تاثیر خلاقیت در طراحی گذرگاه‌های عابر پیاده بر ایمنی خیابان (+عکس)

به گزارش ایمنا، پیشرفت‌ها در حوزه ایمنی جاده‌ها در دهه‌های اخیر چشمگیر است اما ایمنی عابران پیاده از جمله موضوعاتی است که نیاز به توجه و بهبود بیشتر دارد. بسیاری از شهرها و جاده‌ها هنوز ترافیک وسایل نقلیه را بر ایمنی و راحتی عابران پیاده ترجیح می‌دهند که منجر به افزایش تصادفات عابر پیاده می‌شود. بهبود پیاده‌روها، ایجاد فضاهای امن برای عابران پیاده و نور کافی در گذرگاه‌ها می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد.

افزایش تصادفات عابر پیاده

آمار تلفات عابر پیاده ناشی از تصادف با وسایل نقلیه رو به افزایش است و گذرگاه‌های عابر پیاده یکی از مناطق کلیدی است که افراد در آن بیشتر در معرض خطر هستند. در ایالات متحده آمریکا، تلفات ناشی از ترافیک عابران پیاده در دهه گذشته افزایش یافته و به ۱۶ درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از ترافیک رسیده است که ۷۵ درصد از این تلفات در مناطق بدون روشنایی کافی رخ داده است. کاهش تصادفات مستلزم بهبود دید، ایجاد هشدارهای واضح برای ترافیک جاده‌ای و افزایش روشنایی در مناطق عبور عابر پیاده است.

مطالعه انجام‌شده توسط مرکز تحقیقات حمل‌ونقل ایالت لوئیزیانا نیاز فوری به بهبود دید در مناطق عبور عابر پیاده را برجسته می‌کند. رویکردهای مختلفی برای بهبود روشنایی گذرگاه‌ها وجود دارد و نظرات در مورد بهترین روش‌ها متفاوت است اما آنچه ضروری به نظر می‌رسد، افزایش نور است و تجربیات عملی نشان می‌دهد که راه‌های مؤثر بسیاری برای دستیابی به این مهم وجود دارد.

نتایج این مطالعه بیان می‌کند که وجود نور در هر دو طرف گذرگاه بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که رانندگان و عابران، هر دو دید واضحی دارند. علاوه بر این، تنظیم مکان نور باید به‌صورتی باشد که از قرار گرفتن عابران پیاده در برابر نور و ایجاد شبح جلوگیری کند.

قدرت روشنایی LED

یکی از راه‌حل‌های بالقوه برای بهبود وضعیت، اجرای روشنایی LED است که با هدف کاهش آلودگی نوری و در عین حال بهبود بهره‌وری انرژی در روشنایی عمومی بسیاری از شهرها در حال اجرا است. چراغ‌های LED علاوه بر مقرون‌به‌صرفه بودن، با بهبود کیفیت نور ساطع‌شده منجر به کاهش تابش خیره‌کننده و درنتیجه افزایش دید در خیابان‌ها می‌شوند.

گذرگاه‌های عابر پیاده که با نور LED روشن می‌شوند، اغلب دارای ردیفی از چراغ هستند که نور را به صورت یکپارچه به سطح جاده می‌تابانند و گذرگاه‌های عابر پیاده را در انتهای ردیف مشخص می‌کنند.

در بعضی موارد نیز چراغ‌ها به صورت عرضی در سراسر جاده نصب می‌شوند، این سیستم علاوه بر آگاه کردن عابران پیاده از زمان عبور ایمن یا ناایمن، سیگنال‌های هشداردهنده را نیز برای رانندگان ارسال می‌کند.

گروهی از محققان ایتالیایی مطالعه‌ای را روی دو گروه از گذرگاه‌های عابر پیاده انجام دادند که یک گروه مجهز به نور LED یکپارچه در جاده و گروه دیگر بدون نور هستند و سرعت رانندگی در گروه‌های مختلف را مقایسه کردند. نتیجه نشان داد که سرعت نزدیک شدن وسایل نقلیه در گذرگاه‌های عابر پیاده با نور LED در مقایسه با گذرگاه‌های بدون روشنایی بین ۱۹ تا ۳۲ درصد کاهش یافته است.

در حالی که هنوز هیچ مطالعه قطعی در مورد تأثیر مستقیم روشنایی بر کاهش میزان مرگ و میر انجام نشده است، این یافته‌ها امیدوارکننده هستند و مزایای بالقوه روشنایی را نشان می‌دهند.

