندازه حامل به دشمن نخواهد بود. این بمب‌ها همچنین پیشگامان بمب‌های هدایت دقیق نیز بودند.

اين محصول در شهر شونفلد برلين و به وسيله شركت شركت هواپيماسازي هنشل مراحل طراحي، توسعه و توليد خود را پشت سر گذاشت. بمب مذكور كه در واقع به منظور هدف گيري كشتي هاي نظامي پا به عرصه رقابت گذاشته بود، به صورت دستي پرتاب مي شد.

طراحي و توسعه

پروژه هنشل Hs 293 براي نخستين بار در سال 1940 كليد خورد. اين بمب در واقع با الهام از بمب سرشي Gustav Schwartz Propellerwerke طراحي شده به سال 1939، ساخته شد. طراحي Schwartz به جاي سيستم هدايت انتهايي، مجهز به سامانه خلبان خودكار بود تا به واسطه آن بتواند مسير مستقيم خود را حفظ كند. همچنين طبق برنامه ريزي هاي صورت گرفته و به منظور در امان ماندن اين بمب سرشي از آتش ضد هوايي دشمن، قرار شد تا روند پرتاب به وسيله يك بمب افكن مخصوص و از فاصله مناسب انجام شود. يك سال بعد تيم هنشل به سرپرستي Herbert A. Wagner، با افزودن موتور موشك Walter HWK 109-507 به قسمت زيرين مجموعه اولين تلاش هاي خود را براي توليد هنشل Hs 293 به كار بست. اين موتور مي توانست نيروي پرتاب 590 كيلوگرمي را به مدت 10 ثانيه در اختيار بمب سرشي هنشل قرار دهد. چنين تغيير موثري محصول طراحي شده توسط هنشل را قادر مي ساخت تا از ارتفاعي پايين تر مورد استفاده قرار گيرد و همچنين برد بيشتري را به نمايش بگذارد.

سري اول از پرتاب هاي آزمايشي بين ماه مه تا سپتامبر سال 1940 اجرا شدند. براي اين منظور نيز از بمب افكن هاي متوسط هاینکل 111 در نقش هواگرد حامل استفاده شد. گفتني است كه بمب هاي هنشل بررسي شده در اين تست ها، هنوز به موتور موشك مجهز نشده بودند. نخستين آزمايشات صورت گرفته با موتور موشك به اواخر سال 1940 مربوط مي شود.

بمب افكن هاينكل 111

و اما سلاحي كه به كمك هواگرد حامل جا به جا مي شد، شامل يك بمب استاندارد چند منظوره كلاس SC 500 بود. از جمله ديگر ويژگي هاي اين طراحي اوليه از بمب هنشل مي توان به پوسته خارجي نازك فلزي و حجم بالايي از مواد انفجار پذير در ساختار دروني آن، علاوه بر موتور موشك در قسمت زيرين ساختار و يك جفت بال كوچك اشاره كرد. لازم به ذكر است كه از ارتفاع 1400 متري، هنشل Hs 293 بردي معادل 12 كيلومتر داشته است.

همانطور كه پيش تر نيز ذكر شد، قرار بود از اين بمب سرشي براي تخريب كشتي هاي فاقد پوشش زرهي استفاده شود. به منظور آن كه اين سيستم از فاصله اي مشخص براي اپراتور قابل تشخيص باشد، در قسمت پشتي مجهز به 5 شعله رنگي شد. طي عمليات شبانه هم اين شعله ها با چراغ هاي چشمك زن تعويض مي شدند. به گفته متخصصين نظامي و مهندسين فعال در اين پروژه به دنبال پرتاب بمب، هواگرد حامل مي بايست پرواز خود را در مسيري مستقيم و سطح تنظيم شده اي از ارتفاع و همينطور با سرعتي به موازات هدف ادامه دهد تا قادر به حفظ يك خط ديد نسبتا اريب به منظور جلوگيري از حمله متقابل دشمن باشد.

علاوه بر موارد نام برده در راستاي تقويت كنترل پذيري سلاح و كاهش آسيب پذيري هواگرد حامل حين پرتاب بمب، دو مدل ديگر از بمب هاي سرشي هنشل Hs 293 تحت عنوان Hs 293B هدايت سيمي (از جمله قديمي ترين و مطمئن ترين روش هاي هدايت موشك و بمب كه با استفاده از يك رشته سيم نازك متصل به دستگاه هدايتي، اپراتور مي تواند فرامين مد نظر را با سيم به بمب مخابره كند) و Hs 293D هدايت تلويزيوني (انواعي ديگري از بمب ها و موشك هاي هدايت شونده كه مجهز به يك دوربين تلويزيوني داخل ساختار خود هستند. اين دوربين سيگنال هاي جمع آوري شده را به پلت فرم راه انداز ارسال مي كند) نيز براي طراحي و ساخت برنامه ريزي شدند. اما در نهايت كمپاني سازنده موفق به توليد هيچ كدام از اين دو مدل تا قبل از اتمام كلي جنگ نشد. به غير از مدل هاي مذكور كه وارد فاز عملياتي نشدند، نسخه بال سه گوش (طرحي از بال هواگرد كه به شكل مثلث ساخته مي شود) به نام Hs 293F هم به سرنوشتي مشابه دچار شد.

در مجموع بيش از 1000 عدد بمب سرشي هنشل از سال 1942 به بعد ساخته شد. اين محصول همچنين پايه ساخت بسياري از تكنولوژي هاي ديگر هم قرار گرفت كه هيچ كدام از آنها تا مرحله توليد تكميل نشدند. از جمله اين تكنولوژي ها مي توان به Hs 294 اشاره كرد كه هدف از طراحي آن نفوذ به آب و انهدام كشتي هاي دشمن از داخل دريا بود.