انواع گذرگاه‌های ایمن عابر پیاده

هرچند روشنایی گذرگاه، عبور ایمن را برای عابر پیاده تضمین می‌کند، اما تشخیص محل صحیح قرار دادن روشنایی نیز نقش مهمی در ایمنی جاده دارد، به‌ویژه در شهرهایی که کارها همیشه به‌درستی انجام نمی‌شود. برای مثال در بعضی موارد همچون پارک دوبل خودروها یا قرار دادن اثاثیه خیابانی مثل سطل زباله، دید گذرگاه‌های عابر پیاده کاهش می‌یابد.

یکی دیگر از راهبردهای افزایش ایمنی جاده برای عابران پیاده، راهکار دیجیتال در گذرگاه‌های هوشمند عابر پیاده است که از حسگر و دوربین برای شناسایی الگوهای حرکت و ترافیک استفاده می‌کند و سیگنال‌های بی‌درنگ را برای افزایش ایمنی ارسال می‌کند. روشنایی در این گذرگاه‌های هوشمند نیز یک عامل کلیدی به حساب می‌آید.

علاوه بر این، راه‌حل‌های آنالوگ نیز وجود دارد که گذرگاه‌های عابر پیاده را مرتفع‌تر از سطح خیابان قرار می‌دهد و در شهرهای اروپایی به‌ویژه در نزدیکی مدارس و سایر مناطق حساس به‌طور فزاینده‌ای رایج شده است. طراحی برجستگی فیزیکی در جاده رانندگان را وادار می‌کند تا هنگام نزدیک شدن به گذرگاه و عبور از روی آن سرعت خود را کاهش دهند.

بعضی مناطق از توهمات نوری برای کاهش سرعت وسایل نقلیه در حال نزدیک شدن به گذرگاه استفاده می‌کنند. دهکده‌ای کوچک در ایسلند طرح یک گذرگاه عابر پیاده را اجرا کرده است که با رنگ‌آمیزی مخصوص، گذرگاه را به صورت سه‌بعدی به رانندگان نشان می‌دهد. ایده اصلی این راهکار از آسیا می‌آید و دهلی نو نخستین شهری است که این نوع ابتکار توهم نوری را اجرا کرد.

خلاقان کمپانی تکنولوژی Bercman در تارتو، شهری در استونی، به منظور حل بحران تصادفات خیابانی خطوط هوشمند عابر پیاده را طراحی کرده‌اند. این خطوط عابر پیاده در واقع علائم ترافیکی هوشمندی هستند که می‌توان آن‌ها را در همه نقاط شهری که احتمال تلفات جانی عابران پیاده در آن‌ها زیاد است، به کار برد.

خطوط هوشمند عابر پیاده که در استونی به SPC شهرت دارد، از سنسورهایی بهره می‌گیرد که خود را با شرایط مختلف ترافیکی و تغییرات آب و هوایی سازگار می‌کند. این خطوط می‌تواند عابران پیاده و وسایل حمل و نقل را شناسایی کند، حرکت آن‌ها را تحت نظارت درآورد، تغییر مسیر آن‌ها را پیش‌بینی کند و در نهایت، بر اساس میزان خطر احتمالی، سیگنال‌هایی از خود تولید کند که وقوع تصادفات خیابانی را به حداقل برساند.

گروهی از هنرمندان ونزوئلایی به گونه‌ای عجیب به نقاشی گذرگاه‌های عابر پیاده در نقاط مختلفی از کشور خود پرداختند به طوری که مردم هنگام عبور از این خطوط احساس حیرت می‌کردند زیرا نقاشی‌ها در عابران خطای دید به وجود می‌آورد و چنین در ذهن آن‌ها تجسم می‌شد که گویی خطوط رنگارنگ در حال حرکت بود و حتی رنگ‌ها تغییر می‌یافت.

از طرفی، رنگارنگ بودن گذرگاه‌های عابر پیاده در محیطی که مردم بی چون‌و چرا ملزم به اطاعت از قوانین بودند، باعث ایجاد حس زیبایی در بین این افراد شده بود و جو خشک و بی‌روح شهر را تغییر داده بود. هنرمندان در ونزوئلا، از طریق بازی با رنگ‌ها و حرکات، نه تنها بر زیبایی شهر افزوده بودند، بلکه با این کار نقش رنگ‌ها در هنر را به نمایش می‌گذاشتند.

همه این عوامل باید در یک استراتژی جامع شهری در نظر گرفته شوند تا به‌عنوان یک برنامه‌ریزی شهری خوب بتوانند نرخ تصادفات را کاهش دهند. شهر پونتودرا در اسپانیا با اجرای راهبردهایی همچون پیاده‌روسازی خیابان‌ها، اقدامات آرام‌سازی ترافیک و کاهش سرعت وسایل نقلیه تا حد امکان، مرگ عابران پیاده ناشی از وسایل نقلیه را با موفقیت به صفر رساند.